въ оно врѣмѧ. слꙑшавъ ꙇ҅родъ тетраархъ. слоухъ хв҃ъ.

ꙇ҅ рече отрокомъ своꙇ҅мъ. се естъ ꙇ҅оанъ крьстител̑ь. тъ въскръсе отъ мрътвъꙇхъ. ꙇ҅ сего ради силꙑ дѣѭтъ сѧ о н̑емь.

Ꙇ҅родъ бо ꙇмъ ꙇ҅оанⸯна. съвѧза ꙇ҅ въсади въ тьмьницѫ. ꙇ҅родъадꙑ ради. женꙑ филипа брата своего.

гл҃аше бо емоу ꙇ҅оанъ. не достоꙇтъ ти ꙇ҅мѣти ѩ.

ꙇ҅ хотѧ и оубити оубоѣ сѧ народа. зан̑е ѣко пророка ꙇ҅мѣхѫ ꙇ.

дьни же бꙑвъшю. рождьства ꙇ҅родова. плѧса дъшти ꙇ҅родиѣдина посрѣдѣ. ꙇ҅ оугоди ꙇ҅родоу.

тѣмь же клѧтвоѭ ꙇ҅здрече еи дати. егоже аште въспроситъ.

она же наваждена материѭ своеѭ. даждь ми рече сьде на бл̑юдѣ. главѫ ꙇ҅оана крстител̑ѣ.

ꙇ҅ печальнъ бꙑ!с цр҃ь клѧтвꙑ ради. ꙇ҅ възлежѧштиіхъ съ н̑имь повелѣ дати.

ꙇ҅ посълавъ оусѣкнѫ ꙇ҅она въ тьмьници. ꙇ҅ принесошѧ главѫ его на бл̑юдѣ. ꙇ҅ дашѧ дѣвици. ꙇ҅ несе матери своеи.

ꙇ҅ пристѫпьше оученици его. вьзѧшѧ тѣло его ꙇ҅ погребошѧ е. ꙇ҅ пришьдъше възвѣстишѧ ꙇс҃ви.

Ꙇ҅ слꙑшавъ ис҃. отиде отътѫдѣ въ кораби. въ поусто мѣсто единъ. ꙇ҅ слꙑшавъше народи по н̑емь ꙇ҅дошѧ пѣши отъ града.

ꙇ҅ ишьдъ ис҃. видѣ народꙑ многꙑ. ꙇ҅ милосръдовавъ о н̑ихъ. ꙇ҅ ицѣли недѫжьнꙑѩ ꙇхъ: -

!за!ч. Поздѣ же бꙑвъшю. пристѫпишѧ къ н̑емоу. оученици его гл҃ѭште. поусто естъ мѣсто. ꙇ҅ година минѫ юже. отъпоусти народꙑ. да шьдъше въ ближьн̑ѧѩ градьцѧ. коупѧтъ брашьна себѣ.

ис҃ же рече ꙇ҅мъ. не трѣбоуѭтъ отити. дадите ꙇ҅мъ вꙑ ѣсти.

они же гл҃ашѧ емоу. не ꙇ҅мамъ сьде. тъкмо !д. хлѣбъ. ꙇ҅ б҃ рꙑбѣ.

онъ же рече. принесѣте ми ѩ сѣмо.

ꙇ҅ повелѣвъ народомъ вьзлешти на трѣвѣ.ꙇ҅ приімъ д҃ хлѣбъ. ꙇ҅ б҃ рꙑбѣ. възьрѣвъ на нб҃о !блгви. ꙇ҅ прѣломь хлѣбꙑ. дастъ оученикомъ. ꙇ҅ оученици же народомъ.

ꙇ҅ ѣшѧ вⸯси ꙇ҅ насꙑтишѧ сѧ. ꙇ҅ вьзѧшѧ ꙇ҅збꙑтъкꙑ оукроухъ б҃ ꙇ҃ коша ꙇ҅сплънь.

ѣдъшиіхъ же бѣаше мѫжь. пѧть тꙑсѧшть. развѣ женъ ꙇ҅ дѣтиі.

Ꙇ абие оубѣди оученикꙑ вълѣсти въ корабь. ꙇ҅ варити і на ономь полоу. доньдеже отъпоуститъ народꙑ. !ко!н.

Ꙇ҅ отъпоушть народꙑ. вьзиде на горѫ помолитъ сѧ. поздѣ же бꙑвъшю единъ бѣ тоу.

корабь же бѣ посрѣдѣ морѣ вълаѩ сѧ влънами. бѣ бо противьнъ вѣтръ.

въ четврътѫѭ же стражѫ ношти. ꙇ҅де къ н̑имъ ис҃. ходѧ по морю.

ꙇ҅ видѣвъше и оученици ходѧшть по морю. съмѧтошѧ сѧ гл҃ѭште. ѣко призракъ естъ. ꙇ҅ отъ страха възъпишѧ.

абие же рече ꙇ҅мъ ис҃ гл҃ѧ. дръзаите азъ е!смь не боꙇте сѧ.

ѡтъвѣштавъ же петръ рече емоу. г҃и аште тꙑ еси. повели ми прити кь тебѣ по водамъ.

онъ же рече приди. ꙇ҅ излѣзъ ꙇ҅с корабл̑ѣ петръ. хождааше на водахъ. ꙇ҅ приде кꙑ ис҃ви.

видѧ же вѣтрꙑ крѣпъкꙑ оубоѣ сѧ. ꙇ҅ начьнъ оутапати. възъпи гл҃ѧ г҃и сп҃и мѧ.

абие же ис҃ простьръ рѫкѫ ѩтъ ꙇ. Ꙇ гл҃а емоу маловѣре. по чьто сѧ оусѫмнѣ.

ꙇ҅ вълѣзъшема ꙇ҅ма въ кораб̑ь. прѣста вѣтръ.

сѫштеꙇ҅ же въ кораби. пришьдъше поклонишѧ сѧ емоу гл҃ѭште. въ ꙇ҅стинѫ сн҃ъ бж҃и еси.

ꙇ҅ прѣѣвъше придошѧ на земл̑ѭ ђенисаретьскѫ.

ꙇ҅ познавъше и мѫжи мѣста того. посълашѧ въ вьсѫ странѫ тѫ. ꙇ҅ принесошѧ къ н̑емоу всѧ болѧштѧѩ.

ꙇ҅ мол̑ѣахѫ и да тъкмо прикоснѫтъ сѧ въскрилиі ризѣ его. ꙇ҅ елико сѧ прикоснѫшѧ емь сп҃ени бꙑшѧ.