Вь единѫ же собото ѕѣло рано. придѫ на гробъ несѫштѧ ѩже оуготовашѧ ароматꙑ. и дроугꙑѩ съ ними.

обрѣтѫ же камень отъваленъ отъ гроба.

ꙇ въшедъшѧ не обрѣтѫ тѣлесе г҃а ис҃а.

ꙇ бꙑстъ не домꙑслѧштамъ сѧ имъ о семь. ꙇ се мѫжа дъва стасте въ нихъ вь ризахъ бльштѧштахъ сѧ.

Пристрашънамъ же бꙑвъшамъ имъ. ꙇ поклоньшамъ лице на землѭ. рѣсте къ нимъ. чъто иштете живааго съ мрътвꙑими.

нѣстъ съде нъ въста. помѣнѣте ѣкоже гл҃а вамъ. еште сꙑ въ галилеи

гл҃ѧ. ѣко подобаатъ сн҃оу члв҃чскоумоу прѣданоу бꙑти. въ рѫцѣ члв҃къ грѣшъникъ. пропѧтоу бꙑти. ꙇ третии день въскръснѫти.

ꙇ помѣнѫшѧ гл҃ꙑ его.

ꙇ възвраштъшѧ сѧ отъ гроба. вьзвѣстишѧ вьсѣ си единомоу на десѧте и вьсѣмъ прочиимъ.

бѣаше же мариѣ магдалини. ꙇ иоанна. ꙇ мариѣ иѣковлѣ. и прочѧѩ съ ними. ѩже и гл҃аахѫ къ !аплмъ се.

и ѣвишѧ сѧ прѣдъ ними ѣко блѧди гл҃и ихъ. и не имѣахѫ имъ вѣрꙑ ::

Петръ же въставъ тече къ гро{ꙑ}боу. ꙇ приникъ видѣ ризꙑ единꙑ лежѧштѧ. ꙇ иде вь себѣ дивѧ сѧ бꙑвъшюмоу.

ꙇ се дъва отъ нихъ бѣсте идѫшта въ тъжде день. вь весь отъстоѩштѫ стадии шесть десѧтъ отъ !ꙇма. еиже имѧ емаоусъ.

ꙇ та бесѣдоваашете къ себѣ. о вьсѣхъ сихъ. приключьшиихъ сѧ.

ꙇ бꙑстъ бесѣдоуѭштема има и сътѧѕаѭштема сѧ. и самъ ис҃ъ. приближь [с]ѧ идѣаше съ нима.

очи же ею дръжаашете сѧ да его не познаате.

рече же къ нима. что сѫтъ словеса си о нихъже сътѧѕаата сѧ къ себѣ идѫща. ꙇ еста дрѧхла.

отъвѣштавъ же единъ емоуже имѧ клеопа. рече къ немоу. тꙑ ли единъ пришълецъ еси въ !ꙇмъ. ꙇ не чю бꙑвъшиихъ въ дьни сиѩ.

ꙇ рече има кꙑхъ. она же рѣсте емоу. ѣже о ис҃ѣ назарѣнинѣ. ꙇже бꙑстъ мѫжъ !пркъ силенъ. дѣломь и словомь. прѣдъ !бмъ и вьсѣми людьми. ꙇ

како и прѣдашѧ архиереи и кьнѧѕи наши. на осѫждение съмръти. и пропѧсѧ и.

мꙑ же надѣемь сѧ ѣко сь естъ хотѧи !ꙇлѣ избавити. нь ꙇ҅ надъ вьсѣми сими третии се день иматъ дънесь. отъ нелиже си бꙑшѧ.

нъ ꙇ҅ женꙑ единꙑ отъ насъ. оужасишѧ нꙑ бꙑвьшѧ рано оу гроба.

ꙇ не обрѣтъшѧ тѣлесе его. придѫ гл҃ѭштѧ. ꙇ авление !аньђлъ видѣвъшѧ. ꙇже гл҃ѭтъ і жива.

ꙇ идѫ едини отъ насъ къ гробоу. ꙇ обрѣтѫ тако ѣкоже и женꙑ рѣшѧ. самого же не видѣшѧ.

ꙇ тъ рече къ нима. Ѡ несъмꙑслънаа и мѫдъна !сдцмь. вѣровати о вьсѣхъ ѣже гл҃ашѧ !прци.

не тако ли подобаше пострадати !хоу. ꙇ҅ вьнити въ славѫ своѭ.

