Тъгда оуподоби сѧ цр҃сие !нское. ꙇ҃ дѣвъ. ѩже примъшѩ свѣтильникꙑ своѩ. ꙇ҅зидошѧ противѫ женихоу [ꙇ҅ невѣстѣ.]

пѧть же бѣ отъ н̑ихъ боуі. ꙇ҅ пѧть мѫдръ.

боуѩ бо приемъшѧ свѣтильникꙑ своѩ. не вьзѧшѧ бо съ собоѭ ꙇ҅ олѣѣ.

а мѫдрꙑѩ приѩшѧ ꙇ҅ олѣі. ꙇ҅ въ съсѫдѣхъ свѣтильникꙑ своꙇ҅ми.

моудѧштю же женихоу. въздрѣмашѧ сѧ всѧ. ꙇ҅ съпаахѫ.

полоу ношти же въпль бꙑ!с. се женихъ грѧдетъ. ꙇ҅сходите въ сърѣтение его.

тъгда въсташѧ всѧ дѣвꙑ тꙑ. ꙇ҅ оукрасишѧ свѣтильникꙑ своѩ.

а боуѩ рѣшѧ мѫдръꙇ҅мъ. дадите намъ отъ олѣѣ вашего. ѣко свѣтильници наши оугасаѭтъ.

*̆ѡотъвѣшташѧ же мѫдрꙑѩ гл̑ѭштѧ. еда како не достанетъ вамъ ꙇ҅ намъ. ꙇ҅дѣте же паче къ продаѭштиімъ ꙇ҅ коупите себѣ.

ꙇ҅дѫштамъ же ꙇ҅мъ коупитъ. приде женихъ. ꙇ҅ готовꙑѩ вьнидѫ. съ н̑имь на бракъ. ꙇ҅ затворенꙑ бꙑшѧ двьри.

послѣдь же придошѧ прочѧѩ дѣвꙑ гл̑ѭштѧ. г҃и г҃и. отвръзи намъ.

онъ же отъвѣштавъ рече. аминⸯ гл҃ѭ вамъ не вѣдѣ васъ.

бьдите оубо. ѣко не вѣсте дни ни часа. въ н̑ьже сн҃ъ чс҃къꙇ придетъ. !ко!ц.

Ѣкоже бо чк҃ъ отъходѧ. призъва своѩ рабꙑ. ꙇ҅ прѣдастъ ꙇмъ ꙇ҅мѣние свое.

Ꙇ҅ овомоу дастъ д҃ таланⸯтъ. овомоу же !б. овомоу же !а. кождо противѫ силѣ своеи. ꙇ҅ отиде абие.

шьдъ же приемъꙇ д҃ таланⸯтъ. дѣла о нихъ. ꙇ҅ приобрѣте дроугѫѭ. д҃ таланⸯтъ.

такожде ꙇ҅же дъва. приобрѣте ꙇ҅ дроугаѣ !б.

а примъꙇ единъ. шьдъ раскопа земл̑ѭ. ꙇ҅ съкрꙑ съребро !га своего.

по мнозѣхъ же врѣменехъ. приде г҃ь рабъ тѣхъ. ꙇ҅ сътѧза сѧ съ н̑ими [о] словеси.

ꙇ҅ пристѫпл̑ь. примъꙇ д҃ талантъ. принесе дроугѫѭ д҃ таланⸯтъ. гл҃ѧ г҃и. д҃ таланⸯтъ ми еси прѣдалъ. се дроугѫѭ д҃ таланⸯтъ. приобрѣтъхъ ꙇ҅ми.

рече емоу г҃ь его. добръꙇ рабе благъꙇ. ꙇ҅ вѣрънꙑ. о малѣ бѣ вѣрьнъ. надъ многꙑ тѧ поставл̑ѫ. вьниди въ радость г҃и своего.

пристѫпль же. примъꙇ б҃ таланⸯта. рече г҃и. б҃ таланⸯта ми еси прѣдалъ. се дроугаѣ б҃ таланⸯта приобрѣтохъ ꙇ҅ма.

рече емоу г҃ь его. добръꙇ рабе благꙑ вѣрьне. о малѣ бѣ вѣрьнъ надъ многꙑ тѧ поставл̑ѫ. вьниди. въ радостъ !га своего.

пристѫпь же примъꙇ .!а таланⸯтъ. рече г҃и. вѣдѣхъ тѧ ѣко жестокъ еси чк҃ъ. жьн̑ѧ ꙇ҅деже нѣси сѣѣлъ. ꙇ҅ събираѩ ѭдоуже не расточивъ.

ꙇ҅ оубоѣвъ сѧ. шьдъ. съкрꙑхъ таланⸯтъ твоꙇ въ зем̑и. се ꙇ҅маши твое.

