Тъгда пристѫпишѧ къ ꙇс҃ви. ꙇ҅же бѣахѫ въ ꙇл҃мѣ. кънижьници ꙇ҅ фарисѣи гл̑ѭште.

по чьто оученици твои прѣстѫпаѭтъ. прѣдаание старьць. не омꙑваѭтъ бо рѫкъ своꙇхъ. егда хлѣбъ ѣдѧтъ.

онъ же отъвѣштавъ рече ꙇ҅мъ. по чьто вꙑ прѣстѫпаете заповѣдь бж҃иѭ. за прѣдание ваше.

б҃ъ бо заповѣдѣ гл̑ѧ. чьти оц҃а ꙇ҅ мр҃ь. ꙇ҅ иже зълословитъ оц҃а ли мр҃ь. съмрътиѭ да оумьретъ.

вꙑ же гл҃ете. ꙇ҅же колижьдо речетъ оц҃ю ли мр҃и даръ. ꙇ҅же колижьдо отъ мене. пользевалъ сѧ еси. ꙇ҅же не почьтетъ оц҃а ли мр҃е своеѩ.

ꙇ҅ разористе законъ бж҃іи. за прѣдаание ваше.

лицемѣри. добрѣ пророчьствова о вас ꙇ҅саꙇ҅ѣ гл̑ѧ.

приближаѭтъ сѧ л̑юдие сиі оустꙑ своꙇ҅ми. ꙇ҅ оустънами чьтѫтъ мѧ. а сръдьце ꙇ҅хъ далече отъстоꙇ҅тъ отъ мене.

соуе же чьтѫтъ мѧ. оучѧште оучениѣ. заповѣди чс҃кꙑ.

ꙇ҅ призъвавъ же народꙑ рече ꙇ҅мъ. Слꙑшите ꙇ҅ разоумѣꙇ҅те.

не въходѧштее въ оуста скврънитъ чк҃а. нъ ꙇ҅сходѧштее ꙇ҅з оустъ скврънитъ чк҃а.

Тъгда пристѫпьше оученици рѣшѧ емоу. вѣси ли ѣко фарисеи. слꙑшавъше слово съблажнишѧ сѧ.

онъ же отъвѣштавъ рече. всѣкъ садъ егоже насади оц҃ь мои неб҃скъꙇ. ꙇ҅скоренитъ сѧ.

ѡстанѣте ꙇ҅хъ. вожди сѫтъ слѣпи слѣпьцемъ. слѣпъ же слѣпьца аште водитъ. оба въ ѣмѫ въпадета сѧ.

Ѡтъвѣштавъ же петръ рече емоу. съкажи намъ притъчѫ сиѭ.

ис҃ же рече емоу. едъначе ли вꙑ безд разоума есте.

не оу ли разоумѣваете ѣко всѣко еже въходитъ въ оуста. въ чрѣво въмѣштаетъ сѧ ꙇ҅ афредомь ꙇ҅сходитъ.

а ꙇ҅сходѧштаа ꙇ҅з оустъ. отъ сръдⸯца ꙇсходѧтъ. ꙇ҅ та скврънѧтъ чк҃а.

отъ сръдца бо ꙇ҅сходѧтъ. помꙑшл̑ениѣ зълаѣ. оубиіства прѣл̑юбодѣаниѣ. татьбꙑ. лъжесъвѣдѣниѣ. власвимиѣ.

си сѫтъ скврънѧштаа чк҃а. а еже не оумъвенами рѫками ѣсти. не скврънѧтъ чк҃а.

ꙇ҅ ишьдъ отътѫдоу ис҃. отиде въ странѫ тоурьскѫ. ꙇ҅ сидоньскѫ:

И се жена хананѣꙇ҅ска. отъ прѣдѣлъ. тѣхъ шьдъши. възъпи гл҃ѭшти. помилоуꙇ҅ мѧ г҃и сн҃оу !давъ. дъшти моѣ зьлѣ бѣсъноуетъ сѧ.