ꙇ наченъ отъ мосѣа и отъ вьсѣхъ пророкъ съказаше има кънигъ. ѣже бѣахѫ о немь.

ꙇ҅ приближишѧ сѧ вь весь вь нѭже идѣашете. ꙇ тъ творѣаше сѧ дале ити.

ꙇ нѫждаашете и гл҃ѭшта. облѧѕи съ нама ѣко при вечерѣ естъ. ꙇ прѣклонилъ сѧ естъ юже день. ꙇ вьниде съ нима облешть.

ꙇ бꙑстъ ѣко възлеже съ нима. приемъ хлѣбъ !блгви. ꙇ прѣломь даѣаше има.

онѣма же отврѣсте сѧ очи и познасте и. ꙇ тъ иштезе отъ нею.

ꙇ рѣсте къ себѣ. не срд҃це ли наю горꙙ бѣ въ наю. егда гл҃ааше къ нама на пѫти. ꙇ ѣко съказаше нама кънигꙑ.

ꙇ въставъша во тъ часъ вратисте сѧ въ ꙇ҅мъ. ꙇ обрѣте{с}та съвъкоуплъшѧ сѧ единого на десѧте. ꙇ иже бѣахѫ съ ними

гл҃ѭштѧ. въ істинѫ ѣко въста !хъ и ѣви сѧ симоноу.

ꙇ та повѣдаашете ѣже бꙑшѧ на пѫти. ꙇ ѣко сѧ позна има въ прѣломлении хлѣба :: к!ц ::

Си же имъ гл҃ѭштемъ. самъ ис҃ъ ста по срѣдѣ ихъ :: {въскресъ} {ис҃ъ} {из} {мрътвꙑихъ} {ста} {по} {срѣдѣ} {оученикъ} {своихъ} и гл҃а имъ. миръ вамъ. азъ есмъ не боите сѧ.

оубоѣвъше же сѧ и пристрашъни бꙑвъше. мьнѣахѫ дх҃ъ видѧште.

и рече имъ чьто съмѫштени есте. и по что помꙑшлениѣ въходѧтъ въ срд҃ца ваша.

видите рѫцѣ мои и ноѕѣ мои. ѣко самъ азъ есмъ. осѧжате мѧ и видите. ѣко дх҃ъ плъти и кости не иматъ. ѣкоже мѧ видите имѫща.

ꙇ се рекъ показа имъ рѫцѣ и ноѕѣ ::

Еште же не вѣроуѭштемъ имъ отъ радости и чюдѧштемъ сѧ. рече имъ. ꙇмате ли чъто сънѣдъно съде.

они же дашѧ емоу рꙑбꙑ печенꙑ чѧсть. ꙇ отъ бъчелъ сътъ.

ꙇ въземъ прѣдъ ними ѣстъ. прочее дастъ имъ.

рече же имъ се сѫтъ словеса. ѣже гл҃ахъ къ вамъ еште сꙑ съ вами. ѣко подобаатъ съконьчати сѧ въсѣмъ написанꙑмъ. въ законѣ мосѣовѣ и !прцхъ. ꙇ !пслъмѣхъ о мьнѣ.

тъгда отвръзе имъ оумъ да разоумѣѭтъ кънигꙑ.

ꙇ рече имъ ѣко тако естъ писано. и тако подобааше пострадати !хоу. и въскръснѫти отъ мрътвꙑхъ. третии день ꙇ проповѣдати сѧ въ імѧ его покаан ю҅.

ꙇ отъпоуштению грѣховъ въ вьсѣхъ ѩзꙑцѣхъ. наченъше отъ !има.

вꙑ же есте съвѣдѣтеле симъ.

ꙇ се азъ посълѭ обѣтование от҃ца моего на вꙑ. вꙑ же сѣдѣте въ градѣ иероусалимъсцѣ. доньдеже облѣчете сѧ силоѭ съ вꙑше.

изведе же ѩ вонъ до витан ѩ҅. и въздвигъ рѫцѣ свои благослови ѩ.

ꙇ бꙑстъ егда благословѣше ѩ. отъстѫпи отъ нихъ. ꙇ възношааше сѧ. на небо.

ꙇ ти поклоньше сѧ емоу. възвратишѧ сѧ въ и҅мъ. съ радостиѭ велиеѭ.

ꙇ бѣахѫ въ ꙇ҅нѫ въ !цркве. хвалѧште и !благословѧште б҃а аминь к!ц ::