ꙇ҅ бꙑстъ сѫштоу емоу на мѣстѣ единомь молѧштю сѧ. ѣко прѣста рече едінъ оученикъ его къ немоу г҃и. наоучи нꙑ молити сѧ ѣкоже иоанъ наоучи оученикꙑ своѩ.

рече же имъ. егда молите сѧ гл҃те. Отъче нашъ иже еси на нб҃сх. да ст҃итъ сѧ имѧ твое да придетъ цс҃рствие твое. да бѫдетъ волѣ твоѣ ѣко на нб҃се и на земи.

хлѣбъ нашъ насѫштънꙑ. даи намъ на вьсѣкъ день.

ꙇ остави намъ грѣхꙑ нашѧ. ꙇбо и сами оставлѣемъ вьсѣкомоу длъжьникоу нашемоу. ꙇ҅ не вьведи насъ въ іскоушение. нъ и҅збави нꙑ отъ неприѣзни ::

Ꙇ рече къ нимъ къто отъ васъ иматъ дроугъ. ꙇ идетъ къ немоу полоу ношти. ꙇ речетъ емоу дроуже даждъ ми въ заимъ три хлѣбꙑ.

ꙇде дроугъ ми приде съ пѫти къ мьнѣ. ꙇ не имамъ чесо положити прѣдъ нимь.

ꙇ отъ из ѫтръѫдѫ отъвѣштавъ речетъ не твори ми троудъ. юже двьри затворенꙑ сѫтъ. ꙇ дѣти моѩ съ мъноѭ на ложи сотъ. не могѫ въстати дати тебѣ.

гл҃ѭ вамъ аште и не дастъ емоу въставъ зане естъ дроугъ емоу. нъ за безочъство его въставъ дастъ емоу елико трѣбоуоутъ.

ꙇ азъ гл҃ѭ вамъ. просите и дастъ сѧ вамъ. ꙇштите и обрѧщете тльцѣте и отвръзетъ сѧ вамъ.

вьсѣкъ бо просѧи приемлетъ. ꙇ иштѧи обрѣтаатъ. ꙇ тлъкѫщоумоу отвръзетъ сѧ.

котерааго же отъ васъ оц҃а въспроситъ сн҃ъ хлѣба. еда камень подастъ емоу. ли рꙑбꙑ. еда въ рꙑбꙑ мѣсто змиѭ подастъ емоу.

или аште проситъ лица. еда по[да]стъ емоу скорьпии.

аште оубо вꙑ зьли сѫште. оумѣате дааниѣ блага даѣти чѧдомъ вашимъ. кольми паче от҃цъ с нб҃се дастъ дх҃ъ ст҃ъ. просѧштиимъ оу него.

Ꙇ бѣ изгонѧ бѣсъ и тъ бѣ нѣмъ. бꙑстъ же бѣсоу изгънаноу !прогла нѣмꙑ. ꙇ дивлѣахо сѧ народи.

едини же отъ нихъ рѣшѧ. о вельзѣвоулѣ кънѧзи бѣсъ изгонитъ бѣсꙑ.

дроуѕии же искоушаѭще знамениѣ отъ него искаахѫ съ нб҃се.

онъ же вѣдꙑ ихъ помꙑшлениѣ. рече имъ вьсѣко цс҃рствие раздѣль сѧ само вь себѣ запоустѣатъ. ꙇ домъ на домъ падаатъ.

аште же и сотона самъ вь себѣ раздѣли сѧ. како станетъ цс҃рсво его. ѣко гл҃те о вельѕѣвоулѣ изгонѧщъ мѧ бѣсꙑ.

аште же азъ о вельѕѣвоулѣ изгонѭ бѣсꙑ. сн҃ве ваши о комь изгонѧтъ. сего ради ти бѫдотъ вамъ сѫдиѩ.

аще ли же о пръстѣ бж҃іи азъ изгонѭ бѣсꙑ. оубо постиже на васъ цѣсарествие бж҃ие.

егда крѣпъкꙑ оуорожь сѧ хранитъ свои дворъ. вь мирѣ сѫтъ имѣниѣ его.

а понеже крѣплеи его нашедъ побѣдитъ і и вьсѣ орѫжиѣ его отьметъ на нѣже оупъвааше и користь его раздаатъ.

ꙇже нѣстъ съ мъноѭ на мѧ естъ. ꙇ иже не събираатъ съ мьноѭ растачаатъ.

егда же нечистꙑи дх҃ъ изидетъ отъ !чка. прѣходитъ сквозѣ безводънаѣ мѣста иштѧ покоѣ и не орѣтаѩ гл҃тъ. възвраштѫ сѧ въ домъ мои отъ нѭдѫже изидъ.

ꙇ пришедъ обрѣтаатъ пометенъ и оукрашенъ.

Тъгда изидетъ и поиметъ дроугꙑихъ горешъ седмь дх҃ъ. ꙇ въшедъше живѫтъ тоу. ꙇ бꙑваѭтъ послѣдьнѣа чл҃коу томоу горьша пръвꙑихъ ::

Бꙑстъ же егда гл҃ааше се. въздвигъши гласъ едина жена отъ народа рече емоу. блаженое чрѣво ношъше тѧ. ꙇ съсъца ѣже еси съсалъ.

