Бꙑстъ же въ соботѫ въторопръвѫѭ. ꙇти емоу сквозѣ сѣаниѣ. ꙇ въстръзаахѫ оученици его класꙑ. ꙇ ѣдѣахѫ истираѭште рѫкама.

едини же отъ фарисѣи рѣшѧ имъ. что творите егоже не достоитъ твори[ти] въ соботѫ.

ꙇ отъвѣштавъ ис҃ъ рече къ нимъ. ни ли сего есте чъли еже сътвори !двдъ. егда възалка сѧ самъ. и иже съ нимъ бѣахѫ.

како вьниде въ домъ бж҃іи. ꙇ хлѣбꙑ прѣдъложениѣ приѩ и ѣстъ. и дастъ и сѫштиимъ съ нимь. ꙇ҅хъже [не] достоѣаше ѣсти. тъкмо иерѣомъ единѣмъ.

ꙇ гл҃ааше имъ ѣко г҃ъ естъ сн҃ъ !чкꙑ соботѣ ::

Бꙑстъ же и въ дроугоѭ соботѫ. вънити емоу въ съньмиште и оучити. ꙇ бѣ члв҃ѣкъ тоу и рѫка деснаа емоу бѣ соуха.

ꙇ назьрѣахѫ и кънижъници и фарисѣи аште въ соботѫ исцѣлитꙑ и. да обрѧштѫтъ рѣчъ на нь.

онъ же вѣдѣаше помꙑшлениѣ ихъ. ꙇ рече члвѣкови имѫштѫмоу соухѫ рѫкѫ. въстани и стани по срѣдѣ онъ же въста.

рече же ис҃ъ къ нимъ. въпрошѫ вꙑ что достоитъ въ соботꙑ добро ли творити или зъло творити. дш҃ѫ съпасти ли погоубити.

ꙇ възьрѣвъ на вьсѧ ѩ рече емоу. простьри рѫкѫ т[в]оѭ онъ же прость[рѣ]тъ. и оутвръди сѧ рѫка его ѣко и дроугаѣ :: к!ц ::

они же исплънишѧ се безоумьѣ. ꙇ гл҃хѫ дроугъ къ дроугоу. что бишѧ сътворили ис҃ви ::

Бꙑстъ же во дьни тꙑ. ꙇзиде въ горѫ молити сѧ и бѣ об ношть въ молитвѣ !бзии.

ꙇ егда бꙑстъ день пригласи оученикꙑ своѩ. ꙇ избъравъ отъ нихъ дъва на десѧте. ѩже и апостолꙑ нарече.

симона егоже именова петра. ꙇ аньдрѣѭ братра его. ꙇ иѣкова и иоана. ф!липа и вартоломѣа.

матьтѣа и томѫ. иѣкова альфеова. ꙇ симона нарицаемааго зилота. ꙇюдѫ иѣковлѣ.

ꙇ июдѫ искариотъскааго. ꙇже бꙑстъ и прѣдатель.

Ꙇ съшедъ съ ними ста на мѣстѣ равьнѣ. и народъ оученикъ его. ꙇ мъножьство мъного людии. отъ вьсеѩ июдеѩ и отъ !иерлма. ꙇ помориѣ тоурьска и сидоньска. ꙇже придѫ послоушатъ его. ꙇ исцѣлитъ сѧ отъ недѫгъ.

и страждѫштеи отъ дх҃ъ нечистъ. ꙇсцѣлѣахѫ сѧ.

ꙇ вьсь народь искааше прикасати сѧ емь. ѣко сила ꙇз него исхождааше и цѣлѣаше вьсѧ.

ꙇ тъ възведъ очи свои на оученикꙑ своѩ гл҃ааше.

блажении ништии ѣко ваше естъ цс҃твие бж҃ие. блажении алчѫштеи нꙑнѣ ѣко насꙑтите сѧ. блажении плачѫштеи нꙑнѣ ѣко вьсмѣѭтъ сѧ.

блажени бѫдете егда вьзненавидѧтъ вꙑ члв҃ци. ꙇ егда разлѫчѧтъ вꙑ и поносѧтъ. ꙇ пронесѫтъ имѧ ваше ѣко зъло. сн҃а члв҃чскааго ради.

въздрадоуите сѧ въ тъ день и възиграите. се бо мъзда ваша мънога на неб҃се. по сихъ бо творѣахѫ !пркмъ от҃ци ихъ. ::

обаче горе вамъ богатꙑимъ. ѣко вьсприѩсте оутѣхѫ вашѫ.

горе вамъ насꙑштении ѣко възалчете сѧ. горе вамъ смѣѭштеи сѧ нꙑнѣ ѣко въздрꙑдаате и въсплачете сѧ ::

Горе егда рекѫтъ добрѣ о васъ вьси члв҃[ц]и. по семоу бо творѣахѫ лъжиимъ !пркмъ от҃ци ихъ.

