Бꙑстъ же въ сѫботѫ. въторопрьвꙑ. ꙇ҅ти емоу сквозѣ сѣаньѣ. ꙇ҅ въстръзаахѫ оученици его класꙑ. ꙇ҅ ѣдѣахѫ ꙇ҅стираѭште рѫкама.

етериі же. отъ фарисѣі рѣшѧ ꙇ҅мъ. чьто творите. егоже не достоꙇ҅тъ творити въ сѫботѫ.

ꙇ҅ отъвѣштавъ ис҃ рече къ н̑имъ. ни ли сего есте чьли. еже сътвори да҃дъ. егда възлака самъ. ꙇ҅ иже бѣахѫ съ нимь.

како вьниде въ домъ бж҃іи. ꙇ҅ хлѣбꙑ прѣдъложеньѣ ѣстъ. ꙇ҅ дастъ сѫштімъ съ н̑имь. ꙇ҅хъже не достоѣше ѣсти. тъкъмо ꙇ҅ерѣомъ единѣмъ.

ꙇ҅ глааше ꙇ҅мъ. ѣко г҃ь естъ сн҃ъ чс҃къꙇ сѫботѣ.

Бꙑстъ же въ дроугѫѭ сѫботѫ. вьнити емоу. въ сънъмиште ꙇ҅ оучити. Ꙇ бѣ чк҃ъ тоу. ꙇ҅ рѫка деснаа его бѣ соуха.

ꙇ҅ назираахѫ і кън̑ижьници. аште въ сѫботѫ ꙇ҅цѣлитъ ꙇ. да обрѧштѫтъ рѣчь на н̑ь.

онъ же вѣдѣаше помꙑшл̑еньѣ ꙇ҅хъ. ꙇ҅ рече мѫжеви ꙇ҅мѫштюемоу. соухѫ рѫкѫ. въстани. ꙇ҅ стани посрѣдѣ. онъ же въста.

рече же ис҃ къ н̑имъ. въпрошѫ вꙑ. аште достоꙇ҅тъ въ сѫботꙑ добро творити. ли зъло сътворити. дш҃ѫ сп҃сти ли погоубити.

ꙇ възьрѣвъ на всѧ рече емоу. простьри рѫкѫ твоѭ. онъ же простьрѣтъ. ꙇ҅ оутвръди сѧ рѫка его ѣкꙑ дроугаѣ.

они же ꙇ҅сплънишѧ сѧ безоумиѣ. ꙇ҅ гл҃аахѫ дроугъ къ дроугоу. чьто оубо бишѧ сътворили ꙇс҃ви.

Бꙑстъ же въ дьни тꙑ. ꙇ҅зиде въ горѫ молити сѧ. ꙇ҅ бѣ об ношть въ молитвѣ бж҃іи.

ꙇ҅ егда бꙑстъ дьнь. пригласи оученикꙑ своѩ. ꙇ҅ избъра отъ н̑ихъ б҃ ꙇ҃. ѩже ꙇ҅ ап҃олꙑ нарече.

симона егоже ꙇ҅менова петра. ꙇ҅ анⸯдр оу братра его. ꙇ҅ ѣкова. ꙇ҅ оанна. филипа. ꙇ҅ варⸯтоломѣа.

ꙇ҅ матⸯтеа. ꙇ҅ тⸯомѫ. ꙇ҅ ѣкова альфеова. ꙇ҅ симона нарицаемааго зилота.

ꙇ҅ юдѫ ꙇ҅ѣковл̑ѣ. ꙇ҅ июдѫ ꙇ҅скариотьскааго. ꙇ҅же бꙑ!с ꙇ҅ прѣдател̑ь.

