ꙇ҅ отъвѣштавъ ис҃. рече къ законьникомъ. ꙇ҅ фарисѣомъ гл҃ѧ. аште достоꙇтъ въ сѫботꙑ цѣлити. они же оумльчашѧ.

ꙇ҅ приімъ ꙇ҅цѣли і. ꙇ҅ отъпоусти і.

ꙇ҅ отъвѣштавъ рече къ н̑имъ. которааго васъ. осьлъ. ли волъ. въ кладѧзь въпадетъ сѧ. ꙇ҅ не абье ли ꙇ҅стръгнете его. вь дьнь сѫботънꙑ.

ꙇ҅ не възмогѫ отъвѣштати емоу къ семоу.

!Глааше же къ зъванꙑмъ притъчѫ. одръжѧ. како прѣдъсѣданьѣ. ꙇ҅збираахѫ. гл҃ѧ къ н̑имъ.

егда възъванъ бѫдеши на бракъ. не сѧди на прѣдьн̑имь мѣстѣ. еда къто чьстьнѣи тебе бѫдетъ. зъванꙑхъ.

ꙇ҅ пришьдъ зъвавꙑ тѧ. ꙇ҅ оного. речетъ ти. даждь семоу мѣсто. ꙇ҅ тъгда начьнеши съ стоудомь. послѣдьн̑ее мѣсто дръжати.

нъ егда зъванъ бѫдеши. шьдъ сѧди на послѣдьн̑іимь мѣстѣ. да егда придетъ зъвавꙑ тѧ. речетъ ти. дроуже посѧди вꙑше. тъгда бѫдетъ ти слава. прѣдъ всѣми зъванъꙇми съ тобоѭ.

ѣко всѣкъ възносѧꙇ сѧ съмѣритъ сѧ. ꙇ҅ съмѣрѣѩі сѧ. вьзнесетъ сѧ.

!Глааше же ꙇ҅ къ зъвавъшюмоу и. егда твориши обѣдъ. ли вечер̑ѭ. не зови дроугъ твоꙇхъ. ни братриѩ твоѩ. ни рожденьѣ твоего. ни сѫсѣдъ богатъ. еда коли ꙇ҅ ти такожде въздаанье

нъ егда твориши пиръ. зови ништѧѩ. маломошти. хромꙑ. слѣпꙑ.

ꙇ҅ блаженъ бѫдеши. ѣко не ꙇмѫтъ ти чесо въздати. въздастъ бо ти сѧ. въ въскрѣшенье правьдънꙑхъ.

Слꙑшавъ же етеръ. отъ възлежѧштихъ съ н̑имь. си рече емоу. Блаженъ ꙇ҅же. сънѣстъ хлѣбъ въ цр҃ствиі бж҃іи.

онъ же рече. !Чкъ етеръ. сътвори вечерѫ вельѭ. ꙇ҅ възъва многꙑ.

ꙇ҅ посъла рабꙑ своѩ въ годинѫ вечерѧ. рече зъванъꙇмъ грѧдѣте. ѣко оуже готова сѫтъ всѣ.

ꙇ҅ начѧшѧ въ коупѣ отърицати сѧ вⸯси. пръвꙑ рече емоу. село коупихъ. ꙇ҅мамь нѫждѫ ꙇ҅зити. ꙇ҅ видѣти е мол̑ѭ тѧ ꙇ҅мѣꙇ҅ мѧ отъречена.

ꙇ҅ дроугꙑ рече емоу. сѫпрѫгъ воловънꙑхъ. коупихъ пѧть. ꙇ҅ грѧдѫ ꙇ҅скоуситъ ꙇ҅хъ. мол̑ѭ тѧ ꙇ҅мѣꙇ҅ мѧ отърекъша сѧ.

ꙇ҅ дроугꙑ рече. женѫ поѩхъ. ꙇ҅ сего ради не могѫ прити.

Ꙇ҅ пришьдъ рабъ повѣда гн҃оу своемоу. Тогда разгнѣвавъ сѧ гн҃ъ домоу. рече рабоу своемоу. Ꙇ҅зиди на распѫтьѣ ꙇ стъгнꙑ града. ꙇ҅ ништѧѩ ꙇ҅ бѣдънꙑѩ. ꙇ҅ хромꙑѩ ꙇ҅ слѣпꙑѩ въведи сѣмо.

ꙇ҅ рече рабъ. г҃и бꙑ!с еже повелѣ. ꙇ҅ е[q]е мѣсто естъ.

Ꙇ҅ рече г҃ь рабоу. ꙇ҅зиди на пѫти. ꙇ҅ халѫгꙑ. ꙇ҅ оубѣди вьнити. да наплънитъ сѧ домъ моі.

гл҃ѭ бо вамъ. ѣко ниединъже мѫжь. тѣхъ зъванꙑхъ. не въкоуситъ моеѩ вечерѧ.

Съ н̑имь же ꙇ҅дѣахѫ народи мнози. ꙇ҅ обрашть сѧ рече къ н̑имъ.

аште къто грѧдетъ къ мнѣ. ꙇ҅ не възненавидитъ оц҃а своего. ꙇ҅ матере. ꙇ҅ женꙑ. ꙇ҅ чѧда. ꙇ҅ братриѩ ни сестръ. еште же ꙇ҅ дш҃ѧ своеѩ. не можетъ моі оученикъ бꙑти.

ꙇ҅же не носитъ !крста своего. ꙇ҅ въ слѣдъ мене ꙇ҅детъ. не можетъ бꙑти моі оученикъ.

Къто отъ васъ хотѧ стлъпъ съзъдати. не прѣжде ли сѣдъ. раштьтетъ доволъ. аште ꙇ҅матъ еже естъ на съвръшенье.

ꙇ҅ да не егда положитъ основанье. ꙇ҅ не можетъ съвръшити. ꙇ҅ вьси видѧштеі. начьнѫтъ рѫгати сѧ емоу

гл҃ѭште. ѣко сь чк҃ъ начѧтъ зъдати. ꙇ҅ не може съвръшити.

ли кꙑ цр҃ь. ꙇ҅дꙑ къ ꙇ҅номоу !црю. сънити сѧ на брань. не сѣдъ ли прѣжде съвѣштаваетъ. аште сильнъ естъ. съ десѧтиѭ тꙑсѧштѫ сърѣсти грѧдѫштааго. съ дьвѣма !ꙇма тꙑсѫштама на н̑ь.

аште ли же ни. еште далече емоу сѫштю. молитвѫ посълавъ молитъ сѧ о мирѣ.

тако оубо вⸯсѣкъ васъ. ꙇ҅же отъречетъ сѧ всего своего ꙇ҅мѣньѣ. не можетъ моі бꙑти оученикъ.

Добро естъ соль. аште же соль обоуѣетъ. о чемь оубо осолитъ сѧ.

ни въ зем̑и ни въ гноі. трѣбѣ естъ. вънъ ꙇ҅сꙑпаетъ сѧ. ꙇ҅мѣѩі оуши слꙑшати. да слꙑшитъ.