Бѣ же единъ болѧ лазарь. отъ витаниѩ градъца мариина. ꙇ мартꙑ сестрꙑ ѩ.

бѣ же мариѣ помазавъшиѣ г҃а мѵроѭ. ꙇ отьръши ноѕѣ власꙑ своими. еѩже братръ ла[за]рь болѣаше.

посъласте же сестрѣ его къ немоу гл҃ѭшти. г҃и се егоже любиши болитъ.

слꙑшавъ же ис҃ рече. си болѣзнь нѣстъ къ съмръти нъ о славѣ бж҃іи. да прославитъ сѧ сн҃ъ бж҃іи еѭ.

люблѣаше же ис҃ мартѫ и сестрѫ еѩ и лазарѣ.

егда же оуслꙑша ѣко болитъ. тъгда же прѣбꙑстъ на немьже бѣ мѣстѣ дъва дьни.

по томь же гл҃а оученикомъ. ꙇдѣмъ въ іюдеѭ пакꙑ.

гл҃ашѧ емоу оученици его. оучителю. нꙑнѣ искаахѫ тебе камениемь побити июдеи. ꙇ пакꙑ ли идеши тамо.

отъвѣшта ис҃. не дьвѣ ли на десѧте годинѣ есте въ дьни. аште кто ходитъ въ дьне не потъкнетъ сѧ. ѣко свѣтъ мира сего видитъ.

аште ли кто ходитъ ноштиѭ. потъкнетъ сѧ. ѣко нѣстъ свѣта о немь.

си рече и по семь гл҃а имъ. лазаръ дроугъ нашъ оусъпе. нъ идѫ да възбоуждѫ и҅.

рѣшѧ же оученици{ци} его. г҃и аште оусъпе сп҃снъ бѫдетъ.

ꙇс҃ же рече о съмръти его. они же мьнѣшѧ ѣко о оусъпении съна гл҃етъ.

тъгда рече имъ ис҃ не обиноуѩ сѧ. лазаръ оумьрѣтъ

и радоуѭ сѧ васъ ради. да вѣрѫ имете ѣко не бѣхъ тоу. нъ идѣмъ къ немоу.

рече же тома нарицаемꙑ близнецъ. къ оученикомъ. ꙇдѣмъ и мꙑ да оумьремъ съ нимь ::

пришедъ же ис҃ въ витан ѭ҅ обрѣте и четꙑри дьни юже имѫштъ въ гробѣ.

бѣ же витаниѣ близъ !има. ѣко пѧть на десѧте стадии.

ꙇ мъноѕи отъ июдеи бѣахѫ пришъли къ мартѣ и марии. да оутѣшѧтꙑ и о братрѣ ею.

марта же егда оуслꙑша ѣко ис҃ грѧдетъ. сърѣте и. а мариѣ дома сѣдѣаше ::

Рече же маръта къ ис҃оу. г҃и аште би сьде бꙑлъ. не би братръ мои оумрълъ.

нъ ꙇ҅ нꙑнѣ вѣмъ. ѣко егоже колижъдо просиши оу б҃а дастъ тебѣ б҃ъ.

гл҃а еи ис҃. вьскръснетъ братръ твои.

гл҃а емоу марта вѣмь ѣко вьскрьснетъ въ вьскрѣшение вь послѣдьнии дьнь. ::

Рече еи ис҃. азъ есмъ вьскрѣшение и животъ. вѣроуѩи въ мѧ аште оумьретъ оживетъ.

ꙇ вьсѣкъ живꙑ и вѣроуѩи въ мѧ. не оумьретъ въ вѣкъ. ꙇ҅меши ли вѣрѫ семоу.

гл҃а емоу еи г҃и. азъ вѣровахъ ѣко тꙑ еси !хъ сн҃ъ бж҃іи. грѧдꙑи вь весь миръ.

ꙇ се рекъши иде и призъва мариѭ сестрѫ своѭ таи. рекъши оучитель се естъ и зоветъ тѧ.

она же ѣко оуслꙑша въста ѩдро. и иде къ немоу.

не бѣ же не оу ис҃ пришелъ вь весь. нъ бѣ на мѣстѣ еще идеже сърѣте и маръта.

ꙇюдеи же сѫщеи съ неѭ въ домоу. ꙇ оутѣшаѭште ѭ. видѣвъше мариѭ ѣко ѩдро въста ꙇ изиде. по неи идѫ гл҃ѭще. ѣко идетъ на гробъ. да плачетъ сѧ тоу.