Нъ вамъ гл҃ѭ слꙑ[шѧ]штиимъ. любите врагꙑ вашѧ. добро творите ненавидѧштиимъ васъ.

Благословите клънѫщѧѩ вꙑ. молите сѧ за творѧштѧѩ вамъ обидѫ.

биѭштюмоу тѧ въ ланитѫ. подаи дроугоуѭ. ꙇ от{т}емлѭштюмоу тебѣ ризѫ. ꙇ срачицѧ не възбрани.

въсѣкомоу же просѧштоумоу оу тебе даи. ꙇ отъ отемлѭштааго твоѣ не истѧѕаи. :: з!ч ::

Ꙇ ѣкоже хоштете да творѧтъ вамъ !члци. и вꙑ творите имъ такожде.

ꙇ ѣште ..... любите любѧщѧѩ бꙑ каѣ вамъ хвала естъ. ꙇбо и грѣшъници любѧштѧѩ ихъ любѧтъ.

ꙇ аште благотворите благотворѧщиимъ васъ. каѣ вамъ хвала естъ. ибо и грѣшъници тожде творѧтъ.

ꙇ аште въ заимъ даате отъ нихъже чаате въсприѩти. каѣ вамъ хвала естъ. ꙇбо и грѣшъници грѣшъникомъ въ заимъ даѭтъ. да вьсприимѫтъ равъно.

обаче любите врагꙑ вашѧ и благотворите. ꙇ въ заимъ даите ничесоже не чаѭще. и бѫдетъ мъзда ваша мънога. ꙇ бѫдете сн҃ове вꙑшънѣего. ѣко тъ благъ естъ на невъзблагодатънꙑѩ и зълꙑѩ.

бѫдѣте оубо милостиви. ѣкоже и отецъ вашъ милоср҃дъ естъ :: к!ц ::

ꙇ не сѫдите да не сѫдѧтъ вамъ. не осѫждаите да не осѫдѧтъ васъ. отъпоуштаите и отъпоустѧтъ вꙑ.

даите и дастъ сѧ вамъ. мѣрѫ добро натъканѫ и потрѫсънѫ и прѣлиѣѭштѫ сѧ. дадѧтъ на лоно ваше. тоѭ бо мѣроѭ еѭже мѣрите вьзмѣритъ сѧ вамъ.

Рече же притъчѫ имъ. еда можетъ слѣпецъ слѣпъца водити. не оба ли вь ѣмѫ въпадете сѧ.

нѣстъ оученикъ надъ оучителемъ своимъ. съвръшенъ же въсѣкъ бѫдетъ. ѣкоже оучитель его.

что же видиши сѫчецъ иже естъ въ очесе братра твоего. а бръвъна еже естъ въ очесе твоемь не чюеши.

ли како можеши решти братроу твоемоу. братре остави да изъмѫ сѫчецъ иже естъ въ оцѣ твоемь. самъ бръвъна въ оцѣ твоемь не видѧ. лицемѣре. изъми пръвѣе бръвъно из очесе твоего. ꙇ тъгда прозьри[р]ши изѧти сѫчецъ иже естъ въ очесе брат[р]а твоего.

нѣстъ бо дрѣво добро творѧ плода зъла. Ни дрѣво зъло творѧ плода добра.

вьсѣко бо дрѣво отъ плода своего познаатъ сѧ. не отъ тръниѣ бо чешѫтъ смокъви. ни отъ кѫпинꙑ грозда обемлѭтъ ::

Благꙑ чл҃къ отъ !блгаго съкровишта срд҃ца своего износитъ благое. ꙇ зълꙑ чл҃къ отъ зълааго съкровища срд҃ца своего износитъ зълое. отъ избітъка бо срд҃ца гл҃тъ оуста его.

что же мѧ зовете г҃и г҃и а не творите ѣже гл҃ѭ.

въсѣкъ грѧдꙑ къ мьнѣ и слꙑшѧи словеса моѣ и творѧ ѣ. съкажѫ азъ комоу естъ подобенъ.

Подобенъ естъ члв҃коу зиждѫштю храминѫ. ꙇже ископа и оуглѫби. ꙇ положи основание на камене. наводию же бꙑвъшоу. припаде рѣка храминѣ тои. ꙇ не може двигнѫти еѩ. основана бо бѣ на камене.

а слꙑшавꙑ и не сътворь. подобенъ естъ члв҃коу. съзъдавъшоу храминѫ на земи без [о]снованиѣ. еиже прирази сѧ рѣка. и абие разори сѧ. ꙇ бꙑстъ раздроушение храминꙑ тоѩ велие.