По сихъ же ави г҃ь ꙇ҅нѣхъ. !нтъ. ꙇ҅ посъла ѩ по дⸯвѣма. прѣдъ лицемь своꙇмь. въ вⸯсѣкъ градъ ꙇ҅ мѣсто. ѣможе хотѣаше самъ ꙇ҅ти.

!Глааше же къ н̑имъ. жѧтва оубо многа. а дѣлател̑ь мало. молите сѧ оубо гн҃оу жѧтвѣ. да ꙇ҅зведетъ дѣлател̑ѧ на жѧтвѫ своѭ.

Ꙇдѣте се азъ посꙑлаѭ вꙑ. ѣко агнѧ посрѣдѣ влькъ.

ни носите вълагалишта ни врѣтишта. ни сапогъ. ꙇ҅ никогоже на пѫти не цѣлоуите.

Въ н̑ьже домъ вьнидете колижьдо. пръвѣе гл҃ите. миръ домоу семоу.

аште ли бѫдѫтъ. сн҃ове мира. почиетъ на н̑емь миръ вашь. аште ли ни. къ вамъ възвратитъ сѧ.

Въ томьже домоу прѣбꙑваꙇ҅те. ѣдѫште ꙇ пьѭште. ѣже сѫтъ оу н̑ихъ. достоꙇ҅нъ бо естъ дѣлател̑ь мъздꙑ своеѩ. не прѣходите же ꙇ҅з домоу въ домъ

Ꙇ҅ въ н̑ьже градъ колижьдо вьнидете. ꙇ приемл̑ѭтъ вꙑ. ѣдите прѣдълагаемаѣ вамъ.

ꙇ҅ цѣлите недѫжьнꙑѩ. ꙇ҅же сѫтъ вь н̑емь. ꙇ҅ гл҃ите ꙇ҅мъ. приближи сѧ на вꙑ цр҃сие бж҃ье.

Въ н̑ьже колижьдо градъ въходите. ꙇ҅ не приемл̑ѭтъ васъ. ꙇ҅шьдъше на распѫтьѣ его рьцѣте.

ꙇ҅ прахъ прильпъшиі насъ. отъ града вашего въ ногахъ =н=ашихъ. отътрѧсаемъ вамъ. Ѡбаче се вѣдите. ѣко приближи сѧ на вꙑ цр҃сие бж҃ие.

гл҃ѭ вамъ. ѣко содомл̑ѣнемъ въ тъ дьнь. отърадьнѣе бѫдетъ. неже градоу томоу.

Горе тебѣ хоразинъ. горе тебѣ видъсаꙇ҅да. ѣко аште въ тⸯѵрѣ. ꙇ҅ сидонѣ силꙑ бишѧ бꙑлꙑ. бꙑвъшѧѩ въ ваю. древл̑е. оубо въ врѣтишти ꙇ҅ попелѣ. сѣдѧште покаали сѧ бишѧ.

обаче тⸯѵроу ꙇ҅ сидоноу. отърадьнѣе бѫдетъ на сѫдѣ. неже вама.

ꙇ҅ тꙑ каферънаоумъ. до !нсе вьзнесъ сѧ. до ада съведеши сѧ.

Слоушаѩі васъ. мене слоушаетъ. ꙇ҅ слоушаѩи мене. слоушаетъ посълавъшааго мѧ. ꙇ҅ отъмѣтаѩі сѧ васъ. мене сѧ отъмѣтаетъ. а отъмѣтаѩі сѧ мене. отъмѣтаетъ сѧ посълавъшааго мѧ.

Възвратишѧ же сѧ седмь десѧтиі. съ радостиѭ гл҃ѭште. г҃и. ꙇ҅ бѣси повиноуѭтъ сѧ намъ о ꙇ҅мени твоемь.

рече же ꙇ҅мъ. видѣхъ сотонѫ. ѣко млъниѭ съ !нсе падъша.

се дахъ вамъ власть. настѫпати на змьѩ. ꙇ҅ скоръпиѩ. ꙇ҅ на всѫ силѫ вражьѭ. ꙇ҅ ничьтоже васъ не врѣдитъ.

обаче о семь не радоуꙇте сѧ. ѣко бѣси вамъ повиноуѭтъ сѧ. радоуꙇ҅те же сѧ. ѣко ꙇ҅мена ваша напсана сѫтъ. на !нсхъ.

Въ тъ часъ въздрадова сѧ дх҃омь ис҃. ꙇ҅ рече. ꙇ҅сповѣдаѭ ти сѧ !оче. г҃и неб҃се ꙇ҅ земл̑ѧ. ѣко оутаꙇ҅лъ еси си отъ прѣмѫдръ. ꙇ҅ разоумьнъ. ꙇ҅ отъкрꙑ си младьньцемъ. еі !оче ѣко тако бꙑстъ. благовол̑ение прѣдъ тобоѭ.

