1 Прѣжде оубо словѣне не имѣхѫ писменъ, нѫ чрътами и рѣзами чьтѣхѫ и гатаахѫ, погани сѫще. крьстивше же сѧ, римⸯскыми и грьчьскыми писмены нѫждаахѫ сѧ писати словѣнⸯскѫ рѣчь без оустроꙗ. нѫ како можетъ сѧ писати добрѣ грьчьскыми писмены: б҃ъ, или животъ, или ѕѣло, или цр҃кы, или чаꙗниѥ, или широта, или ꙗдь, или ѫдоу, или юность, или ѩзыкъ, и ина поⷣбьна симъ. и тако бѣшѧ мънога лѣта.

2 по томь же чл҃колюбьцъ б҃ъ, строѩи вⸯсꙗ, и не ѡставлꙗѩи чл҃ча рода без разоума, нѫ вⸯсѧ къ разоумоу приводѩи и сп҃сению, помиловавь родъ словѣнⸯскъ, посла имъ ст҃го кѡнстантина философа, нарицаѥмаго кѷрила, мѫжа правьдьна и истиньна, и сътвори имъ л҃ писмена и осмь, ова оубо по чиноу грьчьскыхъ писменъ, ова же по словѣнⸯстѣи рѣчи.

3 ѿ прьваго же начьнъ по грьчьскоу · они оубо алфа, а сь азъ· ѿ аза начѧтъ обоѥ. и ꙗкоже они, подобльше сѧ жидовьскымъ писменемъ сътворишѧ, тако и сь грьчьскымъ.

4 жидове бо прьвоѥ писмѧ имѫтъ алефъ, ѥже сѧ съказаѥтъ оучениѥ, съвръшаѭще въводимоу дѣтищоу и гл҃ѭще оучи сѧ, ѥже ѥстъ алефъ. и грьци подобѧще сѧ томоу алфа рѣшѧ. и съподоби сѧ речениѥ съказаниꙗ жидовьска грьчьскоу ѩзыкоу · да речетъ дѣтищоу въ оучениꙗ мѣсто, ищи · алфа бо ищи сѧ речетъ грьчьскымь ѩзыкомь.

5 тѣмъ бо поⷣбѧ сѧ ст꙯ыи кѷрилъ сътвори прьвоѥ писмѧ, азъ· нѫ ꙗко и прьвомоу сѫщоу писмени азъ, и ѿ б҃а даноу родоу словѣнⸯскоу на ѿврьстиѥ оустъ, въ разоумъ оучѧщимъ сѧ бꙋквамъ· великомь раздвижениѥмь оустъ възгласитъ сѧ, а она писмена маломь развⷣижениѥмь оустъ възгласѧтъ сѧ и исповѣдаѭтъ сѧ.

6 се же сѫтъ писмена словѣньска· сице ꙗ поⷣбаѥтъ писати и глашати · а҃ б҃ в҃ г҃ д҃ е҃ ж҃ ѕ҃ з҃ і҃ и҃ ђ҃ к҃ л҃ м҃ н҃ о҃ п҃ р҃ с҃ т҃ ꙋ҃ ф҃ х҃ ѡ҃ ц҃ ч҃ ѡ҃ ш҃ ъ҃ ы҃ ь҃ ѣ҃ ю҃ ѧ҃ ѫ҃ и ѯ҃ ѱ҃ ѳ҃ · ѿ сихъ сѫтъ к҃д поⷣбьна грьчьскымъ писменемъ. сѫтъ же си · а҃ в҃ г҃ д҃ е҃ з҃ і҃ и҃ к҃ л҃ м҃ н҃ о҃ п҃ р҃ с҃ т҃ ꙋ҃ ф҃ х҃ ѡ҃ и ѱ҃ ѯ҃ ѳ҃. а д҃і по словѣнⸯскоу ѩзыкоу · си · в҃ ж҃ ѕ҃ ђ҃ ц҃ ч҃ ш҃ ъ҃ ы҃ ь҃ ѣ҃ ю҃ ѧ҃ ѫ҃.

7 Дроуѕии же гл҃ѭтъ по чьто ѥстъ л҃и писменъ сътворилъ, а можетъ сѧ и мьньши того писати, ꙗкоже и грьци к҃д пишѫтъ, а не вѣдѧтъ колицѣмь пишѫтъ гръци · ѥстъ бо оубо к҃д писменъ, нѫ не наплънꙗѭтъ сѧ тѣми кънигы, нѫ приложили сѫтъ дъвогласныхъ а҃і и въ чисменехъ же г҃, ѕ҃ ѥ и ѳ҃ десѧтноѥ и ѳ҃ сътноѥ. и събираѭтъ сѧ ихъ л҃и. тѣмьже томоу поⷣбно и въ тъжⷣе образъ сътвори ст꙯ыи кѷрилъ л҃и писменъ.

8 Дроуѕии же гл҃ѭтъ чьсомоу же сѫтъ словѣнⸯскы кънигы · ни того бо ѥстъ б꙯ъ сътворилъ, ни то аплⷭ҇и, ни сѫтъ ижⷣеконьны, ꙗко жидовьскы и римⸯскы и єллинⸯскы, ѩже ѿ кона сѫтъ и приѩты сѫтъ б҃мь. а дроуѕии мьнѧтъ, ꙗко б꙯ъ ѥдинѣмъ имъ ѥстъ сътворилъ писмена, и не вѣдѧтъ сѧ, чьто гл҃ѭще окаꙗнии · и ꙗко трьми ѩзыкы ѥстъ б҃ъ повелѣлъ кънигамъ быти, ꙗкоже въ єуⷢ҇ли пишетъ. и бѣ дъска написана жидовьскы и римⸯскы и єллинⸯскы, а словѣнⸯскы нѣстъ тоу· тѣмьже нѣсѫтъ словѣнⸯскы кънигы ѿ б҃а. къ тѣмъ чьто гл҃емъ, или чьто реⷱ҇мъ къ тацѣмъ безоумлемъ· обаче речемъ ѿ ст҃хъ кънигъ, ꙗкоже наꙋчихомъ сѧ, ꙗко вⸯсꙗ по рѧдоу бываѭтъ ѿ б҃а, а не иногдоѭ·

