о нихъже сънемъшемъ{шемъ} сѧ тъмамъ народа. ѣко попираахѫ дроугъ дроуга. начѧтъ гл҃ати къ оученикомъ своимъ пръвѣе. вьнемлѣте себѣ отъ кваса фарисѣиска. еже естъ лицемѣрие ::

Ничтоже бо покръвено естъ еже не отъкрꙑетъ сѧ. и таино еже не разоумѣатъ сѧ.

зане елико въ тъмѣ рѣсте вь свѣтѣ оуслꙑшитъ сѧ. ꙇ еже къ оухоу гл҃асте въ таилищихъ. проповѣстъ сѧ на кровѣхъ.

!Глѭ же вамъ дроугомъ своимъ. не оубоите сѧ отъ оубиваѭштиихъ тѣло. и по томь не могѫштемь лиха чесо сътворити.

съказаѭ же вамъ кого сѧ оубоите. оубоите сѧ имѫщтааго власть по оубьении вьврѣшти въ ђеонѫ. еи гл҃ѭ вамъ. того оубоите сѧ.

не пѧть ли птицъ вѣнитъ сѧ пѣнѧѕема дъвѣма. ꙇ ни едина отъ нихъ нѣстъ забьвена прѣдъ !бмъ.

нъ и҅ власи главꙑ вашеѩ вьси иштьтени сѫтъ. не боите сѧ оубо мъноѕѣхъ пътицъ соулѣиши есте.

!Глѭ же вамъ вьсѣкъ иже колижъдо исповѣстъ мѧ прѣдъ члв҃кꙑ. и сн҃ъ члв҃чскꙑ исповѣстꙑ и прѣдъ анђ҃лꙑ бж҃іи.

а отъвръгꙑ сѧ мене прѣдъ !цлкꙑ. отъвръжень бѫдетъ прѣдъ анђ҃лꙑ бж҃іи.

ꙇ вьсѣкъ иже речетъ слово на сн҃ъ члв҃скꙑи. отъпоуститъ сѧ емоу. а҅ ꙇже власвимисаатъ на дх҃ъ ст҃ꙑ. не отъпоуститъ сѧ емоу.

егда же приведѫтъ вꙑ на соньмишта и власти и владꙑчъств ѣ҅. не пцѣте сѧ како или что отъвѣштаате или что речете.

ст҃ꙑи бо дх҃ъ наоучитъ вꙑ во тъ часъ. ѣже подобаатъ гл҃ати. ::

Рече же емоу единъ отъ народа. оучителю рьци братроу моемоу да раздѣлитъ съ мъноѭ достоѣнье.

онъ же рече емоу члч҃е кто мѧ постави сѫдиѭ ли дѣлителѣ надъ вами.

рече же къ нимь блюдѣте сѧ и храните сѧ отъ вьсѣкого лихоимьствиѣ. ѣко отъ избꙑтъка комоужьдо животъ его естъ отъ имѣниѣ емоу ::

Рече же притъчѫ къ нимь гл҃ѧ. !чкоу единомоу богатоу огобьѕи сѧ нива.

ꙇ мꙑшлѣаше вь себѣ гл҃ѧ. что сътворѭ. ѣко не имамъ къде съб!рати .... плодъ моихъ.

ꙇ рече се сътворѭ разорѭ житьничѧ моѩ и большѧ съзиждѫ. ꙇ҅ съберѫ тоу вьсѣ жита моѣ и добро мое

и рекѫ дш҃и моеи. дш҃е имаши мъного добро лежѧште на лѣта мьнога. почиваи ѣждь пии весели сѧ.

рече же емоу б҃ъ. безоумьне вь сьѭ нощь дш҃ѫ твоѭ истѧѕаѭтъ отъ тебе. а ѣже оуготова комоу бѫдѫтъ.

тако събираѩи себѣ. а не въ б҃ъ богатѣѩ. си гл҃ѧ възгласи имѣѩи оуши слꙑшати да слꙑшитъ ::к!ц ::

Рече къ оученикомъ своимъ. сего ради гл҃ѭ вамъ. не пцѣте сѧ дш҃еѭ вашеѭ что ѣсте. ни тѣломь вь чъто облѣчете сѧ.

дш҃а бо больши естъ пиштѧ и тѣло одеждѧ.

съмотрите вранъ ѣко не сѣѭтъ ни жьнѭтъ. ꙇмьже нѣстъ съкровишта. ни хранилишта. и б҃ъ питѣатъ ѭ. кольми паче вꙑ есте лоучьше птицъ.

къто же отъ васъ пекꙑ сѧ можетъ приложити тѣлѣ своемь лакоть единъ.

аште оубо ни мала чесо можете чъто о прочиихъ печете сѧ.

съмотрите кринь како растѫтъ. не троуждаѭтъ сѧ ни прѧдѫтъ. !Глѭ же вамъ ѣко ни соломонъ. во вьсеи славѣ своеи облѣче сѧ ѣко единъ отъ сихъ.

аште ли же трѣвѫ дьнесь на селѣ сѫщѫ. и оутрѣ вь пешть вьметаемоу :: б҃ъ тако дѣатъ. кольми паче васъ маловѣри.

ꙇ вꙑ не иштете что имате ѣсти. и что пити. и не възносите сѧ.

