по сихъ иде ис҃ъ на онъ полъ морѣ галилѣѩ таверьѣдъскꙑ.

и по немь идѣаше народъ мъногъ. ѣко видѣахѫ знамениѣ ѣже творѣше на недѫжънꙑхъ :: к!ц ::

вьзиде же на горѫ ис҃. ꙇ тоу сѣдѣаше съ оученикꙑ своими.

бѣ же близъ пасха праздьникъ ю҅деискъ ::

Възведъ же очи ис҃ видѣвъ ѣко мъногъ народъ грѧдетъ къ немоу. гл҃а къ филипоу. чимь коупимъ хлѣбꙑ да ѣдѧтъ с и҅.

се же гл҃ааше искоушаѩ и҅. самъ бо вѣдѣше что хотѧ сътворити.

отъвѣшта емоу филипъ. дьвѣма сътома пѣнѧѕъ хлѣбъ не довьлѫтъ имъ. да къжьдо ихъ мало чъто прииметъ.

гл҃а емоу единъ отъ о[ꙑ]ченикъ его. аньдрѣа братръ симона петра.

естъ отрочиштъ сьде единъ. ꙇже иматъ пѧть хлѣбъ ѩчьнъ. ꙇ дьвѣ рꙑбѣ. нъ си цъ[то] сѫтъ вь се[ли]ко.

рече же ис҃ сътворите чловкꙑ възлешти. бѣ же трѣба мънога на мѣстѣ. вьзлеже оубо мѫжъ числомъ. ѣко пѧть тꙑсѫштъ.

приѩтъ же хлѣбъ ис҃. и хвалѫ въздавъ. подастъ оученикомъ. а оученици възлежѧштиꙇмъ. такожде и отъ рꙑбоу. елико хотѣахѫ.

ꙇ ѣко насꙑтишѧ сѧ. гл҃а оученикомъ своимъ. съберѣте избꙑтъкꙑ ꙑкроухъ. да не погꙑблетъ ничътоже.

събърашѧ же и исплънишѧ дъва на десѧте коша оукроухъ. отъ пѧти хлѣбъ ѩчънꙑхъ. ꙇже избꙑшѧ ѣдъшеимъ ::

!Члвци же видѣвъше знамение. еже сътвори ис҃. гл҃аахѫ ѣко сь естъ въ істинѫ !пркъ. грѧдꙑи вь весь миръ :: к!ц.

ис҃ же разоумѣвъ ѣко хотѧтъ прити да въсхꙑтѧтъ і и сътворѧтъ цс҃рѣ. отиде пакꙑ въ горѫ тъ единъ.

ꙇ ѣко поздѣ бꙑстъ. сънидѫ оученици его на море.

ꙇ вълѣзъше въ ладиѭ ѣдѣахѫ на онъ полъ морѣ. въ каперънаоумъ. ꙇ тъма абие бꙑстъ. ꙇ не оу бѣ пришелъ къ нимъ ис҃.

море же вѣтроу велию дꙑхаѭштю въстааше.

гребъше же ѣко дъва десѧтѣ и пѧть стадии. ли ђ ти. оузьрѣшѧ ис҃а ходѧща по морю. ꙇ близъ кораблѣ бꙑвъша и оубоѣшѧ сѧ.

онъ же гл҃а имъ. азъ есмъ не боите сѧ.

хотѣахѫ же и приѩти въ корабь. и абие бꙑстъ корабль на жеми вь нѭже ѣдѣахѫ ::

Въ оутрѣи дьнь народъ иже стоѣаше об онъ полъ морѣ. видѣвъ ѣко кораблѣ иного не бѣ тоу. тъкъмо единъ тъ. въ ньже вьнидѫ оученици его. ꙇ ѣко не вьниде съ оученикꙑ своими ис҃ въ корабь. нъ едини оученици его идѫ.

и ини придѫ корабли отъ тивериѣдꙑ. близъ мѣста идеже ѣсѧ хлѣбꙑ. хвалѫ въздавъшю !гю.