9 нѣстъ бо б҃ъ сътворилъ жидовьска ѩзыка прѣжⷣе, ни римⸯска, ни єллиньска, нѫ сѵрьскъ· имьже и адамъ гл꙯а· и ѿ адама до потопа, и ѿ потопа донⸯдеже б҃ъ раздѣли ѩзыкы при стлъпотворении, ꙗкоже пишетъ· размѣшеномъ же бывъшемъ ѩзыкомъ. и ꙗкоже сѧ ѩзыци размѣсишѧ, тако и нрави и обычаи и оустави, и закони, и хытрости на ѩзыкы. єгиптꙗномъ же земⷧ҇емѣрениѥ, а перⸯсомъ, и халⸯдеомъ, и асиреомъ ѕвѣздочьтениѥ, влъшвениѥ, врачеваниѥ, чарованиꙗ, и вⸯсꙗ хытрость чл҃ча. жидовомъ же ст҃ыѩ кънигы, въ нихъже ѥстъ писано, ꙗко б҃ъ нб҃о сътвори и землѩ, и вⸯсꙗ ꙗже на неи· и чл҃ка, и вⸯсꙗ по рѧдоу, ꙗкоже пишетъ. єллиномъ граматикиѭ, риторикиѭ, философиѭ.

10 нѫ прѣжⷣе сего єллини не имѣхѫ своимь ѩзыкомь писменъ, нѫ финичьскыми писмены писахѫ своѫ си рѣчь. и тако бѣшѧ мънога лѣта. паламидъ же послѣжде пришьдъ, начьнъ ѿ алфы и виты, ѕ҃і писменъ тъкъмо єллиномъ обрѣте. приложи же имъ кадъмъ милисии писмена г҃· тѣмьже мънога лѣта ѳ҃і писмены писаахѫ. и по томь симонидъ обрѣтъ приложи дъвѣ писмени. єпихарии же съказатель, г҃ писмена ѡбрѣте. и събра сѧ ихъ к҃д . По мноѕѣхъ же лѣтѣхъ дионѵсии грамⸯматикъ ѕ҃ дъвогласьныхъ обрѣте. по томь же дроугыи е҃, и дроугыи г҃ чисменитаꙗ. и тако мъноѕи мъногыми лѣты, ѥдъва събрашѧ л҃и писменъ.

11 по томь же многомъ лѣтомъ минѫвъшемъ бж҃иимь повелѣниѥмь обрѣте сѧ о҃ мѫжь, иже прѣложишѧ ѿ жидовⸯска на грьчьскыи ѩзыкъ ·

12 а словѣньскы кънигы ѥдинъ ст҃ыи кѡнстантинъ, нарицаѥмыи кѷрилъ, и писмена сътвори и кънигы прѣложи въ малѣхъ лѣтѣхъ, а они мъноѕи мъногы лѣты. з҃ ихъ писмена оустрои, а о҃ прѣложениѥ. тѣмьже словѣнⸯска писмена св҃ѣиша сѫтъ и чьстнѣиша · ст҃ъ бо мѫжь сътворилъ ꙗ ѥстъ, а грьчьска єллини погани.

13 аще ли къто речетъ, ꙗко нѣⷭ҇ оустроилъ добрѣ, понеже сѧ постраꙗѭтъ и ѥще, ѿвѣтъ речемъ симъ · и грьчьскы такожⷣе, мъногашьды сѫтъ постраꙗли. акѵла и сѵмⸯмахъ, и по томь и ини мъноꙁи. оудобѣꚟ бо ѥстъ послѣжⷣе потворити неже прьвоѥ сътворити.

14 Аще бо въпросиши кънигъчиѩ грьчьскыѩ гл҃ѧ · къто вы ѥстъ писмена сътворилъ или кънигы прѣложилъ, или въ коѥ врѣмѧ, то рѣдъци ѿ нихъ вѣдѧтъ. аще ли въпросиши словѣнⸯскыѩ боукарѧ гл҃ѧ · къто вы писмена сътворилъ ѥстъ, или кънигы прѣложилъ, то вьси вѣдѧтъ и ѿвѣщавъше рекѫтъ · ст҃ыи кѡнстантинъ философъ, нарицаѥмыи кѷрилъ, тъ ны писмена сътвори и кънигы прѣложи, и меѳодии братъ ѥго. сѫтъ бо ѥще живи, иже сѫтъ видѣли ихъ. и аще въпросиши въ коѥ врѣмѧ, то вѣдѧтъ и рекѫтъ, ꙗко въ врѣмена михаила цр꙯ꙗ грьчьска, и бориса кънѧѕа блъгарⸯска, и растица кънѧѕа моравьска, и коцьлꙗ кънѧѕа блатьнⸯска, въ лѣто же ѿ съзьданиꙗ вьсего мира ҂ѕтѯ҃г.

15 сѫтъ же и ини ѿвѣти, ѩже инъде речемъ, а нынѣ нѣстъ врѣмѧ. такъ разоумъ братиѥ б҃ъ ѥстъ далъ словѣномъ · ѥмоу же слава и чьсть и дръжава и покланꙗниѥ · и нынѣ и присно и въ бесконьчьныѩ вѣкы, аминь.