По семь ѣви сѧ пакꙑ ис҃. оученикомъ своꙇмъ. на мори тиверьѣдьсцѣмь. ѣви же сѧ сице.

бѣахѫ въкоупѣ симонъ петръ. ꙇ҅ ѳома нарицаемꙑ близньць. ꙇ҅ натанаꙇ҅л̑ь. ꙇ҅же бѣ отъ кана галилеꙇскꙑ. ꙇ҅ сн҃а зеведѣова. ꙇ҅ ина два от[ъ] оученикъ его.

гл҃а ꙇ҅мъ [си]монъ петръ. ꙇ҅дѫ рꙑбъ [ло]витъ. гл҃ашѧ емоу. ꙇ҅демъ ꙇ҅ мꙑ съ тобоѭ. ꙇ҅ идѫ ꙇ҅ вьсѣдѫ въ корабл̑ь. ꙇ҅ въ тѫ нош[т]ь не ѩшѧ ничесоже

оутр[оу ж]е абие бꙑвъшю. ста ис҃. при брѣѕѣ. не познашѧ же оученици ѣко ис҃. естъ

гл҃а же ꙇ҅мъ ис҃. дѣти. еда чьто сънѣдьно ꙇ҅мате. отъвѣшташѧ же емоу ни.

онъ же рече ꙇ҅мъ. въвръзѣте о деснѫѭ странѫ мрѣжѧ ꙇ҅ обрѧштете. въвръ[г]ѫ же ꙇ҅ къ томоу не можаахѫ привлѣшти еѩ. отъ множьства рꙑбъ.

!Гла же оученикъ егоже л̑юбл̑ѣаше ис҃ петрови. г҃ь естъ. симонъ же петръ слꙑшавъ ѣко г҃ь естъ. епенⸯдитомь прѣпоѣса сѧ. бѣ бо нагъ. ꙇ҅ въвръже сѧ въ море.

а дроузи оученици кораблицемь придѫ. не бѣшѧ бо далече отъ земл̑ѧ. нъ ѣко дьвѣ сътѣ лакътъ. влѣкѫште мрѣжѫ рꙑбъ.

ѣко ꙇ҅злѣзѫ на земл̑ѫ. видѣшѧ огн̑ь лежѧшть. ꙇ҅ рꙑбѫ на н̑емь лежѧштѫ. ꙇ҅ хлѣбъ.

гл҃а ꙇ҅мъ ис҃. принесѣте отъ рꙑбъ ѩже ѩсте нꙑн̑ѣ.

Вьлѣзе же симонъ петръ. ꙇ҅ извлѣче мрѣжѧ на земл̑ѫ. плънѫ велиіхъ рꙑбъ. съто ꙇ҅ п[ѧ]ть десѧтъ. ꙇ҅ три. толикоу сѫштю не протръже сѧ мрѣжа.

гл҃а ꙇ҅мъ. ис҃. придѣте обѣдоуꙇте. ꙇ҅ никⸯтоже не съмѣаше отъ оуч[е]никъ. ꙇ҅стѧзати тꙑ кⸯто еси. вѣдѫште ѣко г҃ь естъ.

Приде же ис҃. ꙇ҅ приѩтъ хлѣбъ. ꙇ҅ дастъ ꙇ҅мъ. ꙇ рꙑбѫ такожде.

Се юже третици ѣви сѧ ис҃. оученикомъ своꙇ҅мъ. въставъ отъ мр[ъ]твꙑхъ.

Егда же обѣдовашѧ. гл҃а симонови петроу ис҃ симоне ꙇ҅онинъ л̑юбиши ли мѧ паче сихъ. !Гла емоу еі г҃и. тꙑ вѣси ѣко л̑юбл̑ѭ тѧ. гл҃а емоу паси агньцѧ моѩ.

!Гла емоу пакꙑ въторицеѭ. симоне ꙇ҅онинъ л̑юбиши ли мѧ. гл҃а емоу еі. г҃и. тꙑ вѣси ѣко л̑юбл̑ѭ тѧ. гл҃а емоу паси овьцѧ моѩ.

гл҃а емоу третици. Симоне ꙇ҅онинъ л̑юбиши ли мѧ. оскръбѣ петръ. ѣко рече емоу третици. л̑юбиши ли мѧ. ꙇ҅ гл҃а емоу. г҃и. вьсе тꙑ вѣси. тꙑ вѣси ѣко л̑юбл̑ѭ тѧ. гл҃а емоу ис҃. паси овьцѧ моѩ.

амин амин гл҃ѭ тебѣ. егда бѣ юнъ. поѣсаше сѧ самъ. ꙇ҅ хождѣаше ѣможе хотѣаше. егда же състарѣеши сѧ. вьздеждеши рѫцѣ твоі. ꙇ҅ инъ тѧ поѣшетъ. ꙇ҅ ведетъ. ѣможе не хоштеши.

се же рече клепл̑ѧ. коеѭ съмръ[т]иѭ прославитъ б҃а. ꙇ҅ се рекъ. гл҃а емоу ꙇ҅ди по мнѣ.

ꙇ обрашть же сѧ петръ. видѣ оученика. егоже л̑юбл̑ѣаше ис҃. ꙇ҅дѫшта вь слѣдъ. ꙇ҅же ꙇ҅ възлеже на пръси его ꙇ҅ рече. г҃и кⸯто естъ прѣдаѩі тѧ.

сего видѣвъ петръ гл҃а ꙇ҅с҃ви. г҃и. а сь чьто.

гл҃а емоу ис҃. аште хоштѫ да тъ прѣбѫдетъ. доньдеже придѫ. чьто е тебѣ. по мнѣ тꙑ грѧд[и]

ꙇ҅зиде же слово се въ братри[ѭ] ѣко оученикъ тъ не оумьр̑етъ. не речетъ же емоу ис҃. ѣко оу[не]мьретъ. нъ аште хоштѫ да тъ прѣбꙑваетъ. доньдеже придѫ. чьто е тебѣ.

сь естъ оученикъ съвѣдѣтельствоуѩі о сихъ. ꙇ҅же ꙇ҅ напⸯса си. ꙇ҅ вѣмь ѣко ꙇ҅стинъно естъ съвѣдѣтел̑ьство его.