Вⸯсѣ мнѣ прѣдана бꙑшѧ. отъ оц҃а моего. ꙇ҅ никътоже не вѣстъ къто естъ сн҃ъ. тъкъмо оц҃ь. ꙇ҅ къто естъ оц҃ь токⸯмо сн҃ъ. ꙇ҅ емоуже аште хоштетъ !снъ авити.

ꙇ҅ обрашть сѧ къ оученикомъ единъ рече. Блаженѣ очи видѧштиі. ѣже видите.

гл҃ѭ бо вамъ. ѣко мнози !про!рци. ꙇ҅ !цри. въсхотѣшѧ видѣти. ѣже видите. ꙇ҅ не видѣшѧ. ꙇ҅ слꙑшати. ѣже слꙑшите. ꙇ҅ не слꙑшашѧ.

Ꙇ се законникъ етеръ въста. ꙇ҅скоушаѩ і ꙇ҅ гл҃ѧ. оучител̑ю. чьто сътворь. животъ вѣчьнꙑ наслѣдоуѭ.

онъ же рече къ н̑емоу. въ законѣ чьто естъ пⸯсано. како чьтеши.

онъ же отъвѣштавъ рече. вьзл̑юбиши !га б҃а своего. отъ всего сръдьца твоего. ꙇ҅ вⸯсеѭ дш҃еѭ. ꙇ҅ вьсеѭ крѣпостиѭ твоеѭ. ꙇ҅ вⸯсѣмь помꙑшл̑еньемь твоꙇ҅мь. ꙇ҅ подроуга своего ѣко самъ сѧ.

рече же емоу ис҃. правѣ отъвѣшта. се твори. ꙇ҅ живъ бѫдеши.

онъ же хотѧ оправьдити сѧ самъ. рече къ ꙇс҃ви. ꙇ҅ къто естъ ꙇ҅скрьн̑иі ми.

отъвѣштавъ же ис҃. рече. !Чкъ етеръ съхождааше. отъ ꙇл҃ма въ ерихѫ. ꙇ҅ въ разбоꙇ҅никꙑ въпаде. ꙇ҅же ꙇ҅ съвлъкъше і. ꙇ҅ ѣзвꙑ възложьше отидошѧ. ꙇ҅ оставьше і елѣ живъ сѫшть.

по прикл̑ючаю же. ꙇ҅ерѣі етеръ. съхождааше пѫтьмь тѣмь. ꙇ҅ видѣвъ і мимоꙇ҅де.

такожде же ꙇ҅ лӗѵђитъ. бꙑвъ на томь мѣстѣ. пришьдъ. ꙇ҅ видѣвъ і мимоꙇ҅де.

самарѣнинъ же етеръ грѧдꙑ. приде надъ н̑ь. ꙇ҅ видѣвъ і милосръдова.

ꙇ҅ пристѫпл̑ь обѧза строупꙑ его. вьзливаѩ масло ꙇ҅ вино. въсаждь же і на своі скотъ. приведе. же і въ гостиницѫ. ꙇ҅ прилежа емь.

ꙇ҅ на оутрьѣ ꙇ҅шьдъ. ꙇ҅зьмъ дⸯва пѣнѧза дастъ гостинникоу. ꙇ҅ рече емоу. прилежи емь. ꙇ҅ еже аште приіждівеши. азъ егда възвраштѫ сѧ въздамь ти.

къто оубо тѣхъ тріи. ꙇ҅скрьн̑иі мьнитъ ти сѧ бꙑти. въпадъш̑юмоу въ разбоꙇ҅никꙑ.

онъ же рече. сътворьі милостꙑн̑ѭ съ н̑имь. рече же емоу ис҃. ꙇ҅ди ꙇ҅ тꙑ твори такожде.

Бꙑстъ же ходѧштю емоу. ꙇ҅ тъ вьниде въ вьсь етерѫ. жена же етера ꙇ҅менемь марⸯта. приѩтъ і въ домъ свои.

ꙇ҅ се еі бѣ сестра. ꙇ҅менемь мариѣ. ѣже ꙇ҅ сѣдъши при ногоу ꙇ҅с҃воу. слꙑшааше слово его.

ꙇ҅ марⸯта млъвл̑ѣаше. о мнозѣ слоужьбѣ. ставьши же рече. г҃и. не родиши ли ѣко сестра моѣ. единѫ мѧ остави слоужити. рьци оубо еі да ми поможетъ.

отъвѣштавъ же рече еі ис҃. марⸯта. марⸯта. печеши сѧ ꙇ҅ мльвиши о мнозѣ.

едино же естъ на потрѣбѫ. мариѣ бо благѫѭ чѧсть ꙇ҅збъра. ѣже не отъꙇ҅метъ сѧ отъ н̑еѩ.