егда же видѣшѧ народи ѣко ис҃а не бꙑстъ тоу ни оученикъ его. вьлѣзѫ сами въ кораблѧ. и придѫ въ каперънаоумъ. ꙇ҅скѫште ис҃а.

ꙇ обрѣтъше и об онъ полъ морѣ рѣшѧ емоу. оучителю когда сѣмо приде.

отъвѣшта имъ ис҃ъ и рече. аминь амнь гл҃ѭ вамъ. ꙇштете мене не ѣко {и} видѣсте знамение. нъ ѣко ѣли есте хлѣбꙑ и насꙑтисте сѧ. ::

Дѣлаите не брашъно гꙑблѭштее. нъ брашъно прѣбꙑваѭщее въ животѣ вѣцьнѣемь. еже сн҃ъ члв҃скꙑ вамъ дастъ. сего бо от҃цъ знамена б҃ъ.

рѣшѧ зе къ немоу что сътворимъ да дѣлаемъ дѣла бж҃иѣ.

отъвѣща ис҃ъ и рече имъ. се е҅стъ дѣло бж҃ е҅. да вѣроуоуте въ тъ. егоже посъла онъ.

рѣшѧ же емоу кое оубо тꙑ твориши знамение да видимъ и вѣрѫ имемъ тебѣ. что дѣлаеши.

отъци наши ѣсѧ манънѫ въ поустꙑни. ѣкоже естъ писано. хлѣбъ сн҃бсе дастъ имъ ѣсти.

рече имъ ис҃. аминь амнь гл҃ѭ вамъ. не моси дастъ вамъ хлѣбъ съ неб҃се. нъ от҃цъ мои дастъ вамъ хлѣбъ истинънꙑ съ небесе.

хлѣбъ бо бж҃ии естъ съходѧи сн҃бсе. и даѩи живота мироу :: к!ц ::

Рѣшѧ же къ немоу г҃и въсегда даждъ намъ хлѣбъ сь.

рече же имъ ис҃ъ азъ есмъ хлѣбъ животънꙑи. грѧдꙑ къ мьнѣ не иматъ възаа[л]кати сѧ. и вѣроуѩи въ мѧ не иматъ въждѧдати сѧ никогдаже.

нъ рѣхъ вамъ ѣко и видѣсте мѧ и не вѣроуоуте.

въсе еже дастъ мьнѣ отъцъ къ мьнѣ придетъ. ꙇ грѧдѫштааго ко мьнѣ не ижденѫ вонъ.

ѣко сънидъ сн҃бсе. да не творѫ волѧ моеѩ. нъ волѭ посълавъш а҅го мѧ ::

Ге же естъ волѣ посълавъшааго мѧ от҃ца. да вьсѣко еже дастъ ми. не погоублѭ отъ него нъ вьскрѣшѫ и въ послѣдьнии день.

се бо естъ волѣ от҃ца моего. да вьсѣкъ видѧи сн҃а и вѣроуѩи вь него. ꙇматъ живота вѣчънааго. ꙇ вьскрѣшѫ и азъ въ послѣдьнии день.

ръпътаахѫ же июдеи о немь ѣко рече азъ есмъ хлѣбъ съшедꙑи съ небесе.

ꙇ гл҃аахѫ. не сь ли естъ ис҃. сн҃ъ иосифовъ. емоуже мꙑ знаемъ от҃ца и матерь. како оубо сь гл҃етъ ѣко сн҃бсе сънидъ.

отъвѣща ис҃ и҅ рецѧ имъ. не ръпьштите междю собоѭ.

никтоже не можетъ прити къ мьнѣ. аште не от҃цъ посълавꙑи мѧ привлѣчетъ его. ꙇ азъ въскрѣшѫ и въ послѣдьнии дьнь :: к!ц ::

естъ писано въ пророцѣхъ. ꙇ бѫдѫтъ вьси оучени !бгомь. вьсѣкъ слꙑшавꙑ от҃ца и навꙑкъ придетъ къ мьнѣ.

