Не осѫждаите. да не осѫждени бѫдете.

ꙇ҅мьже бо сѫдомь сѫдите. сѫдѧтъ вамъ. ꙇ҅ вь н̑ѭже мѣрѫ мѣрите. възмѣрѧтъ вамъ.

чьто же видиши сѫчьць ꙇ҅жь естъ въ оцѣ братра твоего. а брьв̑на еже естъ въ оцѣ твоемь не чюеши.

ли како речеши братоу своемоу. остави. ꙇ҅ изъмѫ сѫчець ꙇ҅з очесе твоего. ꙇ҅ се бръвъно въ оцѣ твоемь.

лицемѣре. ꙇ҅зъми пръвѣе бръвъно ꙇ҅з очесе твоего ꙇ҅ тъгда оузьриши ꙇ҅зѧти ꙇ҅ сѫчьць. ꙇ҅з очесе бра!т!а твоего.

Не дадите ст҃аго псомъ. ни помѣтаꙇте бисеръ вашихъ прѣдъ свин̑иѣми. да не поперѫтъ ꙇ҅хъ ногами своꙇ҅ми. ꙇ҅ враштьшѧ сѧ растръгнѫтъ вꙑ.

Просите. ꙇ҅ дастъ сѧ вамъ. ꙇ҅штѣте. ꙇ҅ обрѧштете. тлъцѣте ꙇ҅ отвръзетъ сѧ вамъ.

вьсѣкъ бо просѧи приемл̑етъ. ꙇ҅ иштѧи обрѣтаетъ. ꙇ҅ тлъкѫштоумоу отвръзетъ сѧ:. !ко!н

ли къто естъ отъ васъ чк҃ъ. еже аште въспроситъ сн҃ъ твои хлѣба. еда камень подастъ емоу.

ли аште рꙑбꙑ. подаси ли емоу змиѭ.

аште оубо вꙑ лѫкавьни сѫште. оумѣете дааниѣ блага даѣти чѧдомъ вашимъ. колⸯми паче оц҃ь вашь ꙇ҅жь естъ на нб҃хъ. дастъ благаѣ просѧштиімъ оу н̑его:

Вьсѣ оубо елико хоштете да творѧтъ вамъ чц҃и. тако ꙇ вꙑ творите ꙇмъ. се бо естъ законъ ꙇ҅ пророци.

вьнидѣте ѫзъкꙑми вратꙑ. ѣко пространа врата. ꙇ҅ широкъ пѫть. въводѧи въ пагоубѫ. ꙇ҅ мнози сѫтъ въходѧшти ꙇмь.

коль ѫзъка врата ꙇ҅ тѣснъ пѫть. въводѧі въ животъ. ꙇ҅ мало ꙇхъ естъ ꙇже ꙇ҅ обрѣтаѭ.

Вънемл̑ѣте отъ лъжи!іхъ пророкъ. ꙇ҅же приходѧтъ къ вамъ въ одеждахъ овьчахъ. вънѫтрьѭдоу же сѫтъ вльци. хꙑштьници.

отъ плодъ ꙇ҅хъ познаете ѩ. Еда обьемл̑ѭтъ отъ тръниѣ гроздꙑ. ли отъ рѣпьѣ смокъви.

тако всѣко дрѣво добро. плодꙑ добрꙑ творитъ. а зъло дрѣво плодꙑ зълꙑ творитъ.

не можетъ дрѣво добро плода зъла творити. ни дрѣво зъло добра плода творити.

всѣко дрѣво еже не сътворитъ плода добра. посѣкаѭтъ. ꙇ҅ въ огн̑ь въметаѭтъ:

Тѣмь же оубо отъ плодъ ꙇ҅хъ познаете ѩ.

не всѣкъ гл҃ѧи мнѣ г҃и г҃и. вьнидетъ въ цр҃ство нб҃ское. нъ творѧи вол̑ѭ оц҃а моего. ꙇ҅жь естъ на нб҃схъ.

Мноѕи рекѫтъ мнѣ въ тъ дⸯнь г҃и г҃и. не въ твое ли ꙇ҅мѧ пророчьствовахомъ. ꙇ҅ твоꙇ҅мь ꙇ҅менемь бѣсꙑ ꙇ҅згънахомъ. ꙇ҅ твоꙇ҅мь ꙇ҅менемь силꙑ многꙑ сътворихомъ.

ꙇ҅ тогда ꙇ҅сповѣмь ꙇ҅мъ. ѣко николиже знахъ васъ. отидѣте отъ мене дѣлаѭштиі безаконие. !за!ч.

Всѣкъ оубо ꙇ҅же слꙑшитъ словеса моѣ си. ꙇ сътворитъ ѣ. оуподобл̑ѭ и мѫжю мѫдроу. ꙇ҅жь съзъда храминѫ своѭ на камене.

ꙇ҅ сънидѫ дъжди ꙇ҅ придѫ рѣкꙑ. ꙇ҅ вьзвѣашѧ вѣтри. ꙇ҅ нападѫ на храминѫ тѫ. ꙇ҅ не паде сѧ. основана бо бѣ на камени.

ꙇ҅ всѣкъ слꙑшѧи словеса моѣ си. ꙇ҅ не творѧ ꙇ҅хъ. оуподобитъ сѧ мѫжю боую. ꙇ҅жь съзъда храминѫ своѭ на пѣсъцѣ.

ꙇ҅ съниде дъждь ꙇ҅ придѫ рѣкꙑ. ꙇ҅ възвѣѣшѧ вѣтри. ꙇ҅ опьрѣшѧ сѧ храминѣ тои. ꙇ҅ паде сѧ. ꙇ҅ бѣ раздроушение еѩ велие ѕѣло.

Ꙇ҅ бꙑстъ егда съконча ис҃. всѣ словеса си. дивл̑ѣахѫ сѧ народи о оучениі его.

бѣ бо оучѧ ѣко власть ꙇ҅мꙑ. ꙇ҅ не ѣко кънижьници ꙇ҅хъ. ꙇ҅ фарисеи: