!Ꙇ҅ис же ꙇ҅де въ горѫ елеоньскѫѭ.

ютро же пакꙑ приде въ цръковь. ꙇ҅ вси л̑юдие ꙇ҅дѣахѫ къ н̑емоу. ꙇ҅ сѣдъ оучааше ѩ.

привѣсѧ же кънижьници ꙇ҅ фарисѣи женѫ въ прѣл̑юбодѣани ѩтѫ: ꙇ҅ поставльше ѭ посрѣдѣ

гл҃ашѧ емоу. оучител̑ю си жена ѩта естъ нꙑн̑ѣ въ прѣл̑юбодѣаниі.

въ законѣ намъ моси повелѣ. таковꙑѩ камениемь побивати. тꙑ же чьто гл҃еши.

се же рѣшѧ ꙇ҅скоушаѭште и. да бѫ ꙇ҅мѣли на н̑ь чьто гл҃ати. ис҃ же низъ поклонь сѧ. прьстомь писаше на земи.

ѣко же прилежахѫ въпрашаѭште і. въсклони сѧ ꙇ рече ꙇ҅мъ. ꙇ҅же васъ без грѣха естъ. прѣжде връѕи камень на н̑ѭ.

ꙇ҅ пакꙑ поклонь сѧ писаше на земл̑и.

слꙑсавъше ꙇ҅схождахѫ. единъ по единомоу. начьнъше отъ старьць. ꙇ҅ оста единъ. ꙇ҅ жена стоѩшті посрѣдѣ.

въсклонь же сѧ ис҃ рече еі. жено. къде сѫтъ ꙇ҅же на тѧ важдахѫ. никꙑже ли тебе осѫди.

она же рече. никътоже г҃и. рече же ис҃. ни. азъ тебе осѫждаѭ. ꙇ҅ди. ꙇ҅ отъселѣ не съгрѣшаі къ томоу.

Пакꙑ же ꙇ҅мъ рече ис҃ гл҃ѧ. азъ есмь свѣтъ мироу. ходѧі по мнѣ. не ꙇ҅матъ ходити въ тъмѣ. нъ ꙇ҅матъ свѣта животънаго.

рѣшѧ же емоу фарисѣі. тꙑ о себѣ самъ съвѣдѣтельствоуеши. съвѣдѣтельство твое нѣстъ ꙇ҅стинъно.

отъвѣшта ис҃. ꙇ҅ рече ꙇ҅мъ. аште азъ съвѣдѣтельствоуѭ о мьнѣ самомь. съвѣдѣтел̑ьство мое [нѣстъ] ꙇ҅стинъно естъ. ѣко вѣмь отъкѫдоу придъ. ꙇ҅ камо грѧдѫ. ꙇ҅ камо ꙇ҅дѫ.

вꙑ же по плъти сѫдите. азъ не сѫждѫ никомоуже.

аште сѫждѫ азъ сѫдъ моі ꙇ҅стиньнъ естъ. ѣко единъ нѣсмь. нъ азъ ꙇ҅ посълавꙑ мѧ оц҃ь.

ꙇ҅ въ законѣ же вашемь. спⸯано естъ. ѣко дъвою чк҃оу съвѣдѣтел̑ьство ꙇ҅стиньно естъ.

азъ есмь съвѣдѣтел̑ьствоуѩі о мьнѣ самомь. ꙇ҅ съвѣдѣтельствоуетъ о мьнѣ. посълавꙑ ме оц҃ь.

гл҃ахѫ же емоу къде естъ оц҃ь твоі. Ѡтъвѣшта ис҃. ни мене вѣсте ни оц҃а мего. аште мѧ бисте вѣдѣли. ꙇ҅ оц҃а моего оубо бисте вѣдѣли.

Сиѩ гл҃ꙑ гл҃а. въ газофилакиі. оучѧ въ цръкъве. ꙇ никътоже не етъ его. ѣко не ю бѣ пришьла година его.

Рече же ꙇ҅мъ пакꙑ ис҃. азъ ꙇ҅дѫ. ꙇ҅ вьзиштете мене. ꙇ҅ въ грѣсѣ вашемь оумьрете. ѣможе азъ ꙇдѫ. вꙑ не можете прити.

гл҃ахѫ же ꙇ҅юдеі. еда сѧ самъ оубиетъ. ѣко гл҃етъ. ѣможе азъ ꙇ҅дѫ. вꙑ не можете прити.

азъ отъ вꙑшьн̑ихъ есмь. вꙑ отъ вьсего мира есте. азъ нѣсмь отъ вьсего мира

рѣхъ оубо ѣко оумьрете въ грѣсѣхъ вашихъ. аште бо вѣрꙑ не емлете азъ есмь. оумьрете въ грѣсѣхъ вашихъ.

гл҃аахѫ же емоу. тꙑ къто еси. ꙇ҅ рече ꙇ҅мъ ис҃. начѧтъкъ. ѣко ꙇ҅ гл҃ѭ вамъ.

мъного ꙇ҅мамь о васъ гл҃ати. ꙇ҅ сѫдити. нъ посълавꙑ мѧ ꙇ҅стиннъ естъ. ꙇ҅ азъ ѣже слꙑшахъ отъ н̑его. си гл҃ѭ въ мирѣ.

ꙇ҅ не разоумѣшѧ. ѣко оц҃а ꙇ҅мъ гл҃ааше б҃а.

Рече же ꙇмъ ис҃. егда вьзнесете сн҃а чс҃каго. тогда разоумѣете ѣко азъ есмь. ꙇ҅ о себѣ ничесоже не творѫ. нъ ѣкоже наоучи мѧ оц҃ь. си гл҃ѭ.

ꙇ҅ посълавꙑ мѧ съ мъноѭ естъ. не остави мене единого оц҃ь. ѣко азъ оугодьна твор̑ѭ емоу вьсегда.

си гл҃ѭштю емоу. мнози вѣровашѧ въ нь.

!Глаше же ис҃. къ вѣровавъшимъ въ н̑ь ꙇ҅юдеомъ. аште вꙑ прѣбѫдете въ словеси моемь. въ ꙇстинѫ оученици моі бѫдете.

ꙇ҅ разоумѣете ꙇ҅стинѫ. ꙇ҅ истина свободитъ вꙑ.

отъвѣшташѧ емоу ꙇ҅юдеі. сѣмѧ авраамл̑е есмъ. ꙇ҅ никомоуже не работахомъ николиже. како тꙑ гл҃еши. ѣко свободь бѫдете.

отъвѣшта ꙇ҅мъ ис҃. амин амин гл҃ѭ вамъ. ѣко всѣкъ творѧі грѣхъ. рабъ естъ грѣхоу.

А рабъ не прѣбꙑваетъ въ домоу въ вѣкъ. сн҃ъ прѣбꙑваетъ въ вѣкъ.

аште оубо сн҃ъ вꙑ свободитъ. въ ꙇстинѫ свободь бѫдете.

вѣмь ѣко сѣмѧ авраамл̑е есте. нъ ꙇштете мене оубити. ѣко слово мое не въмѣштаетъ сѧ въ вꙑ.

азъ ѣже видѣхъ оу оц҃а моего гл҃ѭ. ꙇ҅ вꙑ оубо ѣже видѣсте оу оц҃а вашего творите.

отъвѣшташѧ ꙇ҅ рѣшѧ емоу. оц҃ь нашь авраамъ естъ. гл҃а ꙇ҅мъ ис҃. аште чѧда аврамл̑ѣ бꙑсте бꙑли. дѣла авраамл̑ѣ творили бꙑсте.

нꙑн̑ѣ же ꙇ҅штете мене оубити. чк҃а ꙇ҅же ꙇ҅стинѫ вамъ гл҃ахъ ѭже слꙑшахъ отъ б҃а. Сего авраамъ нѣстъ сътворилъ.

вꙑ творите дѣла оц҃а вашего. рѣшѧ же емоу. мꙑ отъ л̑юбодѣаниѣ нѣсмъ рождени. мꙑ единого оц҃а ꙇ҅мамъ б҃а.

рече же ꙇ҅мъ ис҃. аште б҃ъ оц҃ь вашь би бꙑлъ. л̑юбили мѧ бисте. азъ бо отъ б҃а ꙇ҅зидъ ꙇ҅ придъ. !ко!ц. не о себѣ бо придъ. нъ тъ мѧ посъла.

по чьто бесѣдꙑ моеѩ не разоумѣете. ѣко не можете слꙑшати словесе моего.

вꙑ отъ оц҃а диѣвола есте. ꙇ҅ похоти оц҃а вашего хоштете творити. онъ чк҃ооубица бѣ ꙇ҅скони. ꙇ҅ въ ꙇстинѣ не стоꙇтъ. ѣко нѣстъ ꙇ҅стинꙑ вь н̑емь. егда гл҃етъ лъжѫ. отъ своꙇхъ гл҃етъ. ѣко лъжь естъ ꙇ҅ оц҃ь его.

азъ же зане ꙇ҅стинѫ гл҃ѭ. не емл̑ете вѣрꙑ мьнѣ.

къто отъ васъ обличаетъ мѧ о грѣсѣ. аште ꙇ҅стинѫ гл҃ѭ. по чьто вꙑ вѣрꙑ не емлете мьнѣ.

ꙇ҅же естъ отъ б҃а. гл҃ъ бж҃іи послоушаетъ. сего ради вꙑ не послоушаете. ѣко нѣсте отъ б҃а.

отъвѣшташѧ ꙇ҅юдеі. ꙇ҅ рѣшѧ емоу. не добрѣ ли гл҃емъ мꙑ. ѣко самарѣнинъ еси тꙑ. ꙇ҅ бѣсъ ꙇ҅маши.

отъвѣшта ис҃. азъ бѣса не ꙇ҅мамь. нъ чьтѫ оц҃а моего. ꙇ҅ вꙑ не чьтете мене.

азъ же не ꙇ҅штѫ славꙑ моеѩ. естъ ꙇ҅штѧи ꙇ҅ сѫдѧ.

амин амин гл̑ѭ вамъ. аште къто слово мое събл̑юдетъ. съмръти не ꙇ҅матъ видѣти въ вѣкъ.

рѣшѧ же емоу ꙇ҅юдеі. нꙑн̑ѣ разоумѣхомъ ѣко бѣсъ ꙇмаши. авраамъ оумьрѣтъ ꙇ҅ пророци. ꙇ҅ тꙑ гл҃еши. ѣко аште къто слово мое събл̑юдетъ. не ꙇ҅матъ въкоусити съмръти въ вѣкъ.

еда тꙑ бол̑иі еси оц҃а нашего. авраама. ꙇ҅же оумрѣтъ ꙇ҅ пророци оумрѣшѧ. къто сѧ самъ тꙑ твориши.

отъвѣшта ис҃. аште азъ славл̑ѭ сѧ самъ. слава моѣ ничьтоже естъ. естъ оц҃ь моі славѧꙇ҅ мѧ. егоже вꙑ гл҃ете ѣко б҃ъ нашь естъ.

ꙇ҅ не познасте его. азъ же вѣмь і. ꙇ҅ аште рекѫ. ѣко не вѣмь его. бѫдѫ подобьнъ вамъ лъжь. нъ вѣмь і. ꙇ҅ слово его събл̑юдаѭ.

авраамъ оц҃ь вашь. радъ би бꙑлъ да би видѣлъ дьнь моі. ꙇ҅ видѣ ꙇ҅ въздрадова сѧ.

рѣшѧ же ꙇ҅юдеі къ н̑емоу. пѧти десѧтъ лѣтъ не ю ꙇ҅маши. авраамъ ли еси видѣлъ.

рече ꙇ҅мъ ис҃. амин , амин , гл҃ѭ вамъ. прѣжде даже не бꙑстъ авраамъ. азъ есмь.

вьзѧшѧ же камение. да връгѫтъ на нь. ꙇс҃ же съкрꙑ сѧ. ꙇ҅ изиде ꙇ҅ цръкъве. ꙇ҅ прошьдъ посрѣдѣ ꙇ҅хъ. ꙇ҅дѣаше ꙇ҅ хождаше тако. !ко!ц. !за!ч.