си гл҃ахъ вамъ. да не съблазните сѧ.

отъ съньмиштъ ижденѫтъ вꙑ. нъ придетъ година. да вьсѣкъ иже оубиетъ вꙑ. мьнитъ сѧ слоужъбѫ приносити б҃оу ::

Ꙇ си сътворѧтъ вамъ. ѣко не познашѧ от҃ца ни мене.

нъ се гл҃ахъ вамъ. да егда придетъ година. поминаате си. ѣко азъ рѣхъ вамъ. сихъ же вамъ испръва не рѣхъ. ѣко съ вами бѣхъ.

нъ[і]нѣ же идѫ къ посълавъшюмоу мѧ. ꙇ никтоже отъ васъ не въпрашаатъ мене камо идеши.

нъ ѣко си гл҃ахъ вамъ. скръби исплънь сръдъца ваша.

нъ азъ истинѫ вамъ гл҃ѭ. оунѣе естъ вамъ да азъ идѫ. аште бо не идѫ азъ. параклитъ не придетъ къ ва{ма}мъ. аште ли же идѫ. посълѭ и къ вамъ.

и пришедъ онъ. обличитъ мира. о грѣсѣ и о правъдѣ и о сѫдѣ.

о грѣсѣ оубо ѣко не вѣроуѭтъ въ мѧ.

о правьдѣ же ѣко къ отьцю идѫ. ꙇ къ томоу не видите мене.

о сѫдѣ же ѣко кънѧѕъ мира сего осѫжденъ бꙑстъ.

еще мъного имамъ гл҃ати вамъ. нъ не можете носити нꙑнѣ.

егда же придетъ онъ. дх҃ъ истинънꙑ. наставитъ вꙑ на вьсѣкѫ истинѫ :: к!ц :: не о себѣ бо гл҃ати иматъ. нъ елико аще оуслꙑшитъ. гл҃ати иматъ. ꙇ грѧ{дѫ}дѫштаа възвѣститъ вамъ.

онъ мѧ прославитъ. ѣко отъ моего прииметъ. ꙇ вьзвѣститъ вамъ ::

Вьсѣ елико иматъ отецъ моѣ сѫтъ. сего ради рѣхъ вамъ ѣко отъ моего прииметъ и възвѣститъ ва[мь].

въ малѣ и к томоу не видите мене. и пакꙑ въ малѣ и оузърите мѧ. и ѣко идѫ къ от҃цю.

Рѣшѧ же отъ оученикъ его къ себѣ. что естъ се еже гл҃етъ намъ. въ малѣ и не видите мене. ꙇ пакꙑ въ малѣ и оузьрите мѧ ꙇ ѣко идѫ къ от҃цю.

гл҃аахѫ же что естъ се еже гл҃етъ въ малѣ. не вѣмь что гл҃етъ.

Разоумѣ же ис҃. ѣко хотѣхѫ и въпрашати. и рече имъ о семь ли сътѧѕаете сѧ междю собоѭ. ѣко рѣхъ въ малѣ и не видите мене. ꙇ пакꙑ въ малѣ и оузьрите мѧ.

аминь аминь гл҃ѭ вамъ. ѣко въс[п]лачете сѧ и въздрꙑдаа{а}те вꙑ. и миръ въздрадоуоутъ сѧ. вꙑ же печальни бѫдете. нъ печаль ваша въ радостъ бѫдетъ.

жена егда раждаатъ. печаль иматъ. ѣко приде годь еѩ. егда же родитъ отрочѧ. къ томоу не помьнитъ скръби за радостъ. ѣко роди сѧ члв҃къ въ миръ.

ꙇ вꙑ же оубо нꙑнѣ печальни бѫдете. пакꙑ же оузьрѭ вꙑ и въздрадоуоутъ сѧ срд҃це ваше. ꙇ радости вашеѩ никтоже не вьзъметъ отъ васъ.

ꙇ въ тъ дьнь мене не въпросите ничесоже :: Аминь амин гл҃ѭ вамъ. ѣко ащте чесо просите отъ от҃ца въ імѧ мое. дастъ вамъ.

до селѣ не просисте ничесоже въ імѧ мое. просите и примете. да радостъ ваша исплънена бѫдетъ.

си въ притъчахъ гл҃ахъ вамъ. нъ придетъ година. егда къ томоу въ притъчахъ не гл҃ѭ вамъ. нъ не обиноуѩ сѧ о от҃ци възвѣштѫ вамъ.

въ тъ день въ імѧ мое въспросите. ꙇ не гл҃ѭ вамъ. ѣко азъ оумолѭ от҃ца о васъ.

самъ бо отецъ любитъ вꙑ. ѣко вꙑ мене възлюбисте. ꙇ вѣровасте ѣко азъ отъ б҃а изидъ.

ꙇзидъ отъ от҃ца. и придъ въ мирь. пакꙑ оставлѣѭ миръ. ꙇ идѫ къ от҃цоу.

гл҃ашѧ емоу оученици его. се нꙑнѣ не обиноуѩ сѧ глаголеши. а притъчѧ никоѩже не гл҃еши.

нꙑнѣ вѣмъ ѣко вѣси вьсѣ и не трѣбоуеши да кто тѧ въпрашаатъ. о семь вѣроуемъ ѣко отъ б҃а ишелъ еси.

отъвѣшта имъ ис҃. нꙑнѣ ли вѣроуоуте.

се грѧдетъ година и нꙑнѣ приде. да разидетъ сѧ кожъдо въ своѣ. ꙇ мене единого оставите. ꙇ нѣсмъ единъ ѣко отецъ съ мъноѭ естъ.

си гл҃ахъ вамъ. да въ мьнѣ мира имате. :: к!ц :: въ мирѣ скръбьни бѫдете. нъ дръзаите азъ побѣдихъ мира.