вьсѣхъ бо сихъ !ѩзци мира сего иштотъ. вашъ же отецъ вѣстъ ѣко трѣбоуоуте сихъ.

обаче иштите !цѣсрствиѣ бж҃ ѣ҅. и си вьсѣ приложѧтъ сѧ вамъ. ::

Не бои сѧ малое стадо ѣ{ѣ}ко благоизволи от҃цъ вашъ дати вамъ цс҃рствие.

Продадите имѣние ваше. и дадите милостꙑнѭ. сътворите себѣ вълагалишта не ветъшаѭшта. съкровиште не скѫдѣемо на неб҃схъ. идеже татъ не приближаатъ сѧ. ни тьлѣ тьлитъ.

ꙇдеже бо. естъ съкровиште ваше тоу и срд҃це ваше бѫдетъ ::

Бѫдѫ{дѫ} чрѣсла ваша прѣпоѣсана. и свѣтильници горѫсте.

и вꙑ подобьни чл҃комь чаѭштемь г҃а своего когда възвратитъ сѧ отъ бракъ. да пришедъшю и тлъкнѫвъшю абие отвръзѫтъ сѧ емоу ::

Блажени раби ти ѩже г҃ъ пришедъ обрѧштетъ бьдѧштѧ. аминь гл҃ѭ вамъ. ѣко прѣпоѣшетъ сѧ и посадитъ ѩ. и минѫвъ послоужитъ имъ.

любо во въторѫѭ. любо въ третиѫ стражѫ придетъ. и обрѧщетъ тако : блажени сѫтъ раби ти ::

Се же вѣдите ѣко аште би вѣдѣлъ гн҃ъ храминꙑ. въ кꙑ часъ тать придетъ бьдѣлъ оубо би и не далъ би подъкопати домоу свое{е}го.

ꙇ вꙑ оубо бѫдѣте готови. ѣко вь ньже часъ не мьните сн҃ъ !члскꙑ придетъ. :: к!ц ::

Рече же емоу петръ. г҃и къ намъ ли притъчѫ сиѭ гл҃еши. ли къ вьсѣмъ.

рече же г҃ъ къто оубо естъ вѣрънꙑ приставьникъ и мѫдрꙑ. егоже поставитъ г҃ъ надъ челѣдиѭ своеѭ. даѣти вь врѣмѧ житомѣрение.

Блаженъ рабъ тъ егоже пришедъ !гь его. обрѧштетъ творѧща тако.

въ істінѫ гл҃ѭ вамъ. ѣко надъ вьсѣмь имѣниемь своимь поставитъ і.

аште ли же речетъ рабъ тъ въ срд҃ци своемь. кьснитъ !гь мои прити. и начьнетъ бити рабꙑ и рабꙑнѧ. ѣсти же и пи[ти] и оупивати сѧ.

придеть господинь раба того. вь ньже день не чаатъ. ꙇ вь годинѫ вь нѭже не вѣстъ. ꙇ протешетъ і. ꙇ чѧсть его съ невѣрънꙑми положитъ.

ть же рабъ вѣдѣвꙑ волѭ г҃а своего. ꙇ не оуготовавъ ли не сътворь по воли его. бьенъ бѫдетъ мьного.

не вѣдѣвꙑ же сътворь же достоинаа ранамъ бъень бѫдетъ малꙑ. вьсѣкомоу же емоуже дано бꙑстъ мьного. изиштетъ сѧ отъ него. и емоуже прѣдашѧ мьного лишьша просѧть отъ него ::

о҅гнѣ придъ вьврѣштъ{ъ} въземлѭ что хоштѫ аште юже и възгорѣ сѧ.

крьщение же имамъ кръстити сѧ. ꙇ како оудръжѫ сѧ доньдеже коньчаатъ сѧ.

мьните ли ѣко мира придъ дати на землѭ. ни гл҃ѭ вамь нъ раздѣлениѣ.

бѫдетъ бо отъ селѣ пѧть вь единомъ домоу раздѣленъ трие на дъва. и дъва на три.

ꙇ раздѣлѧтъ сѧ отъцъ на сн҃ъ. ꙇ҅ сн҃ъ на !отъца. мати на дъштерь. и дъшти на матерь. свекрꙑ на невѣстѫ своѭ. и невѣста на свекровь своѭ ::

!Глааше же и народомь. егда оузьрите облакъ въсходѧщь отъ западъ. абие гл҃ете ѣ{к}ко тѫча грѧдетъ. и бꙑваатъ тако.

ꙇ егда югъ доушѫштъ гл҃ете ѣко варъ бѫдетъ. и бꙑваатъ.

ѵ҅покрити лице небоу и земи оумѣате искоушати. а врѣмене сего не искоушаате.

что же и о себѣ не сѫдите правъдꙑ ::

Егда бо грѧдеши съ сѫпьремь твоимь къ кьнѧѕоу. на пѫти даждъ дѣлание избꙑти отъ него. да не пр[и]влѣчетъ тебе къ сѫдии. ꙇ сѫдии тѧ прѣдастъ слоуѕѣ. и слоуга тѧ въсадитъ въ темьницѫ.

гл҃ѭ тебѣ не имаши изити отъ тоудѣ. доньдеже и послѣдьнии трьхьть въздаси ::