ЕВАНГЕЛИЕ ЕЖЕ Ѿ МАРЪКА
9:1
аминь гл҃ѭ вамъ. ѣко сѫтъ едини отъ съде стоѩштиихъ. ꙇже не имѫтъ въкоусити съмръти. дондеже видѧтъ цс҃ртвие бж҃ие пришедъше{дъше}е вь силѣ :: к!ц. ::
9:2
ꙇ по шести денъ поѩтъ ис҃ъ. петра и иѣкова и иоана. ꙇ вьзведе ѩ на горѫ вꙑсокѫ единꙑ. ꙇ прѣобрази сѧ прѣдъ ними.
9:3
ꙇ бꙑшѧ ризꙑ его льштѧштѧ сѧ бѣлꙑ ѕѣло ѣко снѣгъ. ѣцѣхъ не може гнафеи на земи тако оубѣлити.
9:4
ꙇ ѣви сѧ имъ илиѣ съ мосеемъ. ꙇ бѣашете гл҃аголѭшта !смъ.
9:5
ꙇ отъвѣштавъ петръ гл҃а ис҃ви. равь[ви] добро естъ намъ съде бꙑти. ꙇ сътворимъ три скиниѩ. тебѣ единѫ и мосеові единѫ. ꙇ илии единѫ.
9:6
не вѣдѣаше бо что гл҃тъ. пристрашъни бо бѣахѫ.
9:7
ꙇ бꙑстъ же облакъ осѣнѣѩ ѩ. и приде гласъ из облака. сь естъ сн҃ъ мои вьзлюбленꙑ послоушаите его.
9:8
ꙇ вънезаапѫ вьзьрѣвъше никогоже не видѣшѧ. тъкъмо нъ ис҃а единого съ собоѭ.
9:9
съходѧштемъ же имъ съ горꙑ. запрѣти имъ да никомоуже не повѣдѧтъ ѣже видѣшѧ. тъкмо егда сн҃ъ члв҃чскꙑи въскръснетъ из мрътвꙑхъ.
9:10
ꙇ оудръжашѧ слово вь себѣ. сътѧзаѭште сѧ что естъ еже из мрътвꙑхъ въскръснѫти.
9:11
и въпрашаахѫ и гл҃ѭште ѣкоже гл҃ѭтъ кънижьници. ѣко илии подобаатъ прѣжде прити.
9:12
онъ же отъвѣштавъ рече имъ. ꙇлиѣ оубо пришедъ прѣжде оустроитъ вьсѣ. ꙇ како естъ писано о сн҃ѣ чловѣчьсцѣемь. да мъного постраждетъ и оуничьжѧтъ і.
9:13
нъ гл҃ѭ вамъ ѣко илиѣ приде. и сътворишѧ емоу елико хотѣшѧ. ѣкоже естъ писано о немь.
9:14
ꙇ пришедъ къ оученикомъ. видѣ народъ мъногъ о нихъ. ꙇ кънижьникꙑ сътѧзаѭштѧ сѧ съ ними.
9:15
ꙇ абье вьсь народъ видѣвъше и оужасѫ сѧ. и пририштѫште цѣловаахѫ и.
9:16
ꙇ въпроси кънижъникꙑ. чъто сътѧѕаате сѧ вь себѣ.
9:17
ꙇ отъвѣштавъ единъ отъ народа рече. оучителю привѣсъ сн҃ъ мои къ тебѣ. ꙇмѫштъ дх҃ъ нѣмъ.
9:18
ꙇ иже аште колижъдо иметъ і. разбиваатъ і и пѣнꙑ тѣштитъ. ꙇ скрьжьштетъ зѫбꙑ своими. и оцѣпѣнѣатъ. ꙇ рѣхъ оученикомъ твоимъ. да ижденѫтъ і и не възмогѫ.
9:19
онъ же отъвѣштавъ емоу гл҃а :: ѡ҅ роде невѣрънь доколѣ въ васъ бѫдѫ. доколѣ тръплѭ вꙑ. принесѣте и къ мънѣ
9:20
и принѣсѧ и къ немоу. ꙇ видѣвъ і дх҃ъ абие сътрѧсе и. ꙇ падъ на земи валѣаше сѧ пѣнꙑ тѣштѧ.
9:21
ꙇ҅ въпроси ис҃ъ от҃ца его. колико лѣтъ естъ одънелиже се бꙑстъ емоу. онъ же рече из отрочинꙑ.
9:22
и мъножицеѭ ꙇ въ огнь въвръже. ꙇ въ водѫ да и би погоубилъ. нъ аште что можеши помози н[а]мъ. милосрдовавъ о насъ.
9:23
ꙇс҃ же рече емоу. еже аште можеши вѣровати. вьсѣ възможъна вѣроуѭштюмоу.
9:24
ꙇ абие възъпивъ отецъ отрочѧте съ слъзами гл҃ааше. вѣроуѭ г҃и помози моемоу невѣрьств ю҅.
