Си рекъ ис҃. ꙇ҅зиде съ оученикꙑ своꙇми. на онъ полъ острова кедрьска. ꙇ҅деже бѣ врътъ. въ н̑ьже вьниде самъ ꙇ оученици его. !ко!ц.

Вѣдѣаше же ꙇ҅юда ꙇ҅же і прѣдаше мѣсто. ѣко множицеѭ събираше сѧ ис҃. тоу съ оученикꙑ своꙇми.

ꙇ҅юда же примъ спирѫ. ꙇ҅ отъ архиереі ꙇ҅ фарисѣі слоугꙑ. приде тамо съ свѣтилꙑ. ꙇ҅ свѣqами. ꙇ҅ орѫжиі.

!Ꙇ҅с же вѣдꙑ вьсѣ грѧдѫшта на н̑ь. ꙇ҅шьдъ рече ꙇмъ. кого ꙇ҅штете.

отъвѣшташѧ емоу ꙇ҅с҃а назарѣа. гл҃а ꙇ҅мъ ис҃ азъ есмь стоѣаше же ꙇ҅юда ꙇ҅же ꙇ прѣдааше съ н̑ими

да ѣко рече ꙇ҅мъ азъ есмь ꙇ҅дѫ вьспѧт̑ь ꙇ҅ падѫ на земл̑и.

пакꙑ же ѩ въпроси !ꙇ[с.] кого ꙇ҅штете. они же рѣшѧ ꙇс҃а назарѣа.

отъвѣшта !и[с] рѣхъ вамъ ѣко азъ есмь. аште оубо мене ꙇ҅штете не дѣꙇте сихъ ꙇ҅ти.

да събѫдетъ сѧ слово еже рече. ѣко ѩже далъ еси мьнѣ. не погоубихъ. никогоже отъ н̑их[ъ.]

Симонъ же петръ. ꙇ҅мꙑ ножь ꙇ҅звлѣче і. ꙇ҅ оудари архиереова раба. ꙇ҅ оурѣза емоу оухо десное. Бѣ же ꙇ҅мѧ рабоу малхъ.

Рече же ис҃. петрови. въньзи ножь въ ножьницѧ. чашѫ ѭже дастъ мьнѣ оц҃ь. не ꙇ҅мамь ли пити еѩ.

спира же ꙇ҅ тꙑсѫштьникъ. ꙇ҅ слоугꙑ ꙇ҅юдѣꙇскꙑ. ѩшѧ ис҃а. ꙇ҅ съвѧзашѧ і.

Ꙇ҅ ведошѧ і къ аннѣ прьвѣе. бѣ бо тьсть каꙇафѣ. ꙇ҅же бѣ архиереи лѣтоу томоу.

бѣ же каꙇафа. давꙑ съвѣтꙑ ꙇ҅юдѣ̆омъ. ѣко добрѣе естъ единомоу чк҃оу оумьрѣти за л̑юди.

По ꙇс҃ѣ же ꙇ҅дѣаше симонъ петръ. ꙇ҅ дроугꙑ оученикъ. оученикъ же тъ бѣ знаемъ. архиереови. ꙇ҅ вьниде съ ꙇ҅с҃омь. въ дворъ архиереовъ.

Петръ же стоѣше при двьрехъ вьнѣ. Ꙇ҅зиде же оученикъ тъ. ꙇ҅же бѣ знаемъ архиереови. ꙇ҅ рече двьрьници. ꙇ҅ въведе петра.

!Гла же раба двьрьница петрови. еда ꙇ҅ тꙑ отъ оученикъ еси чк҃а того. гл҃а онъ нѣсмь.

стоѣхѫ же раби. ꙇ҅ слоугꙑ огн̑ь сътворьше. ѣко зима бѣ. ꙇ҅ грѣахѫ бѣ же съ н̑ими петръ стоѩ ꙇ грѣѩ [сѧ]

Архиереі же въпроси ꙇс҃а о оученицѣхъ его. ꙇ҅ о оучени его.

Ѡтъвѣшта емоу ис҃. азъ не обиноуѩ сѧ гл҃ахъ вьсемоу мироу. азъ вьсегда оучихъ на сънъмишти. ꙇ҅ въ цръкъв[е] ꙇ҅деже вьси ꙇ҅юдѣі сънемлѫтъ сѧ. ꙇ таꙇ не гл҃ахъ ничесоже.

Чьто мѧ въпрашаеши. въпроси слꙑшавъшѧѩ. чьто гл҃ахъ ꙇ҅мъ. се си вѣдѧтъ еже рѣхъ азъ.