онъ же рече. тѣмъ же оубо блажении слꙑшѧштеи слово бж҃ие и хранѧште :: к!ц ::

Народомъ же събираѭштемъ сѧ. начѧтъ гл҃ти. родъ съ лѫкавънъ естъ. знамениѣ иштетъ. і знамение не дастъ сѧ емоу. тъкъмо знамение ионꙑ п!рка.

ѣкоже бо бꙑстъ иона знамение ниневъђитомъ. тако бѫдетъ и сн҃ъ члв҃скꙑ родоу семоу.

!Цсрца южьскаа въстанетъ на сѫдъ. съ мѫжи рода сего и осѫдитъ ѩ҅. ѣко приде отъ конецъ землѧ слꙑшати прѣмѫдрости соломонѧ. и се мьножѣе соломона съде.

мѫжи ниневъђитьсции вьскръснѫтъ на сѫдъ. съ родомь симь {симь} и осѫдѧтꙑ и. ѣко покаашѧ сѧ въ проповѣдь ионинѫ. ꙇ се мъножѣе ионꙑ съде ::

Никтоже оубо свѣтилъника въжегъ въ съкровѣ полагаатъ. ни подъ спѫдомь. нъ на свѣштъницѣ да въходѧштеи видѧтъ свѣтъ ::

Свѣтильникъ тѣлоу естъ око. егда оубо око твое просто бѫдетъ. ꙇ вьсе тѣло твое. свѣтъло бѫдетъ. а понеже лѫкаво бѫдетъ. ꙇ тѣло твое тьмьно бѫдетъ.

блюди оубо еда свѣтъ иже естъ въ тебѣ тъма естъ.

аште оубо тѣло твое вьсе свѣтъло бѫдетъ. не имꙑ чѧсти единꙑ тъмънꙑ. бѫдетъ свѣтъло вьсе. ѣко се егда свѣтильникъ блисцаниемь просвѣштаатъ тѧ ::

Егда же гл҃ааше молѣаше и фарисѣи единъ да обѣдоуоутъ оу него. въшедъ же възлеже.

фарисѣи же видѣвъ диви сѧ. ѣко не прѣжде кръсти сѧ пръвѣе обѣда.

рече !гь къ немоу. нꙑнѣ вꙑ фарисѣи вьнѣштьнее стькльници и мисѣ очиштаате. а вънѫтрьнѣа ваша плъна сѫтъ хꙑштениѣ и зълобꙑ.

безоумьни не иже ли естъ сътворилъ вънѣштьнее. ꙇ вънѫтрьнее сътвори.

обаче сѫштаа дадите милостꙑнѭ. ꙇ се вьсѣ чиста вамъ сѫтъ :: ::

Нъ горе вамъ фарисѣемъ ѣко десѧтинѫ даате отъ мѧтꙑ и пиганъ и вьсѣкого зелиѣ. ꙇ мимо ходите сѫдъ. ꙇ любъвъ бж҃иѭ. си же подобааше сътворити и онѣхъ не оставлѣти ::

Горе вамъ фарисеи ѣко любити прѣдъсѣданиѣ на съньмиштихъ. ꙇ цѣлованиѣ на тръжиштихъ ::

Горе вамъ кънижъници и фарисѣи. ꙇ лицемѣри. ꙇде есте ѣко гроби не вѣдоми. ꙇ члв҃ци ходѧщеи връхоу не вѣдѧтъ.

отъвѣштавъ же единъ отъ законьникъ гл҃а емоу. оучителю се гл҃ѧ и намъ досаждаеши.

онъ же рече и вамъ законьникомъ горе. ѣко накладаате на чл҃кꙑ брѣмена не оудобь носима. а сами ни единѣмъ же пръстомъ вашимь прикасаате шѧ брѣменехъ. ::

Горе вамъ ѣко зиждете гробꙑ про!ркъ. от҃ци же ваши избишѧ ѩ.

оубо съвѣдѣтельствоуоуте и волѭ имате. дѣломъ от҃цъ вашихъ. ѣко ти оубо избишѧ ѩ. вꙑ же зиждете ихъ гробꙑ.

сего ради и прѣмѫдрость бж҃иѣ рече. посълѭ вь нѧ !пркꙑ и !апостлꙑ. и отъ нихъ оубиѭтъ. и ижденѭтъ.

да мьститъ сѧ кръвь вьсѣхъ !пркъ. проливаема отъ съложениѣ вьсего мира. отъ рода сего.

отъ кръве а[ве]лѣ праведънааго. до кръве захариѩ погꙑбъшааго междю олтаремь и храмомъ. еи гл҃ѭ вамъ вьзиштетъ сѧ отъ рода сего.

Горе вамъ законьникомъ. ѣко вьзѧсте ключь разоумѣнию. сами не вьнидете. и въходѧштеимъ възбранисте.

!Глѭщю же емоу къ нимъ сице. начѧсѧ кънижъници и фарисѣи. лютѣ ѣко гнѣвати сѧ. ꙇ прѣстаати и о мъножаишиихъ.

лаѭще его оуловити нѣчъто отъ оустъ его. да на нь !вьзглаголѭтъ.