отъвѣштавъ же г҃ь его рече емоу. зълъꙇ рабе лѣнъꙇ. вѣдѣше. ѣко жьн̑ѫ ꙇдеже не сѣѣхъ. ꙇ҅ събираѭ ѭдоуже не расточихъ.

подобааше ти оубо. въдати съребро мое тръжьникомъ. ꙇ҅ пришьдъ азъ. вьзѧлъ оубо бимь свое съ лихвоѭ.

тъгда рече рабомъ своꙇ҅мъ. възъмѣте оубо. отъ н̑его таланⸯтъ. ꙇ҅ дадите

ꙇ҅мѫштюмоу. ꙇ҃ таланⸯтъ. ꙇ҅мѫштюмоу бо вьсьде дано бѫдетъ ꙇ҅ избѫдетъ. а отъ не ꙇ҅мѫштааго. ꙇ҅ еже аште мнитъ сѧ ꙇ҅мꙑ. вьзѧто бѫдетъ отъ н̑его.

Ꙇ҅ некл̑ючимаего раба. въвръзѣте и въ тъмѫ кромѣшьн̑ѭ. тоу бѫдетъ плачь ꙇ҅ скрьжетъ зѫбомъ.

Егда же придетъ сн҃ъ чс҃къꙇ. въ славѣ своеи. ꙇ҅ вси ст҃и ађ҃ли съ н̑имь. тъгда сѧдетъ на прѣстолѣ славꙑ своеѩ.

ꙇ҅ съберѫтъ сѧ прѣдъ н̑имь вси ѩзꙑци. ꙇ҅ разлѫчитъ ѩ дроугъ отъ дроуга. ѣкоже пастꙑрь разлѫчаетъ. овьцѧ отъ козьлишть.

ꙇ҅ поставитъ овьцѧ о деснѫѭ себе. а козьлиштѧ о лѣвѫѭ себе.

тъгда речетъ цр҃ь. сѫштиімъ о деснѫѭ его. придѣте благословени оц҃а моего. наслѣдите оуготованое вамъ цр҃сие. отъ съложениѣ всего мира.

възлакахъ бо сѧ ꙇ҅ дасте ми ѣсти. въждѧдахъ сѧ. ꙇ҅ напоꙇ҅сте мѧ. страннъ бѣхъ ꙇ҅ въведосте мѧ.

нагъ ꙇ҅ одѣсте мѧ. болѣхъ. ꙇ҅ посѣтисте мене. въ тьмьници бѣхъ. ꙇ҅ придосте къ мнѣ.

тъгда отъвѣштаѭтъ емоу. правьдьни гл҃ѭште. г҃и. къгда тѧ видѣхомъ. лачѫшта ꙇ҅ натроухомъ. ли жѧждѫшта. ꙇ҅ напоꙇ҅хомъ.

когда же тѧ видѣхомъ странна. ꙇ҅ въвѣсомъ. ли нага ꙇ҅ одѣхомъ.

когда же тѧ видѣхомъ болѧшта. ꙇ҅ли въ тьмьници. ꙇ҅ придомъ къ тебѣ.

И отъвѣштавъ цр҃ь речетъ ꙇ҅мъ. аминь гл̑ѭ вамъ. пон̑еже сътвористе единомоу отъ сихъ малъꙇхъ братъ моихъ мьньшихъ. мнѣ створисте.

тъгда речетъ сѫштиімъ о шюѭ его. ꙇ҅дѣте отъ мене проклѧти. въ огн̑ь вѣчьнъꙇ. оуготованꙑ диѣволоу ꙇ ађ҃ломъ его.

възлакахъ бо сѧ ꙇ҅ не дасте ми ѣсти. въждѧдахъ сѧ ꙇ҅ не напоꙇ҅сте мене.

страннь бѣхъ. ꙇ҅ не въведосте мене. нагъ. ꙇ҅ не одѣсте мене. въ тьмьници ꙇ҅ не посѣтисте мене.

тъгда отъвѣштаѭтъ ꙇ҅ ти гл̑ѭште. г҃и. когда тѧ видѣхомъ алⸯчѫшта. ли жѧждѫшта. ли странна. ли нага. ли больна. ли въ тьмьници. ꙇ҅ не послоужихомъ тебѣ.

тъгда отъвѣштаетъ ꙇ҅мъ гл҃ѧ. аминь гл̑ѭ вамъ. пон̑еже не сътвористе. единомоу отъ сихъ мьньшихъ. ни мⸯнѣ сътвористе.

ꙇ҅дѫтъ си въ мѫкѫ вѣчьнѫѭ. а правьдьници въ животъ вѣчьнъꙇ.