Ꙇ исходѧштю емоу отъ !цркве. гл҃а емоу единъ отъ оученикъ своихъ. оучителю виждъ каково камение и каково зъдание.

ꙇс҃ же отъвѣштавъ рече емоу. ви[ди]ши ли великаа си зъданиѣ. не иматъ остати сьде камень на камени. ꙇже не иматъ разорити сѧ ::

Ꙇ сѣдѧштю емоу на горѣ елеонъсцѣ. прѣмо !цркви въпрашаахѫ и единого. петръ и иѣковъ. ꙇ иоань и аньдрѣа.

ръци намъ когда се бѫдетъ. ꙇ кое бѫдетъ знамение. егда имѫтъ съконьчати сѧ вьсѣ си.

ꙇс҃ же отъвѣштавъ начѧтъ гл҃ати имъ. блюдѣте сѧ да не кто прѣльститъ васъ.

мънози бо придѫтъ въ мое имѧ гл҃ште. ѣко азъ есмъ ꙇ мъногꙑ прѣльстѧтъ ::

егда же оуслꙑшите брани и слоухꙑ брании. не оужасаите сѧ. подобаатъ бо бꙑти. нъ не оу коньчина.

въстанетъ бо ѩзꙑкъ на !ѩзкъ. ꙇ цс҃рство на цс҃рство. ꙇ бѫдѫтъ трѫси по мѣста. ꙇ бѫдѫтъ глади и мѧтежи.

начѧло болѣзнемъ си. Блюдѣте же вꙑ сѧ сами :: прѣдадѧтъ бо вꙑ въ сънѧтиѣ. ꙇ на сънъмищихъ бьени бѫдете. ꙇ прѣдъ {вое}воеводами и прѣдъ цс҃ри станете мене ради. въ съвѣдѣтельство имъ.

ꙇ въ вьсѣхъ ѩзꙑцѣхъ. подобаатъ прѣжде проповѣдати сѧ евн҃ђлию ::

Егда же водѧтъ вꙑ прѣдаѭште не пьцѣте сѧ прѣжде что възглаголете : {н} ни пооучаите сѧ. нъ еже аште дастъ сѧ вамъ въ тъ часъ то глаголете. не вꙑ бо бѫдете глаголѭштеи. нъ дх҃ъ ст҃ꙑ.

прѣдастъ же братръ братра на съмръть. ꙇ от҃цъ чѧдо. и въстанѫтъ чѧда на родителѧ. ꙇ оубьѭтъ ѩ.

и бѫдете ненавидими вьсѣми имене моего ради. прѣтръпѣвꙑ же до коньца тъ сп҃снъ бѫдетъ. ::

Егда же мръзость оузьрите запоустѣниѣ. реченѫѭ данииломъ !пркмъ. стоѩштѫ идеже не подобаатъ. чътꙑ да разоумѣатъ. тъгда иже бѫдѫтъ въ іюдеи да бѣгаѭтъ на горꙑ.

ꙇ иже на кровѣ да не сълазитъ въ домъ. ни да вънидетъ вьзѧтъ чесо отъ домоу своего.

и сꙑи на селѣ да не възвратитъ сѧ вьспѧть вьзѧтъ ризъ своихъ ::

Горе же непраздънꙑмъ и доѩштімъ въ тꙑ дъни.

молите же сѧ да не бѫде бѣство ваше зимѣ.

бѫдѫтъ бо дъне ти скръбьни. ѣко не бꙑстъ такова отъ начѧла зъданию. еже съзъда б҃ъ. до нꙑнѣ и не бѫдетъ.

ꙇ҅ аште не би г҃ъ прѣкратилъ дьнии. не би бꙑла съпасена вьсѣка плъть. нъ ꙇ҅збъранꙑхъ ради ѩже избъра прѣкратитъ дьни ::

ꙇ тъгда аште речетъ къто вамъ се сьде !хь се овъде. не имѣте вѣрꙑ.

въстанѫтъ бо лъжи хръсти. и лъжи пророци. ꙇ дадѧтъ знамениѣ и чюдеса. да прѣльстѧтъ аще възможъно избъранꙑѩ.

вꙑ же блюдѣте сѧ се прѣжде рѣхъ вамъ вьсѣ :: ::

Нъ въ тꙑ дьни по скръби тои слъньце помрачитъ сѧ. ꙇ лоуна не дастъ свѣта своего.

ꙇ звѣздꙑ начънѫтъ падати съ нб҃се. ꙇ силꙑ ѩже сѫтъ на нб҃схъ подвижѧтъ сѧ ::

ꙇ тъгда оузьрѧтъ сн҃а !чловчскааго. грѧдѫшта на облацѣхъ. съ силоѭ мъногоѭ и славоѭ.

ꙇ тъгда посълетъ !аньђлꙑ своѩ. ꙇ съберетъ избъранꙑѩ своѩ отъ четꙑръ вѣтръ. отъ коньца землѧ до коньца нб҃се.

отъ смоковьницѧ же навꙑкнѣте притъчѫ. егда юже вѣтвье еѩ бѫдетъ младо. и прозѧбнетъ листвье. вѣсте ѣко близъ естъ жѧтва.

тако и вꙑ егда оузьрите си бꙑваѭща. вѣдите ѣко близъ естъ при двьрехъ.

амин глаголѭ вамъ ѣко не иматъ прѣити родось дондеже вьсѣ си бѫдѫтъ.

!нбо и землѣ прѣидетъ. а моѣ словеса не прѣидѫтъ ::

А о дьни томь и о часѣ никтоже не вѣстъ. ни анђ҃ли иже сѫтъ на нб҃схъ. ни сн҃ъ тъкъмо отецъ.

блюдѣте сѧ и молите сѧ. не вѣсте бо когда врѣмѧ бѫдетъ.

ѣкоже члв҃къ оходѧ остави домъ свои. ꙇ давъ рабомъ своимъ властъ и комоужъдо дѣло свое. ꙇ вратьникоу повелѣ да бьдитъ.

бьдите оубо не вѣсте бо когда !гь домоу придетъ. вечеръ ли въ полоу ношти. ли въ кокотоглашение. ли ютро.

да не пришедъ вьнезаапѫ обрѧщетъ вꙑ съпѧштѧ.

а еже вамъ гл҃глѭ. вьсѣмъ гл҃ѭ бьдите ::