онъ же не отьвѣшта еі словесе. ꙇ҅ пристѫпьше оученици его мол̑ѣахѫ и гл̑ѭште. отъпоусти ѭ ѣко въпиетъ въ слѣдъ насъ.

Онъ же отьвѣштавъ рече. нѣсмь посъланъ тъкⸯмо къ овьцамъ погꙑбъшиімъ домоу !ꙇ҅лева.

Ѡна же пришьдъши поклони сѧ емоу гл̑ѭшти. г҃и помози ми.

онъ же отъвѣштавъ рече. нѣстъ добро отѧти хлѣба чѧдомъ. ꙇ҅ поврѣшти пьсомъ.

она же рече еі г҃и. ꙇ҅бо ꙇ҅ пси ѣдѧтъ отъ кроупиць. падаѭштиіхъ отъ трепезꙑ !гиі своꙇ҅хъ.

тъгда отъвѣштавъ ис҃. рече еи. ѡ жено велиѣ естъ вѣра твоѣ. бѫди тебѣ ѣкоже хоштеши. ꙇ҅ ицѣлѣ дъшти еѩ въ тъ часъ.

Ꙇ пришьдъ отътѫдѣ ис҃. ꙇ҅де при мори галилѣꙇ҅стѣмь. ꙇ҅ въшьдъ на горѫ сѣде тоу.

ꙇ҅ пристѫпишѧ къ н̑емоу народи мнози. ꙇ҅мѫште съ собоѭ хромꙑ. нѣмꙑ. слѣпꙑ. бѣсънꙑ. ꙇ҅ инꙑ многꙑ. ꙇ҅ привѣсѧ ѩ. ꙇ҅ привръгѫ ѩ къ ногама ис҃вама. ꙇ҅ ицѣли ѩ.

ѣко народоу дивити сѧ. видѧште нѣмꙑѩ гл̑ѭштѧ. бѣсънꙑѩ съдравꙑ. ꙇ҅ хромꙑ ходѧштѧ. ꙇ҅ слѣпꙑ видѧштѧ. ꙇ҅ славл̑ѣхѫ б҃а !ꙇ҅злева. !ко!ц

ис҃ же призъвавъ оученикꙑ своѩ рече ꙇ҅мъ. милосръдоуѭ о народѣ. ѣко оуже три дⸯни присѣдѧтъ мⸯнѣ. ꙇ҅ не ꙇ҅мѫтъ чесо ѣсти. ꙇ҅ отъпоустити ꙇ҅хъ не хоштѫ не ѣдъшь. да не како ослабѣѭтъ на пѫти.

ꙇ҅ гл҃ашѧ емоу оученици. отъкѫдоу вьзъмемъ на поустѣ мѣстѣ хлѣбꙑ. насꙑтити толико народа.

ꙇ҅ гл҃а ꙇ҅мъ ис҃. колико хлѣбъ ꙇ҅мате. они же рѣшѧ !ж. ꙇ҅ мало рꙑбиць.

ꙇ҅ повелѣ народоу възлешти на земли.

ꙇ҅ приꙇмъ !ж хлѣбъ ꙇ҅ рꙑбꙑ. хвалѫ въздавъ прѣломи. ꙇ҅ дастъ оученикомъ своꙇ҅мъ. оученици же народомъ.

ꙇ҅ ѣшѧ вси ꙇ҅ насꙑтишѧ сѧ. ꙇ҅ вьзѧшѧ ꙇ҅збꙑтькꙑ оукроухъ. !ж кошьниць ꙇ҅сплънь.

ꙇ҅ ѣдъшиіхъ бѣаше четꙑри тꙑсѧштѧ мѫжь. развѣ женъ ꙇ҅ дѣтиі.

ꙇ҅ отъпоушть народꙑ. Вълѣзъ въ корабь. ꙇ҅ приде въ прѣдѣлꙑ. магдаланьскꙑ.