9:25
видѣвъ же ис҃ъ ѣко съриштетъ сѧ народъ. запрѣти дх҃оу нечистоу{оу}моу гл҃ѧ емоу. нѣмꙑ ꙇ глоухꙑ дш҃е. азъ ти велѭ изити из него. ꙇ к томоу не вьниди вь нь.
9:26
ꙇ възъпивъ и мъного прѫжавъ сѧ изиде. ꙇ бꙑстъ ѣко мрътвъ. ѣко мънози гл҃аахѫ ѣко оумьрѣтъ.
9:27
ꙇс҃ же е҅мъ і за рѫкѫ въздвиже ꙇ въста.
9:28
ꙇ въшедъшю емоу въ домъ. оученици его въпрашахѫ и единого. ѣко мꙑ не възмогомъ изгънати его.
9:29
ꙇ рече имъ. тъ родъ ничимъже не можетъ изити ткмо молитвоѭ и постомъ. ::
9:30
ꙇ҅ отъ тѫдѫ ишедъше идѣахѫ скозѣ галилеѭ. ꙇ не хотѣаше да къто оувѣстъ.
9:31
оучааше бо оученикꙑ своѩ и гл҃аше имъ. ѣко сн҃ъ члв҃скꙑ прѣданъ бѫдетъ въ рѫцѣ члв҃чсцѣ. ꙇ оубьѭтъ і и оубьенъ бꙑвъ. въ третии день въскръснетъ :: к!ц. ::
9:32
они же не разоумѣшѧ гл҃а. ꙇ боѣахѫ сѧ въпросити и ::
9:33
ꙇ приде въ каперънаоумъ ꙇ въ домоу бꙑвъ въпрашааше ѩ. что на пѫти вь себѣ помꙑшлѣашете.
9:34
они же млъчаахѫ :: Дроугъ къ дроугоу бо сътѧѕашѧ на пѫти. кто естъ болеи.
9:35
ꙇ сѣдъ гласи оба на десѧте. ꙇ гл҃а имъ аште кто хощетъ старѣи бꙑти да бѫдетъ вьсѣхъ мьнеи. ꙇ вьсѣмъ слоуга.
9:36
ꙇ приемъ отрочѧ постави е по срѣ[дѣ] ихъ и обемъ е рече имъ.
9:37
ꙇже аште едино таковꙑхъ отрочѧтъ. прииметъ въ імѧ мое. мѧ приемлетъ. ꙇ иже аще мене приемлетъ. не мене приемлетъ нъ посълавъшааго мѧ :: ::
9:38
о҅тъвѣшта емоу иоанъ гл҃ѧ оучителю видѣхомъ единого именемъ твоимь изгонѧшта бѣсꙑ. ꙇже не ходитъ по насъ. ꙇ възбранихомъ емоу. ѣко не послѣдова намъ.
9:39
ꙇс҃ же рече не браните моу. никтоже бо естъ иже сътворитъ силѫ о имени моемь. ꙇ възможетъ въскорѣ зълословити мѧ.
9:40
ꙇже бо нѣстъ на вꙑ по васъ естъ.
9:41
ꙇ҅же бо аште напоитъ вꙑ чашѫ водꙑ. въ імѧ ѣко хръстови есте. аминь гл҃ѭ вамъ. не погоубитъ мъздꙑ сво ѩ҅.
9:42
ꙇ иже аще съблазнитъ единого отъ малꙑхъ сихъ вѣроуѭштииихъ вь мѧ. добрѣе емоу естъ паче. аще обложѧтъ камень жръновънꙑ о вꙑи его. ꙇ въвръгѫтъ і въ море.
9:43
ꙇ҅ аште съблажнаатъ те рѫка твоѣ. отъсѣци ѭ. добрѣа ти естъ маломоштиѭ въ животъ вънити. неже обѣ рѫцѣ имѫштю ити ђеонѫ. въ огнь не гашѫщии.
9:44
ꙇдеже чръвь ихъ не оумираатъ. ꙇ огнь не оугасаатъ.
9:45
ꙇ аште нога твоѣ съблажнаатъ тѧ отъсѣци ѭ. добрѣа ти естъ вънити въ животъ хромоу. неже дъвѣ ноѕѣ имѫще въвръженоу бꙑти въ ђеонѫ. въ огнь не гашѫштии.
9:46
ꙇдеже чръвь ꙇхъ не оумираатъ. ꙇ огнь не оугасаатъ.
9:47
ꙇ аште око твое съблажнаатъ тѧ истъкни е. добрѣа ти естъ съ единѣмь окомь вьнити въ цс҃рствие бж҃ е҅. неже обѣ очи имѫщю. ꙇти въ ђеонѫ огньнѫѭ.
9:48
ꙇдеже чръвь ихъ не оумираатъ. ꙇ огнь не оугасаатъ.
9:49
вьсѣкъ бо огнемь осолитъ сѧ. ꙇ вьсѣка жрътва солиѭ осолитъ сѧ.
9:50
добро естъ соль. Аште ли же соль не слана бѫдетъ чимь осолите. ꙇмѣите соль вь себѣ. ꙇ҅ миръ имѣте ме{д}ждю собоѭ.