!Глааше же и къ оученикомъ своимъ :: !Члвкъ етеръ бѣ богатъ. ꙇже имѣаше приставьникъ. ꙇ тъ оклеветанъ бꙑстъ къ немоу. ѣко растачаѩ имѣние его.

ꙇ призъвавъ і рече емоу. что се слъшѫ о тебѣ. въздаждь отъвѣтъ о приставлении домовьнѣемь. не възможеши бо къ томоу домоу строити.

рече же вь себѣ приставъникъ домоу. что сътворѭ ѣко !гь мои отъемлетъ строение домоу отъ мене. копати не могѫ. хлѫпати стꙑждѫ сѧ.

разоумѣѭ что сътворѭ. да егда оставленъ бѫдѫ отъ строениѣ домоу приимѫтъ мѧ въ домꙑ своѩ.

и призъвавъ единого когожъдо ....... длъжьникъ господи своего. гл҃ааше пръвоумоу. колицѣмь длъженъ еси господиноу моемоу.

онъ же рече сътомь мѣръ отъ олѣа. ꙇ рече емоу. приими боукъви твоѩ. ꙇ сѣдъ скоро напиши пѧть десѧтъ.

и по томь же дроугоумоу рече. тꙑ же колицѣмь длъженъ еси. онъ же рече сътомь корецъ пьшеницѧ. и гл҃а емоу приими боукъви твоѩ и напиши осмь десѧтъ.

и похвали !гь иконома неправедънааго. ѣко и мѫдрѣ сътвори. ѣко сн҃ве вѣка сего мѫдрѣише паче сн҃въ свѣта въ родѣ своемь сѫтъ ::

Ꙇ азъ вамъ гл҃ѭ сътворите себѣ дроугꙑ отъ мамонинꙑ неправъдꙑ. да егда оскѫдѣате приимѫтъ вꙑ въ вѣчънꙑѩ кровꙑ ::

Вѣрънꙑ въ малѣ и въ мъноѕѣ вѣренъ естъ. ꙇ неправъдънꙑ въ малѣ и въ мьнозѣ неправъденъ естъ.

аште оубо въ неправедьнѣемь жити не бꙑсте вѣрьни. въ істиньнѣмь къто вамъ вѣрѫ иметъ.

ꙇ аште въ тоуждемь вѣрьни не бꙑсте. ваше къто вамъ дастъ.

никꙑи же рабъ не можетъ дъвѣма !гьма работати. ли бо единого възненавидитъ. а дроугааго възлюбитъ. ли единого дръжитъ сѧ. а о дроуѕѣмь не родити начьнетъ. Не можете б҃оу работати и мамонѣ.

слꙑшаахѫ же си вьсѣ. ꙇ фарисѣи съребролюбьци сѫще. ꙇ подрѣжаахѫ и.

и рече имъ. вꙑ есте оправъдаѭштеи себе прѣдъ члв҃кꙑ. б҃ъ же вѣстъ срд҃ца ваша. ѣко еже естъ въ члв҃цхъ вꙑсоко. мръзость прѣдъ !бмь естъ :: к!ц ::

Законъ и пророци до иоана. отъ толи цс҃рствие бж҃ие благовѣствоуоутъ сѧ.

оудобѣе же естъ небоу и земи прѣити. неже отъ закона единои чрътѣ погꙑбнѫти.

вьсѣкъ поуштаѩи женѫ своѭ и приводѧ инѫ. прѣлюбꙑ дѣатъ. ꙇ женѧи сѧ поуштеноѭ отъ мѫжа. прѣлюбꙑ творитъ ::

!Члвкъ же единъ бѣ богатъ. ꙇ облачаше сѧ въ порфⸯѵрѫ. ꙇ вѵсонъ. веселѧ сѧ на вьсѣкъ день свѣтъло.

нищъ же бѣ единъ именемъ лазаръ. ꙇже лежааше при вратѣхъ его гноинъ.

и желааше насꙑтити сѧ отъ кроупицъ. падаѭштиихъ отъ трапезꙑ богатааго. нъ и пси приходѧште облизаахѫ гнои его.

бꙑстъ же оумьрѣти ништюмоу. ꙇ несеноу бꙑти анђ҃лꙑ на лоно аврамле. оумьрѣтъ же и богатꙑи и погрѣсѧ и.

ꙇ҅ въ адѣ възведъ очи свои сꙑ въ мѫкахъ оузьрѣ аврама из далече. и лазарѣ на лонѣ его.

ꙇ тъ възглашъ рече !отче аврааме помилоуи мѧ. и посъли лазарѣ да омочитъ конецъ пръста своего въ водѣ. и оустоудитъ !ѩзкꙑ мои. ѣко страждѫ въ пламени семь.

рече же авраамъ чѧдо помѣни ѣко въсприѩлъ еси тꙑ благаа твоѣ въ животѣ твоемь. ꙇ лазарь такожде зълаа. нꙑнѣ же сьде оутѣшаатъ сѧ а тꙑ страждеши.

ꙇ надъ вьсѣми сими. междю нами и вами. пропадь велиѣ оутвръди сѧ. ѣко да хотѧштеи минѫти отъ сѫдоу къ вамъ не възмагаѭтъ. ни иже отъ тѫдѫ къ намъ прѣходѧтъ ::

Рече же молѭ тѧ оубо отьче. да и посълеши въ домъ от҃ца моего.

ꙇмамь бо пѧть братриѩ. ѣко да засъвѣдѣтельствоуоутъ имъ. да не и ти придѫтъ на мѣсто се мѫчъное.

гл҃а же емоу авраамъ. имѫтъ мосѣа и !пркꙑ да послоушаѭтъ ихъ.

онъ же рече ни отьче аврааме. нъ аште къто отъ мрътвꙑихъ идетъ къ нимъ покаѭтъ сѧ.

рече же емоу аште мосѣа и !пркъ не послоушаѭтъ. ни аште кто отъ мрътвꙑхъ въскрьснетъ. не имѫтъ вѣрꙑ :: к!ц ::