Си рекъшю емоу. единъ отъ прѣстоѩштихъ слоугъ. оудари въ ланитѫ ꙇс҃а. рекъ. тако ли отъвѣштаваеши архиереови.

Ѡтъвѣшта емоу ис҃. аште зълѣ гл҃ахъ сьвѣдѣтел̑ьствоуꙇ о зьлѣ. аште ли добрѣ чьто мѧ биеши.

Посъла же і анⸯна съвѧзана къ каꙇафѣ архиереови.

Бѣ же симонъ петръ стоѩ ꙇ҅ грѣѩ сѧ. рѣшѧ же емоу. еда ꙇ҅ тꙑ отъ оученикъ его еси. онъ же....... отъвръже сѧ. ꙇ҅ рече нѣсмь.

гл҃а единъ отъ рабъ архиереовъ. ѫжика сꙑ. емоуже оурѣза петръ оухо. не азъ ли тѧ видѣхъ въ врътѣ съ н̑имь.

пакꙑ же петръ отъвръже сѧ. ꙇ҅ абие коуръ възгласи. !за!ч.

Вѣсѧ же ꙇ҅с҃а отъ каꙇафꙑ. въ преторъ. бѣ же за оутра. ꙇ҅ ти не вьнидѫ въ притворъ. !ко!ц. да не оскврънѧтъ сѧ. нъ да ѣдѧтъ пасхѫ. !ко!ц.

Ꙇ҅зиде же къ н̑имъ ꙇ҅ пилатъ вънъ. ꙇ҅ рече. кѫѭ рѣчь приносите на чк҃а сег[о.]

отъвѣшташѧ же ꙇ҅ рѣшѧ емоу. аште не би бꙑлъ. сь зълодѣі. не бихомъ прѣдали его тебѣ.

рече же ꙇ҅мъ пилатъ. поꙇмѣте ꙇ вꙑ. ꙇ҅ по законоу вашемоу сѫдите емоу. рѣшѧ же емоу ꙇ҅юдѣі. намъ не достоꙇтъ никогоже оубити.

да слово ꙇс҃в[о] събѫдетъ сѧ. еже рече клепл̑ѧ. коеѭ съмрътиѭ хотѣа... оумьрѣти.

Вьниде же пакꙑ пилатъ въ преторъ. ꙇ҅ гласи ꙇс҃а ꙇ҅ рече емоу. тꙑ ли еси цр҃ь ꙇ҅юдеꙇ҅скъ.

отъвѣшта емоу ис҃. о себѣ ли се т.. гл҃еши. ли ꙇ҅ни тебѣ рѣшѧ о мьнѣ.

Отъвѣшта пилатъ еда азъ жидовинъ есмь р[о]дъ твоі. ꙇ҅ архиереі прѣд[а]шѧ тѧ мнѣ. чьто еси сътв[о]рилъ.

отъвѣшта ис҃. цр҃со мое нѣстъ отъ сего мира аште отъ сего мира би бꙑло цр҃со мое. слоугꙑ оубо моѩ подвизалꙑ сѧ бꙑшѧ. да не прѣданъ бимь ꙇ҅юдеомъ. нꙑн̑ѣ же цр҃со мое нѣстъ отъсѫдоу.

Рече же емоу. пилатъ. оубо цр҃ь ли еси тꙑ. отъвѣшта ис҃. тꙑ гл҃еши ѣко цр҃ь есмь азъ. азъ на се родихъ сѧ. ꙇ҅ на се придъ. въ вьсь миръ. да съвѣдѣтел̑ьствоуѭ о ꙇ҅стинѣ. вьсѣкъ ꙇ҅же естъ отъ ꙇ҅стинꙑ. послоушаетъ гласа моего.

!Гла емоу пилатъ. чьто естъ ꙇ҅стина. ꙇ҅ се рекъ. пакꙑ ꙇ҅зиде къ ꙇюдеомъ. ꙇ҅ гл҃а ꙇ҅мъ. азъ ниединоѩ винꙑ не обрѣтаѭ вь н̑емь.

*̆естъ же обꙑчаі вамъ. да единого вамъ отъпоуштѫ на пасхѫ. Хоштете ли оубо да отъпоуштѫ вамъ цр҃ѣ ꙇ҅юдеꙇска.

Възъпишѧ же вⸯси гл̑ѭште. не сего нъ вараавѫ. Бѣ же вараава разбоꙇ҅никъ.