Ꙇ съшьдъ съ н̑ими ста на мѣстѣ равьнѣ. ꙇ҅ народъ оученикъ его. ꙇ҅ множьство много л̑юдиі. отъ вьсеѩ ꙇ҅юдѣѩ. ꙇ҅ ил҃ма. ꙇ҅ поморьѣ тⸯѵ҅рьскаѣ. ꙇ҅ сидоньска. ꙇ҅же придѫ послоушатъ его. ꙇ҅ ицѣлити сѧ. отъ недѫгъ своꙇ҅хъ.

ꙇ҅ страждѫштеі. отъ дх҃ъ нечистъ. цѣл̑ѣахѫ сѧ.

ꙇ҅ вьсь народъ ꙇ҅скааше прикасати сѧ емь. ѣко сила ꙇ҅з него ꙇ҅схождааше. ꙇ҅ ицѣл̑ѣаше вьсѧ.

Ꙇ҅ тъ възведъ очи своі. на оученикꙑ своѩ гл҃ааше. Блажени ништиі дх҃омь. ѣко ваше естъ цр҃ствие бж҃ие.

Блажени лачѫштеі нꙑн̑ѣ. ѣко вꙑ насꙑтите сѧ. Блажени плачѫштеі сѧ нꙑн̑ѣ. ѣко вꙑ въсмѣ̆ете сѧ.

Блажени бѫдете. егда вьзненавидѧтъ вꙑ чц҃и. ꙇ҅ егда разлѫчѧтъ вꙑ. ꙇ҅ прон[о]с[ѧ]тъ ꙇ҅мѧ ваше. ѣко зъло сн҃а чс҃каго ради.

въздрадоуꙇте сѧ въ тъ дьнь. ꙇ҅ вьзиграꙇ҅те. се мъзда ваша многа на небесехъ. по сихъ бо творѣахѫ пророкомъ !оци ꙇ҅хъ.

Ѡбаче горе вамъ богатъꙇмъ. ѣко въсприѩсте оутѣхѫ вашѫ.

горе вамъ насꙑштениі нꙑнѣ. ѣко въс[п]лачете сѧ. Горе вамъ смѣѭштімъ сѧ нꙑн̑ѣ. ѣко въздꙑхаете ꙇ҅ въсплачете сѧ.

горе егда добрѣ рекѫтъ о васъ вси чц҃и. по семоу бо творѣахѫ лъжиімъ пророкомъ !оци ꙇ҅хъ.

Нъ вамъ гл̑ѭ слꙑшѧштиімъ. л̑юбите врагꙑ вашѧ. добро творите ненавидѧштиімъ васъ.

!бгсвите клънѫштѧѩ вꙑ. м̆олите сѧ за творѧштѧѩ вамъ обидѫ.

Бьѭштюмоу тѧ въ деснѫѭ ланитѫ. подаі дроугѫѭ. ꙇ҅ отемл̑ѭштюмоу тебѣ ризѫ. ꙇ҅ срачицѧ не възбрани.

всѣкомоу просѧштюмоу оу тебе даі. ꙇ҅ отѧмл̑ѭштааго твоѣ. не ꙇ҅стѧзаі.

Ꙇ҅ ѣкоже хоштете да творѧтъ вамъ чц҃и. ꙇ҅ вꙑ творите ꙇ҅мъ такожде.

ꙇ҅ аште л̑юбите л̑юбѧштѧѩ вꙑ. каѣ вамъ хвала естъ. ꙇ҅бо ꙇ҅ грѣшьници л̑юбѧштѧѩ л̑юбѧтъ.

Ꙇ҅ аште благотворите. благотворѧштиімъ вамъ. каѣ вамъ хвала естъ. ꙇ҅бо ꙇ҅ грѣшьници тожде творѧтъ.

Ꙇ҅ аште въ заꙇ҅мъ даете. отъ н̑ихъже чаете въсприѩти. каѣ вамъ хвала естъ. ꙇ҅бо ꙇ҅ грѣшьници грѣшьникомъ въ заꙇ҅мъ даѭтъ. да въспримѫтъ равъно.

