Ꙇ бꙑстъ вь единь отъ дьнеи тѣхъ. оучѧштю емоу люди въ !цркви. и благовѣстъствоуѭштю. състашѧ сѧ архиереи и кънижъници съ старьци.

ꙇ рѣшѧ гл҃ѭште къ немоу. рьци намъ коеѭ областиѭ се твориши и къто естъ давꙑ тебѣ областъ сиѭ.

отъвѣштавъ же ре[че] къ нимъ. въпрошѫ вꙑ и азъ единого словесе и рьцѣте ми.

кръштение иоаново съ небсе ли бѣ или отъ члв҃къ.

они же помꙑшлѣахѫ въ себѣ гл҃ѭште. ѣко аште речемъ отъ неб҃се. речетъ по чъто не вѣровасте емоу.

аште ли речемъ отъ чл҃къ. людие вьси камениемь побиѭтъ нꙑ. ꙇзвѣстъно бо бѣ людемъ. ѣко иоанъ !пркъ бѣ.

ꙇ отъвѣщашѧ не вѣмъ отъ кѫдоу.

ꙇс҃ъ же рече имъ. ни азъ гл҃ѭ вамъ коѭ властиѭ се творѭ ::

Начѧтъ же къ людемь гл҃ти притъчѫ сиѭ. чл҃къ насади виноградъ и въдастъ і дѣлателемь. ꙇ отиде на лѣта мънога.

и въ врѣмѧ посъла къ дѣлателемъ рабъ. да отъ плода виног!рда дадѧтъ емоу. дѣлателе же бивъше поустишѧ тъшть.

ꙇ приложи дроугꙑ посълати рабъ. они же и того бивъше и досаждьше емоу поустишѧ тъштъ.

ꙇ приложи трети посълати. они же и сего оуѣзвьше изгънашѧ.

Рече же !гь винограда. чъто сътворѭ посълѭ сн҃ъ мои възлюбленꙑ. негъли сего видѣвъше оусрамлѣѭтъ сѧ.

видѣвъше же и дѣлателе. мꙑшлѣахѫ дроугъ къ дроугоу гл҃ѭште. сь естъ наслѣдьникъ придѣте оубиѣмъ і. да наше бѫдетъ достоѣние.

ꙇ изведъше и вонъ из винограда оубишѧ. чъто оубо сътворитъ имъ гн҃ъ винограда.

придетъ и погоубитъ дѣлателѧ сиѩ. ꙇ въдастъ виноградъ инѣмъ. слꙑшавъше же рѣшѧ да не бѫдетъ. ::

О҅нъ же възърѣвъ на нѧ рече. что оубо естъ писаное се. камень егоже неврѣдоу сътворишѧ зиждѫштеи. съ бꙑстъ въ гл҃вѫ ѫгълоу.

вьсѣкъ падꙑ на камене томь съкроушитъ сѧ. а на немьже падетъ сътъретъ і ::

Ꙇ҅ вьзискашѧ архиереи и кънижъници възложити на нь рѫцѣ въ тъ часъ. ꙇ оубоѣшѧ сѧ людии. разоумѣшѧ бо ѣко къ нимъ рече притъчѫ сиѭ.

ꙇ съглѧдавъше посълашѧ засѣдьникꙑ. творѧщѧ сѧ праведьници сѫште да имѫтъ і въ словеси. да бѫ и прѣдали владꙑчъствоу и области воеводꙑ.

и въпросишѧ и гл҃ѫште :: оучителю вѣмь ѣко право гл҃еши. ꙇ оучиши. ꙇ не на лица зъриши. нъ вꙑ истинѫ пѫти бж҃ию оучиши.

достоитъ ли намъ кесареви дань дати. или ни.

разоумѣвь же лесть ихъ рече къ нимъ. что мѧ окоушаате.

покажѣте ми пѣнѧѕъ. чии иматъ образъ и написание. отъвѣштавъше рѣшѧ кесаровъ.

онъ же рече къ нимъ. въздадите оубо ѣже сѫтъ кесарева кесареви. и ѣже сѫтъ бж҃иѣ !бви.

ꙇ не могѫ зазьрѣти гл҃ѣ его прѣдъ лѭдьми. и дивьше сѧ о отъвѣтѣ его оумлъчашѧ.

Пристѫпьше же едини отъ садоукеи гл҃ѭште вьскрѣшению не бꙑти. въпрашаахѫ и

гл҃ѫште. оучителю. мосии написалъ естъ намъ. аште комоу братръ оумъретъ имꙑ женѫ. и тъ бештѧдъ оумьретъ. да поиметъ женѫ его братръ. и вьскрѣситъ сѣмѧ братра своего.

Седмь оубо братриѩ бѣ. и пръвꙑ поемъ женѫ оумьрѣтъ бе{д}штѧдень.

и поѩтъ въторꙑ женѫ. ꙇ тъ оумьрѣтъ бештѧдьнъ.

и трети поѩтъ ѭ. такожде же и вьсѣ седмь оумьрѣшѧ не оставльше чѧдъ.

послѣжде же вьсѣхъ и жена оумьрѣтъ.

во въскрѣшение оубо которааго ихъ бѫдетъ жена. седмь бо имѣшѧ ѭ женѫ.

и отъвѣштавъ ис҃ъ рече имъ. сн҃ове вѣка сего женѧтъ сѧ и посагаѭтъ.

а съподобльшеи сѧ вѣкъ тъ оулоучити. и вьскрѣшение еже отъ мрътвꙑхъ. ни женѧтъ сѧ ни посагаѭтъ.

ни оумьрѣти бо по томь могѫтъ. равьни бо сѫтъ анђ҃лмъ. ꙇ сн҃ве сѫтъ бж҃ии. вьскрѣшению сн҃ве сѫще.

а ѣкоже въстаѭтъ мрътвии. и мосии съказа при кѫпинѣ. ѣкоже гл҃етъ. г҃а б҃а аврамлѣ. и б҃а исакова. и б҃а иѣковлѣ.

б҃ъ же нѣстъ мрътвꙑхъ нъ живꙑхъ. въси бо томоу живи сѫтъ.

отъвѣштавъше же едини кънижъници рѣшѧ. оучителю добрѣ реце.

къ томоу же не съмѣахо его въпра[ша]ти ничьсоже.

р[е]че же къ нимъ. како гл҃ѭтъ едини. !ха бꙑти сн҃а !два.

а самъ дав҃дъ гл҃етъ въ кънигахъ псаломъскꙑхъ. рече г҃ъ !гви моемоу сѧди о деснѫѭ мене.

доньдеже положо врагъ[і] твоѩ подъножию ногама твоима.

дав҃дъ і оубо !гь нарицаатъ то како емоу естъ сн҃ъ ::

Слишѧштемъ же вьсѣмъ людемъ. рече къ оученикомъ своимъ. ::

Вьнемлѣте отъ кънижъникъ. хотѧштиихъ {въ} въ одеждахъ ходити. и любѧштиихъ цѣлованиѣ на тръжиштихъ. ꙇ прѣдъсѣданиѣ на съньми[щи]хъ. и прѣждезъваниѣ на обѣдѣхъ. и на вечерѣхъ.

ꙇже сънѣдаѭтъ домꙑ въдовицъ. и виноѭ далече молѧтъ сѧ. сии приимѫтъ осѫжденье больше.