азъ есмъ лоза истинънаѣ. ꙇ от҃цъ мои дѣлатель естъ.

вьсѣкѫ разгѫ не творѧштѫѭ плода. ꙇзъметъ ѭ. ꙇ вьсѣкѫ тво{тво}рѧштѫ плодъ отрѣбитъ ѭ да плодъ болии сътворитъ.

Оуже вꙑ чисти есте. за слово еже гл҃ахъ вамъ.

бѫдѣте въ мънѣ и азъ въ васъ. ѣкоже розга не можетъ плода творити о себѣ. аште не бодетъ на лозѣ тако и вꙑ. аште вь мьнѣ не прѣбѫдете.

азъ есмъ лоза вꙑ раждие. ꙇже бѫдетъ въ мьнѣ и азъ въ немь. сътворитъ плодъ мъногъ. ѣко без мене не можете творити ничесоже.

аште кто въ мьнѣ не прѣбѫдетъ. ꙇзвръжетъ сѧ вонъ ѣкоже розга и ꙇсъшетъ. ꙇ събираѭтъ ѭ и въ огнь вълагаѭтъ и съгараатъ.

аште прѣбѫдете въ мьнѣ. ꙇ гл҃и мои въ васъ прѣбѫдѫтъ. Емоуже колижъдо хоштете просите и бѫдетъ вамъ ::

о҅ семь прослави сѧ от!цъ мои. да плодъ мъногъ сътворите. ꙇ бѫдете мои оученици.

ѣкоже възлюби мѧ оц҃ъ и азъ възлюбихъ вꙑ. бѫдѣте въ любьви моеи.

аще заповѣди моѩ съблюдете. прѣбѫдете въ любьви моеи. ѣкоже азъ заповѣди от҃ца мое[го] съблюсъ. ꙇ прѣбꙑваѭ въ него любьве.

се гл҃ахъ вамъ. да радость моѣ {съ} {вами} =въ= =васъ= бѫдетъ. ꙇ радость ваша исплънитъ сѧ.

си естъ заповѣдь моѣ. да любите дроугъ дроуга ѣкоже възлюбихъ вꙑ.

большѧ сеѩ любьве никтоже [не] иматъ. да кто дш҃ѫ своѭ положитъ за дроугꙑ своѩ. ::

Вꙑ дроуѕи мои есте. аште творите елико азъ заповѣдаѭ вамъ.

Юже не гл҃ѭ васъ рабъ. рабъ бо не вѣстъ что творитъ г҃ъ его. вꙑ же рѣхъ дроугꙑ. ѣко вьсѣ ѣже слꙑшахъ отъ от҃ца моего. съказахъ вамъ.

не вꙑ мене избърасте нъ азъ избърахъ вꙑ и положихъ вꙑ. да вꙑ идете и плодъ принесете. ꙇ плодъ вашъ прѣбѫдетъ. да егоже колижъдо просите. отъ от҃ца въ імѧ мое дастъ вамъ. ::

Си заповѣдаѭ вамъ да любите дроугъ дроуга.

аште миръ васъ ненавидитъ. вѣдите ѣко мене прѣжде васъ възненавидѣ.

аште отъ мира бисте бꙑли. миръ оубо свое любилъ би. ѣко же отъ мира нѣсте. нъ азъ избърахъ вꙑ отъ мира. сего ради ненавидитъ васъ миръ.

Помьните слово еже азъ рѣхъ вамъ. нѣстъ рабъ болеи г҃а своего. Аште мене изгънашѧ и васъ ижденѫтъ. аште слово мое съблюсѧ и ваше съблюдѫтъ.

нъ си вьсѣ сътворѧтъ вамъ за имѧ мое ѣко не вѣдѧтъ посълавъшааго мѧ.

а҅ще не бимь пришелъ и гл҃алъ имъ. грѣха не бѫ имѣли. нꙑнѣ же и винꙑ не имѫтъ о грѣсѣ своемъ.

ненавидѧи мене и от҃ца моего ненавидитъ.

аште дѣлъ не бимь сътворилъ въ нихъ. ꙇхъже инъ никтоже сътвори. грѣха не бѫ имѣли. нꙑнѣ же и видѣшѧ и възненавидѣшѧ и мене и от҃ца моего.

нъ да събѫдетъ сѧ сло[во] писаное въ законѣ ихъ. ѣко възненавидѣшѧ мѧ спꙑти.

е҅гда же придетъ параклитъ. егоже азъ посълѭ вамъ. отъ от҃ца дх҃ъ истинънꙑ. ꙇже отъ от҃ца исходитъ. тъ съвѣдѣтельствоуоутъ о мънѣ.

ꙇ вꙑ же съвѣдѣтельствоуоуте. ѣко искони съ мъноѭ есте.