мариѣ же ѣко приде иде бѣ ис҃ъ. видѣвъши и паде емоу на ногоу. гл҃ѭшти емоу г҃и. аште би бꙑлъ съде. не би мои братръ оумрълъ.

ꙇс҃ же ѣко видѣ ѭ плачѫштѫ сѧ. ꙇ пришедъшѧѩ съ неѭ июдеѩ плачѫштѧ сѧ. запрѣти дх҃оу. и възмѫти сѧ самъ

и рече къде положисте и. гл҃ашѧ емоу г҃и грѧди виждъ.

и просльзи сѧ ис҃ъ.

гл҃аахѫ же июдеи. виждь како люблѣаше и.

едини же отъ нихъ рѣшѧ. не можааше ли сь отвръзꙑи очи слѣпооумоу. сътворити да и сь не оумьретъ.

!Ꙇс же пакꙑ прѣтѧ вь себѣ приде къ гробоу. бѣ же пешть и камень належааше на неи.

гл҃а ис҃ възьмѣте камень. !Гла емоу сестра оумеръшааго марта г҃и ю҅же смръдитъ. четврѣдьневънъ бо естъ.

гл҃а еи ис҃. не рѣхъ ли ти ѣко аште вѣроуеши. оузьриши славѫ бж҃иѭ.

вьзѧсѧ же камень идеже бѣ оумерꙑ лежѧ. ꙇс҃ же вьзведе въ іспрь очи и рече. !Отче хвалѭ тебѣ въздаѭ. ѣко оуслꙑша мѧ

азъ же вѣдѣхъ. ѣко вьсегда ме[не] послоушаеши. нъ народа ради стоѩштааго окръсть рѣхъ. да вѣрѫ имѫтъ ѣко тꙑ мѧ посъла.

и се рекъ. гласомь велиемь възъва. лазаре грѧди вонъ.

ꙇ изиде оумерꙑ. обѧзанъ ногама и рѫкама. оукроемь. ꙇ лице его оуброусомъ обѧзано. гл҃а имъ ис҃ъ раздрѣшите и и не дѣите его ꙇ҅ти.

мъноѕи же отъ июдеи пришьдъшеи къ марии. ꙇ видѣвъше еже сътвори ис҃. вѣровашѧ вь него. к!ц ::

е҅дини же отъ нихъ идѫ къ фарисѣомъ. и рѣшѧ имъ еже сътвори ис҃ ::

Събърашѧ же архиереи ꙇ фарисеи сънемъ на ис҃а. ꙇ гл҃аахѫ что сътворимъ. ѣко члв҃къ сь знамениѣ мънога творитъ.

аште оставимꙑ и тако. вьси вѣрѫ имѫтъ въ нъ. ꙇ придѫтъ римлѣне. ꙇ възъмѫтъ и мѣсто и !ѩзкъ нашъ.

е҅динъ же етеръ отъ нихъ. каиѣфа архиереи сꙑ лѣтоу томоу. рече имъ. вꙑ не вѣсте ничесоже

ни помꙑшлѣате. ѣко оуне естъ намъ да единъ члв҃къ оумьретъ за люди. а не весь !ѩзкъ погꙑбнетъ.

сего же о себѣ не рече. нъ архиереи сꙑ лѣтоу томоу прорече. ѣко хотѣаше ис҃ оумьрѣти за люди.

ꙇ не тъкъмо за люди. нъ ꙇ҅ да чѧда бж҃иѣ расточенаѣ съберетъ въ едино. ::

о҅тъ того же дьне съвѣшташѧ да и бѫ оубили.

ꙇс҃ же к томоу не авѣ хождааше вꙑ июдеихъ. нъ иде отъ тѫдоу въ странѫ близъ поустꙑни. въ ефремъ нарицаемъ градъ. ꙇ тоу живѣаше съ оученикꙑ своими. к!ц ::

Бѣ же близъ пасха июдеиска. ꙇ вьзидѫ мъноѕи въ !імъ отъ странꙑ. прѣжде пасхꙑ да очистѧтъ сѧ.

ꙇ искаахѫ же ис҃а. ꙇ гл҃аахѫ же къ себѣ въ !цркве стоѩште. что сѧ мьнитъ вамъ. ѣко не иматъ ли прити въ праздьникъ.

дашѧ бо архиереи ꙇ фарисѣи заповѣдь. да аште кто оштѫтитъ і къде бѫдетъ. повѣстъ да имѫтъ і ::