Ꙇ егда приближи сѧ въ !ерслмъ. ꙇ приде въ витфађиѭ :: къ горѣ елеоньсцѣ. тъгда ис҃ посъла дъва оученика своѣ.

ꙇ гл҃а има идѣта въ весь ѣже естъ прѣмо вама. ꙇ абье обрѧштета осьлѧ привѧзано и жрѣбѧ съ нимь. ꙇ отрѣшъша приведѣта ми е.

ꙇ аще речетъ кто вама что. речета ѣко !гь трѣбоуетъ ею. ꙇ абье же посълетъ ѣ.

Се же вьсе бꙑстъ да събѫдетъ сѧ реченое !пркмъ гл҃ѭщемъ.

ръцѣте дъщери сионовѣ. се цс҃ръ твои грѧдетъ тебѣ. кротокъ и вьсѣдъ на осьлѧ. ꙇ жрѣбѧ сн҃а ѣрьмьнича.

Шедъша же оученика и сътворьша ѣже повелѣ има ис҃.

привѣсте осьлѧ и жрѣбѧ. ꙇ възложишѧ връхоу ризꙑ своѩ. ꙇ вьсѣде връхоу ихъ.

мъножѣише же народи. постълашѧ ризꙑ своѩ по пѫти. дроузии же рѣзахѫ бѣтви отъ дрѣва. и постилахѫ по пѫти.

народи же ходѧштеи прѣдъ нимъ. ꙇ вь слѣдъ. зъваахѫ гл҃ѭште :: ѡ҅санна сн҃ови давꙑдовоу. !!блгослвнъ грѧдꙑ въ імѧ гн҃е. ѡ҅санна въ вꙑшъниихъ.

ꙇ въшедъшоу емоу !вмъ. потрѧсе сѧ весь градъ гл҃ѧ кто сь естъ.

народи же гл҃аахѫ. ѣко сь естъ ис҃ пророкъ. ꙇже отъ назарета галилеискааго.

ꙇ вьниде ис҃ въ !црквъ бж҃иѭ. ꙇ изгъна вьсѧ продаѭштѧѩ. ꙇ коупоуѭштѧѩ въ !цркве. ꙇ дъскꙑ тръжьникъ испровръже. ꙇ сѣдалишта продаѭштихъ голѫби.

ꙇ гл҃а имъ. писано естъ храмъ мои храмъ молитвѣ наречетъ сѧ. вꙑ же сътвористе и врътъпъ разбоиникомъ. ::

Ꙇ пристѫпишѧ къ немоу хроми и слѣпии въ !цркве и исцѣли ѩ҅.

Видѣвъше же арьхиереи и кънижьници чюдеса. ѣже сътвори ꙇ отрокꙑ зовѫщѧ въ !цркве. ꙇ гл҃ѭштѧ. ѡ҅санна сн҃ови !двдвоу. негодовашѧ

и рѣшѧ емоу. слꙑшиши ли что сии гл҃ѭтъ. ꙇс҃ же рече имъ. еи. нѣсте ли чьли николиже. ѣко из оустъ младьнечь и съсѫштихъ съвръшилъ еси хвалѫ.

ꙇ оставль ѩ изиде вънь из града въ витаниѭ. ꙇ въдвори сѧ тоу :: к!ц ::

Ютро же възвраштъ сѧ въ градъ възалка.

ꙇ оузьрѣвь смоковьницѫ единѫ при пѫти. приде къ неи. ꙇ ничъсоже не обрѣте на неи. тъкмо листвье едино. ꙇ гл҃а еи. да николиже пло[да] [отъ] [тебе] не бѫдетъ въ вѣкъ. ꙇ абье исъше смоковьница.

ꙇ видѣвъше оученици дивишѧ сѧ гл҃ште. како абье оусъше смоковьніца.

Отъвѣщавъ же ис҃ рече имъ. аминь гл҃ѭ вамъ. аще имате вѣрѫ и не оусѫмьните сѧ. не ткмо смоковьничъное сътворите. нъ аште и горѣ сеи речете двигни сѧ. ꙇ въвръѕи сѧ въ море бѫдетъ.

ꙇ вьсего егоже въспросите въ молитвѣ вѣроуѭще приимете ::

ꙇ егда приде {въ} въ !црквъ. пристѫпишѧ къ немоу оучѧщю. архиер и҅ и старьци людьстии гл҃ще. коеѭ властиѭ си твориши. ꙇ кто ти дастъ область сиѭ.

