егда же оуслꙑша г҃ь. Ѣко оуслꙑшашѧ фарисеі. ѣко ис҃ множаꙇшѧ оученикꙑ творитъ. ꙇ҅ крьштаетъ неже ꙇ҅оанъ.

ꙇс҃. самъ не крьштааше нъ оученици его.

остави ꙇ҅юдеѫ. ꙇ҅ иде пакꙑ въ галилеѭ.

достоѣше емоу проꙇ҅ти сквозѣ самариѭ.

Приде же въ градъ самарьскъ. нарицаемъі соухарь. ꙇ҅скрь вьси ѭже дастъ ꙇ҅ѣковъ ꙇ҅осифоу сн҃оу своемоу.

бѣ же тоу кладѧзь ꙇ҅ѣковл̑ь. ꙇс҃ же троуждь сѧ отъ пѫти. сѣдѣаше тако на кладѧзи. часъ бѣ ѣко шестꙑ.

приде жена отъ самариѩ почрѣтъ водꙑ. гл҃а еи ꙇс҃. даждь ми пити.

оученици бо его ошьли бѣахѫ въ градъ. да брашьна коупѧтъ.

гл҃а же емоу жена самарѣнꙑн̑и. како тꙑ ꙇ҅юдеи сꙑ отъ мене пити просиши. женꙑ самарѣнꙑн̑ѧ сѫштѧ. не прикасаѭтъ бо сѧ ꙇ҅юдеи самарѣнехъ.

отъвѣшта ис҃ ꙇ҅ рече еі. аште би вѣдѣла даръ бж҃і. ꙇ҅ къто естъ гл҃ѧꙇ҅ ти даждь ми пити. тꙑ и просила оу него. ꙇ҅ далъ ти би водѫ живѫ.

гл҃а емоу жена. г҃и ни почръпальника ꙇ҅маши. ꙇ҅ кладѧѕь естъ глѫбокъ. отъкѫдоу оубо еси оц҃а нашего ꙇ҅ѣкова. ꙇ҅же дастъ намъ кладѧзь. ꙇ҅ тъ ꙇ҅ж него питъ ꙇ҅ сн҃ове его ꙇ҅ скоти его.

отъвѣшта ис҃. ꙇ҅ рече еи. вьсѣкъ пиѩи отъ водꙑ сеѩ вьждѩждетъ сѧ пакꙑ.

а ꙇ҅же пиетъ отъ водꙑ ѭже азъ дамь емоу. не ꙇ҅матъ въждѧдати сѧ въ вѣкъ. нъ вода ѭже азъ дамь емоу. бѫдетъ вь н̑емь ꙇ҅сточьникъ водꙑ. вьслѣплѫштѫѭ въ животъ вѣчьнꙑ.

гл҃а къ н̑емоу жена г҃и. даждь ми сиѭ водѫ. да ни жѧждѫ. ни прихождѫ сѣмо почръпатъ.

гл҃а еи ꙇс҃. ꙇ҅ди пригласи мѫжа своего ꙇ҅ приди сѣмо.

отъвѣшта жена ꙇ҅ рече емоу. не ꙇ҅мамь мѫжа. гл҃а еи ꙇс҃. добрѣ рече. ѣко мѫжа не ꙇ҅мамь.

пѧть бо мѫжь ꙇ҅мѣла еси. ꙇ҅ нꙑн̑ѣ егоже ꙇ҅маши нѣстъ ти мѫжь. се въ ꙇ҅стинѫ рече.

гл҃а емоу жена. г҃и виждѫ ѣко пророкъ еси тꙑ.

!оци наши въ горѣ сеі поклонишѧ сѧ. ꙇ҅ вꙑ гл҃ете. ѣко въ !ермѣхъ естъ мѣсто. ꙇ҅деже клан̑ѣти сѧ подобаетъ.

гл҃а еі ис҃. жено вѣрѫ ми ꙇ҅ми. ѣко грѧдетъ часъ. егда ни горѣ сеі. ни въ !ерлмѣхъ. поклоните сѧ оц҃ю. дх҃омь ꙇ҅ истиноѭ. ꙇ҅бо оц҃ь тацѣхъ ꙇ҅штетъ клан̑ѣѭштихъ сѧ емоу.

дх҃ъ бо естъ б҃ъ ꙇ҅же клан̑ѣетъ сѧ емоу. дх҃омь ꙇ҅ истиноѭ. достоꙇтъ клан̑ѣти сѧ.

гл҃а емоу жена. вѣмь ѣко месиѣ придетъ. рекомꙑ х҃ъ. егда тъ придетъ вьзвѣститъ намъ всѣ.

гл҃а еі ис҃. азъ есмь гл҃ѧи съ тобоѭ.

ꙇ҅ тогдажде придѫ оученици его. ꙇ҅ чюждаахѫ сѧ ѣко съ женоѭ гл҃ааше. ꙇ҅ никътоже не рече чесо ꙇ҅штеши. ꙇ҅ли чьто гл҃еши съ н̑еѭ.

остави же водоносъ своі жена. ꙇ҅ иде въ градъ. ꙇ҅ гл҃а чк҃омъ.

придѣте ꙇ҅ видите чк҃а. ꙇ҅же рече ми вьсѣ елико сътворихъ. еда тъ естъ х҃ъ.

Ꙇ҅зидѫ же ꙇ҅з града. ꙇ҅ грѧдѣахѫ къ н̑емоу.

межд̆ю же симь. мол̑ѣахѫ і оученици его гл҃ѭште. равви. ѣждь.

онъ же рече къ н̑имъ. азъ брашьно ꙇ҅мамь ѣсти. егоже вꙑ не вѣсте.

гл҃ахѫ же оученици къ себѣ. еда къто принесе емоу ѣсти.

гл҃а ꙇ҅мъ ис҃. мое брашьно естъ да твор̑ѭ вол̑ѭ посълавъшаего мѧ. ꙇ҅ съвръшѫ дѣло его.

не вꙑ ли гл҃ете. ѣко еште четꙑре мѣсѧци сѫтъ. ꙇ҅ жѧтва придетъ. се гл̑ѭ вамъ. вьзведѣте очи ваши ꙇ҅ видите н̑ивꙑ. ѣко плавꙑ сѫтъ къ жѧтвѣ

юже. ꙇ҅ жьн̑ѧі мьздѫ приемл̑етъ. ꙇ҅ събираетъ плодъ животънꙑ. да сѣѩи въ коупѣ радоуетъ сѧ. ꙇ҅ жьн̑ѧі.

о семь бо слово естъ ꙇ҅стинъное. ѣко ꙇ҅нъ естъ сѣѩи. ꙇ҅ инъ естъ жьн̑ѧі.

азъ же посълахъ вꙑ жѧтъ. ꙇ҅деже вꙑ не троудисте сѧ. ꙇ҅ни троудишѧ сѧ. ꙇ҅ вꙑ въ троудъ ꙇ҅хъ вьнидете.

отъ града же того. мънози вѣровашѧ вь н̑его отъ самарѣнъ. за слово женѣ съвѣдѣтел̑ьствоуѭшти. ѣко рече ми вьсѣ елико сътворихъ.

егда же придѫ къ н̑емоу самарѣне. мол̑ѣахѫ і да би прѣбꙑлъ оу н̑ихъ. ꙇ҅ прѣбꙑстъ тоу дъва дьни.

ꙇ҅ мъного паче вѣровашѧ за слово его.

женѣ гл҃аахѫ. ѣко юже не за твоѭ бесѣдѫ вѣроуемъ. сами бо слꙑшахомъ. ꙇ҅ вѣмъ ѣко сь естъ въ ꙇстинѫ !спъ мира х҃ъ: !ко!ц.

По дъвою же дъноу. ꙇ҅зиде отътѫдоу. ꙇ҅ иде въ галилеѭ.

самъ бо ꙇс҃. съвѣдѣтел̑ьствова. ѣко пророкъ въ своемь отьчьстви. не ꙇ҅матъ чисти.

*̆егда же приде въ галилеѭ. приѩшѧ і галилѣане. вьсѣ видѣвъше елико сътвори въ !ермѣхъ. въ праздьникъ.

приде же пакꙑ въ кана галилеѭ. ꙇ҅деже сътвори отъ водꙑ вино.

Бѣ же етеръ цр҃ь мѫжь егоже сн҃ъ болѣаше въ каперънаоумѣ.

слꙑшавъ ѣко ис҃. приде отъ ꙇ҅юдеѩ въ галилеѭ. ꙇ҅де къ н̑емоу. ꙇ҅ мол̑ѣаше і. да сънидетъ ꙇ҅ цѣлитъ сн҃а его. бѣ бо оумираѩ.

рече же къ н̑емоу ис҃. аште знамени ꙇ҅ чюдесъ не видите. не ꙇ҅мате вѣрꙑ ѩти. гл҃а къ н̑емоу цр҃ь мѫжь. г҃и. съниди прѣжде даже не оумьретъ отрочѧ мое.

гл҃а къ н̑емоу ис҃. ꙇ҅ди сн҃ъ твои живъ естъ. ꙇ҅ вѣрѫ ꙇ҅мъ чк҃ъ словеси еже рече емоу ис҃. ꙇ҅дѣаше.

абье же съходѧштю емоу. се раби его сърѣтѫ і гл̑ѭште. ѣко сн҃ъ твои живъ естъ.

въпрашааше же часа отъ н̑ихъ. въ которꙑ соулѣе емоу бꙑстъ. рѣшѧ же емоу. ѣко вьчера въ часъ седмꙑ остави огнь.

разоумѣ же оц҃ь. ѣко тъ бѣ часъ. въ н̑ьже рече емоу ис҃. сн҃ъ твои живъ естъ. ꙇ҅ вѣрова самъ ꙇ҅ домъ его вьсь.

се пакꙑ въторое чюдо сътвори ис҃. пришьдъ въ галилеѭ.