Въ тꙑ дьни пакꙑ мъногоу сѫштоу народоу. ꙇ не имѫштемъ чесо ѣсти. призъвавъ оученикꙑ своѩ ис҃ъ. гл҃а имъ.

милъ ми естъ народось. ѣко юже три дьни присѣдѧтъ мьнѣ. ꙇ не имѫтъ чесо ѣсти.

ꙇ аште отъпоущѫ ѩ не ѣдъшѧ въ домꙑ своѩ. ослабѣѭтъ на пѫти. дроуѕии бо ихъ из далече сѫтъ пришъли.

ꙇ отъвѣшташѧ емоу оученици его. отъ кѫдоу сьѩ можетъ къто [съде] насꙑтити хлѣбъ на поустꙑни.

ꙇ въпроси ѩ колико имате хлѣбъ. они же рѣшѧ седмь.

ꙇ повелѣ народоу възлешти на земи. ꙇ приемъ седмь тѫ хлѣбъ. хвалѫ въздавъ прѣломи. ꙇ даѣше оученикомъ своимъ да прѣдълагаѭтъ. ꙇ положишѧ прѣдъ народомъ.

ꙇ имѣахѫ и рꙑбицъ мало. ꙇ тꙑ благословивъ рече. прѣдъложите и тꙑ.

ѣсѧ же и насꙑтишѧ сѧ. ꙇ вьзѧсѧ избꙑтъкꙑ оукроухъ седмь кошъницъ.

бѣ же ѣдъшиихъ ѣко четꙑри тꙑсѫштѧ. ꙇ отъпоусти ѩ ::

Ꙇ абие вълѣзъ въ корабъ съ оученикꙑ своими. приде въ странꙑ далъманоутанъскꙑ.

ꙇ изидѫ фарисѣи и начѧсѧ сътѧзати сѧ съ нимь. ꙇскѫште отъ него знамениѣ съ неб҃се искѫшаѭште и.

ꙇ въздъхнѫвъ дх҃омъ своимъ гл҃а. чъто родось знамениѣ иштетъ. аминь гл҃ѭ вамъ. аште дастъ сѧ родоу семоу знамение.

ꙇ оставь ѩ вьлѣзъ пакꙑ въ корабь иде на онъ полъ.

ꙇ забꙑшѧ вьзѧти хлѣбꙑ. ꙇ развѣ единого хлѣба не имѣахѫ съ собоѭ въ корабли ::

Ꙇ прѣштааше имъ гл҃ѧ. видите блюдѣте сѧ отъ кваса фарисѣиска. ꙇ отъ кваса иродова.

ꙇ помꙑшлѣахѫ дроугъ къ дроугоу гл҃ѭште. ѣко хлѣбъ не имамъ.

ꙇ разоумѣвъ ис҃ъ гл҃а имъ. что помꙑшлаате ѣко хлѣбъ не имате. не ю ли чюете ни разоумѣете еште. окаменено ли имате срд҃це ваше.

очи имѫште не видите. ꙇ оуши имѫште не слꙑшите. ꙇ не помьните ли.

егда пѧть хлѣбъ прѣломихъ вь пѧть тꙑсѫщь. ꙇ колико кошъ оукроухъ приѩсте. гл҃ашѧ емоу дъва на десѧте.

ꙇ егда седмь въ четꙑри тꙑсѫштѧ. колико кошъницъ исплънениѣ оукроухъ вьзѧсте. они же рѣшѧ седмь.

ꙇ гл҃ааше имъ како не разоумѣсте ::

ꙇ҅ приде въ видъсаидѫ. ꙇ привѣсѧ къ немоу слѣпа. ꙇ молѣахѫ и да и коснетъ.

ꙇ емъ за рѫкѫ слѣпааго. ꙇзведе и вьнъ ꙇз вьси. ꙇ плинѫ на очи его и възложи рѫцѣ на нь. въпрашааше и аште чъто видитъ.

ꙇ вьзьрѣвъ гл҃ааше. зьрѭ чловѣкъи ѣко дрѣво виждѫ ходѧштѧ.

по томь же пакꙑ възложи рѫцѣ на очи его. ꙇ сътвори и прозьрѣти. ꙇ оутвори сѧ и оузьрѣ вьсѧ свѣтъло.

ꙇ посъла и въ домъ его гл҃ѧ. ни вь ве{ве}сь вьниди. ни повѣждъ никомоуже вь вьси. ::

Ꙇзиде же ис҃ъ и оученици его. въ вьси кесариѩ филиповꙑ. ꙇ на пѫти въпрашааше оученикꙑ своѩ гл҃ѧ имъ. кого мѧ гл҃ѭтъ члв҃ци бꙑти.

они же отъвѣшташѧ. ови иоана крстителѣ. ꙇ ини илиѭ. а дроуѕии единого отъ !пркъ.

ꙇ тъ гл҃а имъ вꙑ же кого мѧ гл҃те бꙑти. отъвѣштавъ же петръ гл҃а емоу. тꙑ еси !хъ.

ꙇ запрѣти имъ да никомоуже не гл҃ѭтъ о немъ.

ꙇ начѧтъ оучити ѩ. ѣко подобаатъ сн҃оу члв҃чскоумоу. мъного пострадати и искоушеноу бꙑти отъ старецъ и аръхиереи и кънижъникъ и оубьеноу бꙑти. ꙇ трети день вьскрьснѫти. :: к!ц

Ꙇ не обиноуѩ сѧ слово глаголааше. ꙇ приемъ і петръ начѧтъ прѣтити емоу.

онъ же обраштъ сѧ и възьрѣвъ на оученикꙑ своѩ. запрѣти петрови гл҃ѧ. ꙇди за мъноѭ сотоно. ѣко не мꙑслиши ѣ сѫтъ бж҃ѣа. нъ ѣже сѫтъ чловѣчьскаа ::

ꙇ призъвавъ народꙑ съ оученикꙑ своими рече имъ. :: Ꙇже хоштетъ по мьнѣ ити да отъвръжетъ сѧ себе. ꙇ вьзьметъ !крстъ свои и грѧдетъ по мьнѣ

ꙇже бо аште хоштетъ дш҃ѫ сво[ѭ] сп҃сти погоубитъ ѭ. ꙇже бо аште погоубитъ дш҃ѫ своѭ мене ради и евн҃ђлиѣ тъ сп҃стъ ѭ.

каа бо польѕа естъ чл҃коу аште приобрѧщетъ весь миръ. ꙇ отъщетитъ дш҃ѫ своѭ.

что бо дастъ члв҃къ ꙇзмѣнѫ на дш҃и своеи.

ꙇже бо аште постꙑдитъ сѧ мене и моихъ словесъ. въ родѣ семь прѣлюбодѣимъ и грѣшънѣемь. ꙇ сн҃ъ члв҃чскъ постꙑдитъ сѧ его. егда придетъ въ славѣ от҃ца своего. съ анђ҃лꙑ ст҃ꙑими.