не ѣко отьца видѣлъ естъ тъкъмо. тъкмо сѫи отъ б҃а. сь видѣ от҃ца.

амин а҅мин гл҃ѭ вамъ. вѣроуѩи вь мѧ иматъ живота вѣчънааго. ::

азъ есмъ хлѣбъ животънꙑ.

!Отци ваши ѣсѧ маннѫ въ поустꙑни и о҅умьрѣшѧ.

сь естъ хлѣбъ съходѧи съ небесе. да аште отъ него кто ѣстъ не оумьретъ.

азъ есмъ хлѣбъ живꙑ съшедꙑ сн҃бсе. аште кто сънѣстъ отъ хлѣба сего живъ бѫдетъ въ вѣкъ. хлѣбъ бо иже азъ дамь пльть моѣ естъ. ѭже азъ дамь. за животъ мира

пьрѣахѫ же сѧ июдеи. междю собоѭ гл҃ѭште. како можето сь дати плъть своѭ ѣсти намъ.

рече же имъ ис҃. аминъ амн гл҃ѭ вамъ аште не сънѣсте плъти сн҃а !члс[кааго]. и пиете кръве его. живота не имате вь себѣ.

ѣдꙑ моѭ плъть и пиѩи моѭ кръвь. ꙇматъ живота вѣчънааго. и азъ вьскрѣшѫ и въ послѣдьнии дьнь :: к!ц ::

плъть бо моѣ истинъно естъ брашъно. ꙇ кръвъ моѣ истинъно естъ пиво ::

Ѣдꙑ моѭ плътъ и пиѩи моѭ кръвь. вь мьнѣ прѣбꙑваатъ и азъ вь немь.

ѣкоже посъла мѧ живѫи от҃цъ. ꙇ҅ азъ живѫ отъца ради.

сь естъ хлѣбъ съшедꙑ сн҃бсе. не ѣкоже ѣсѧ от҃ци ваши манⸯнѫ. ꙇ оумьрѣшѧ. ѣдꙙи хлѣбъ съ живъ бѫдетъ въ вѣкъ.

си рече на сонъмищи оучѧ въ каперънаоумѣ.

мъноѕи же слꙑшавъше отъ оученикъ его рѣшѧ. жестоко естъ слово се кто можетъ его слоушати.

вѣдꙑ же ис҃ъ въ себѣ. ѣко ръпъштѫтъ о семь оученици его. рече имъ сел!вꙑ блазнитъ.

аще оубо оузьрите сн҃а !чловчскааго въсходѧща идеже бѣ прѣжде.

дх҃ъ естъ иже живлѣатъ. отъ плъти нѣ польѕѧ никоеѩже. гл҃ꙑ ѩже азъ гл҃ахъ вамъ. дх҃ъ сѫтъ и животъ сѫтъ.

нъ сѫтъ отъ васъ едини иже не вѣроуѭтъ. вѣдѣаше бо искони ис҃ъ. кто сѫтъ не вѣроуѭштеи. ꙇ кто естъ хотѧи прѣдати и.

ꙇ гл҃аше сего ради рѣхъ вамъ. ѣко никтоже не можетъ прити къ мьнѣ. аште не бѫдетъ дано емоу отъ оц҃а моего.

отъ сего мьноѕи отъ оученикъ его идѫ въспѧть. ꙇ к томоу не хождаахѫ съ нимь ::

Рече же ис҃ъ обѣма на десѧте. еда и вꙑ хоштете ити.

отъвѣшта емоу симонъ петрь. г҃и къ комоу идемъ. гл҃ꙑ живота вѣчънааго имаши.

ꙇ мꙑ вѣровахомъ и познахомъ. ѣко тꙑ еси [!хь] сн҃ъ б҃а живааго. :: к!ц ::

Отъвѣшта имъ ис҃ъ. не азъ ли васъ два на десѧте избърахъ. ꙇ отъ васъ е{динъ}динъ диѣволъ естъ.

гл҃ааше же июдѫ симонова. ꙇскариота. сь бо хотѣаше прѣдати и. единъ сꙑ отъ обою на десе!т. ::