отъвѣштавъ же ис҃ рече имъ. въпрошѫ вꙑ и азъ единого словесе. еже аште речете мънѣ и азъ вамъ рекѫ. коеѭ властиѭ си творѭ.

кръщение иоаново отъ кѫдѫ бѣ. съ нб҃се ли или отъ члв҃къ. они же помꙑшлѣхѫ вь себѣ гл҃ѭште.

аште речемъ съ небесе. по чъто оубо не ѩсѧ емоу вѣрꙑ. аште ли речемъ {отъ} отъ чл҃къ. боимъ сѧ народа. вьси бо ѣко !прка имѫтъ иоана.

отъвѣштавъше же ис҃ви рѣшѧ не вѣмъ. рече имъ и тъ. ни азъ гл҃ѭ вамъ. коеѭ властиѭ си творѭ ::

Чьто же сѧ мьнитъ вамъ. !чкъ етеръ имѣ дьвѣ чѧдѣ. ꙇ пришедъ къ пръвоумоу рече. чѧдо иди дьнесь дѣлаи вь виноградѣ моемъ.

онъ же отъвѣштавъ рече не хощѫ. послѣдь же раскаавъ сѧ иде.

ꙇ пристѫпь къ дроугоумоу рече такожде. онъ же отъвѣштавъ рече азъ идѫ г҃и и не иде.

кꙑ отъ обоѭ сътвори волѭ отьчѫ. гл҃шѧ емоу пръвꙑ. гл҃а имъ ис҃ аминъ гл҃ѭ вамъ. ѣко мꙑтаре и любодѣицѧ варѣѭтъ вꙑ. въ цс҃рствии бж҃ии.

приде бо иоанъ !крститель пѫтемь праведъномъ. ꙇ не ѩсте емоу вѣрꙑ. мꙑтаре же и любодѣицѧ ѩсѧ емоу вѣрѫ. вꙑ же видѣвъше и не раскаасте сѧ послѣдь ѩти емоу вѣрѫ ::

ꙇ҅нѫ притъчѫ слꙑшите. чл҃къ бѣ домовитъ. ꙇже насади виноградъ. ꙇ оплотомъ і огради. ꙇ ископа вь немь точило. ꙇ созъда въ немъ стлъпъ. ꙇ въдастꙑ и дѣлателемъ. и отиде.

егда же приближи сѧ врѣмѧ плодомъ. посъла рабꙑ своѩ. къ дѣлателемъ. приѩти плодꙑ его.

емъше же дѣлателе рабꙑ его ового бишѧ ового же оубишѧ. ового же камениемь побишѧ.

пакꙑ посъла инꙑ рабꙑ. мъножѣишѧ пръвꙑхъ. ꙇ сътворишѧ имъ тожде.

послѣдь же посъла къ нимъ сн҃ъ свои гл҃ѧ. оусрамлѣѭтъ сѧ ! сна моего.

дѣлателе же егда оузьрѣшѧ сн҃ъ. рѣшѧ вь себѣ. сь естъ наслѣдъникъ. придѣте оубимъ і. ꙇ оудръжимъ достоѣние его.

ꙇ емъше и извѣсѧ вонъ из винограда. ꙇ оубишѧ и.

егда же оубо придетъ гн҃ь винограда. чъто сътворитъ дѣлателемъ тѣмъ.

зълꙑ зълѣ погоубитъ ѩ. и виноградъ прѣдастъ инѣмъ дѣлателемъ. ꙇже въздадѧтъ емоу плодꙑ въ врѣмена своѣ.

гл҃а имъ ис҃. нѣсте ли чьли николиже въ кънигахъ. камень егоже не врѣдоу сътворишѧ зиждѫштеи. съ бꙑстъ въ главѫ ѫгълѫ. отъ б҃а бꙑстъ си. и естъ дивъна въ очию нашею. к!ц ::

Сего ради гл҃ѭ вамъ. ѣко отъиметъ сѧ отъ васъ цс҃рствие бж҃ие. ꙇ дастъ сѧ !ѩзкоу. творѧштоумоу плодъ его

ꙇ падꙑ на камене семъ съкроушитъ сѧ. а на немъже падетъ сътъретъ і.

ꙇ слꙑшавъше архиереи и фарисеи притъчѫ его. разоумѣшѧ ѣко о нихъ гл҃аше.

ꙇ искѫште ѩти и. оубоѣшѧ сѧ народа понеже ѣко пророка имѣахѫ и.