обаче л̑юбите врагꙑ вашѧ. ꙇ҅ благотворите. ꙇ҅ въ заꙇ҅мъ даꙇте. ничесоже чаѭште. ꙇ҅ бѫдетъ мъзда ваша многа. ꙇ҅ бѫдете сн҃ове вꙑшьн̑ѣаго. ѣко тъ благъ естъ. на невъзблагодѣтънꙑѩ. ꙇ҅ зълꙑѩ.

Бѫдѣте оубо милосръди. ѣкоже оц҃ь милосръдъ естъ.

ꙇ҅ не сѫдите. да не сѫдѧтъ вамъ. ꙇ҅ не осѫждаꙇ҅те да не осѫдѧтъ васъ. отъпоустите ꙇ҅ отъпоустѧтъ вꙑ.

даꙇ҅те ꙇ҅ дастъ сѧ вамъ. мѣрѫ добрѫ натъканѫ. ꙇ҅ потрѫсънѫ. ꙇ прѣлиѣѭштѫ сѧ. [да] дадѧтъ на лоно ваше. тоѭ бо мѣроѭ. еѭже мѣрите. възмѣрѧтъ вамъ.

рече же притъчѫ ꙇ҅мъ. еда можетъ слѣпьць. слѣпца водити. не оба ли въ ѣмѫ въпадета сѧ.

нѣстъ оученикъ надъ оучител̑емь своꙇ҅мь. съвръшенъ же всѣкъ бѫдетъ. ѣкоже ꙇ҅ оучител̑ь его.

Чьто же видиши сѫчьць. ꙇ҅же естъ въ очесе братра твоего. а брьвъна еже естъ въ очесе твоемь не чюеши.

ли како можеши решти братроу твоемоу. братре. остави да ꙇ҅зъмѫ сѫчьць. ꙇ҅же естъ въ оцѣ твоемь. самъ бръвъна въ оцѣ твоемь не видѧ. лицемѣре. ꙇ҅зъми пръвѣе брьвъно. ꙇ҅з очесе твоего. ꙇ҅ тъгда прозьриши ꙇ҅зѧти сѫчьць. ꙇ҅жь естъ въ очесе братра твоего.

Нѣстъ бо дрѣво добро творѧ плода зъла. ни дрѣво зъло творѧ плода добра.

всѣко оубо дрѣво отъ плода своего познаетъ сѧ. не отъ трьньѣ бо чешѫтъ смокъви. ни отъ кѫпинꙑ грозда обемл̑ѭтъ.

благꙑ бо чк҃ъ. отъ благааго съкровишта сръдьца своего. ꙇ҅зноситъ благое. ꙇ҅ зълꙑ чк҃ъ. отъ зълааго съкровишта. своего. ꙇ҅зноситъ [л] зълое. ѡтъ ꙇзбꙑтъка бо сръдьца. !глѭтъ оуста его.

чьто же мѧ зовете г҃и г҃и. а не творите ѣже гл̑ѭ.

всѣкъ грѧдꙙи къ мнѣ. ꙇ҅ слꙑшѧи словеса моѣ ꙇ҅ творѧ ѣ. съкажѫ вамъ. комоу естъ подобьнъ.

подобьнъ естъ чк҃оу зиждѫштю храминѫ. ꙇ҅же ꙇ҅скопа ꙇ҅ оуглѫби. ꙇ҅ положи основанье на камене. наводью же бꙑвъшю. припаде рѣка храминѣ тоі. ꙇ҅ не може подвигнѫти еѩ. основана бо бѣ на камене.

а слꙑшавꙑ ꙇ҅ не творь. подобьнъ естъ чк҃оу. съзъдавъшю храминѫ безъ основаньѣ. еꙇже прирази сѧ рѣка. ꙇ҅ абье разори сѧ. ꙇ҅ бꙑстъ раздроушенье храминꙑ тоѩ велье.