Ꙇ бꙑстъ егда съвръши ис҃ъ. заповѣдаѩ обѣма на десѧте оученикома своима. прѣиде отъ тѫдѫ оучитъ. ꙇ проповѣдатъ въ градѣхъ ихъ :: к!ц

Ꙇоанъ же слꙑшавъ въ ѫзилищи дѣла !хва. посълавъ оученикꙑ своими

рече емоу. тꙑ ли еси грѧдꙑи. ли иного чаемъ.

ꙇ отъвѣщавъ ис҃ъ рече имъ. шедъше възвѣстите иоанови.

слѣпии прозираѭтъ. ꙇ хромии ходѧтъ. прокажении очищаѭтъ сѧ и глоусии слꙑшѧтъ. мрътвии въстаѭтъ. ꙇ ништии благовѣсто ѭ҅тъ.

ꙇ блаженъ естъ иже не съблазнитъ сѧ о мьнѣ.

тѣмъ же исходѧщемъ. начѧтъ ис҃ъ гл҃ти народомъ. о иоанѣ. чесо видѣтъ изидете въ поустꙑнѭ трьсти ли вѣтромь колѣблемꙑ.

нъ чесо изидете видѣтъ. члв҃ка ли въ мѧкъкꙑ ризи облъчена. се иже мѧкъка носѧтъ. въ домохъ цс҃р[ихъ] сѫтъ.

нъ чесо изидете видѣтъ. пророка ли гл҃ѭ вамъ. ꙇ лише пророка.

сь бо естъ о немьже естъ писано. Се азъ посълѭ анђ҃лъ мои прѣдъ лицемь твоимъ. ꙇ оуготовитъ пѫть твои прѣдъ тобоѭ.

Аминь гл҃ѭ вамъ. не въста въ рожденꙑхъ женами болеи иоана кръстителѣ. мьнѣи же въ цс҃рстви нб҃сцѣмь болеи естъ его.

Отъ дьнии же иоана кръстителѣ до селѣ. цс҃рствие [небеское] нѫдитъ сѧ. ꙇ нѫждъници в[ъсхꙑ]таѭтъ е.

въси бо !прци и законъ до иоана прорѣшѧ.

ꙇ аще хощете приѩти. тъ {е} естъ илиѣ хотѧи прити.

ꙇмѣѩи оуши слꙑшати да слꙑшитъ.

Комоу оуподоблѭ родось. подобенъ естъ дѣтищемъ сѣдѣштемъ. на тръжиштихъ. ꙇже възглашаѭтъ дроугомъ своимъ

и гл҃алѭтъ. пискахомъ вамъ и не плѧсасте. плакахомъ вамъ и не рꙑдасте.

приде бо иоанъ не пиѩ ни ѣдꙑ. и гл҃ѭтъ бѣсъ иматъ.

приде сн҃ъ члв҃чскъ ѣдꙑ и пиѩ. ꙇ гл҃тъ се сь члв҃къ ѣдъца и винопиица. мꙑтаремъ дроугъ и грѣшъникомъ. ꙇ оправьди сѧ прѣмѫдрость отъ чѧдъ своихъ.

тогда начѧтъ поносити градомъ. вь нихъже бꙑшѧ мъножѣишѧѩ силꙑ имъ. зане не покаашѧ сѧ ::

Горе тебѣ хоразинъ. горе тебѣ витъсаида. ѣко аще въ тоурѣ и сидонѣ. бѫ силꙑ бꙑлꙑ бꙑвъшѧѩ въ васъ. древле оубо въ врѣтищи и попелѣ покаали сѧ бѫ.

обаче гл҃лѭ вамъ тоуромъ и сидоноу. отърадьнѣе бѫдетъ вь день сѫдънꙑ. неже вамъ.

И тꙑ каперънаоумъ. вьзнесꙑи сѧ до нб҃се до ада сънидеши. зане аште въ содомѣхъ бѫ силꙑ бꙑвъшѧѩ вь тебѣ. прѣбꙑлꙑ бѫ до [дьнес]ьнѣго дьне.

обаче гл҃ѭ вамъ ѣко земи содомьсцѣ отърадьнѣе бѫдетъ. въ день сѫдънꙑ неже тебѣ.

Въ то врѣмѧ отъвѣщавъ ис҃ъ рече. ꙇсповѣдаѭ ти сѧ отъче г҃и небоу и земи. ѣко оутаилъ еси се отъ прѣмѫдрꙑхъ и разоумънꙑхъ. ꙇ ѣвилъ ѣ еси младеньцемъ.

еи !отче. ѣко тако бꙑстъ волѣ прѣдъ тобоѭ.

Вьсѣ мьнѣ прѣдана сѫтъ от҃цмь моимь. ꙇ никтоже не знаетъ сн҃а. тъкмо от҃цъ. ни от҃ца кто знаетъ. ткмо сн҃ъ. ꙇ емоуже волитъ сн҃ъ отъкрꙑти.

Придѣте кь мънѣ въси троуждаѭштеи сѧ. ꙇ҅ обрѣменении. ꙇ азъ покоѭ вꙑ.

вьзьмѣте иго мое на себѣ. ꙇ наоучите сѧ отъ мене ѣко кротокъ есмъ и съмѣренъ срд҃цмъ. ꙇ обрѧщете покои дш҃амъ вашимъ.

ꙇ҅го бо мое благо и брѣмѧ мое легъко естъ.