Cumque coepissent homines multiplicari super terram et fi lias procreassent,
videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores ex omnibus, quas elegerant.
Dixitque Deus: " Non permanebit spiritus meus in homine in aeternum, quia caro est; eruntque dies illius centum viginti annorum ".
Gigantes erant super terram in diebus illis et etiam postquam ingressi sunt filii Dei ad filias hominum, illaeque eis genuerunt: isti sunt potentes a saeculo viri famosi.
Videns autem Dominus quod multa malitia hominum esset in terra, et cuncta cogitatio cordis eorum non intenta esset nisi ad malum omni tempore,
paenituit Dominum quod hominem fecisset in terra. Et tactus dolore cordis intrinsecus:
" Delebo, inquit, hominem, quem creavi, a facie terrae, ab homine usque ad pecus, usque ad reptile et usque ad volucres caeli; paenitet enim me fecisse eos ".
Noe vero invenit gratiam coram Domino.
Hae sunt generationes Noe: Noe vir iustus atque perfectus fuit in generatione sua; cum Deo ambulavit.
Et genuit tres filios: Sem, Cham et Iapheth.
Corrupta est autem terra coram Deo et repleta est iniquitate.
Cumque vidisset Deus terram esse corruptam omnis quippe caro corruperat viam suam super terram
dixit ad Noe: " Finis universae carnis venit coram me; repleta est enim terra iniquitate a facie eorum, et ecce ego disperdam eos de terra.
Fac tibi arcam de lignis cupressinis; mansiunculas in arca facies et bitumine linies eam intrinsecus et extrinsecus.
Et sic facies eam: trecentorum cubitorum erit longitudo arcae, quinquaginta cubitorum latitudo et triginta cubitorum altitudo illius.
Fenestram in arca facies et cubito consummabis summitatem eius. Ostium autem arcae pones ex latere; tabulatum inferius, medium et superius facies in ea.
Ecce ego adducam diluvii aquas super terram, ut interficiam omnem carnem, in qua spiritus vitae est subter caelum: universa, quae in terra sunt, consumentur.
Ponamque foedus meum tecum; et ingredieris arcam tu et filii tui, uxor tua et uxores filiorum tuorum tecum.
Et ex cunctis animantibus universae carnis bina induces in arcam, ut vivant tecum, masculini sexus et feminini.
De volucribus iuxta genus suum et de iumentis in genere suo et ex omni reptili terrae secundum genus suum: bina de omnibus ingredientur ad te, ut possint vivere.
Tu autem tolle tecum ex omnibus escis, quae mandi possunt, et comportabis apud te; et erunt tam tibi quam illis in cibum ".
Fecit ergo Noe omnia, quae praeceperat illi Deus; sic fecit.
И буде, кад’ почеше люди многи бывати на земльи, да имъ се рађаше и кћери; па,
видивши сынови Божіи кћери людске, да су лѣпе узимаше себи жене отъ свію, кое избраше.
И рече Господъ Богъ: неће Духъ Мой пребывати у людма овыма навѣкъ, єрбо су тѣло; него ће дани ньихови быти сто двадесетъ година’.
А и диви быше у оно време на земльи; и послѣ, кад’ улазише сынови Божіи къ кћерма людскима, и рађаше себи, быше сви диви, као издавна, люди именити.
Но Господъ Богъ, видивши да се умножише злобе людске на земльи, и да свакій у срдцу свомъ прилѣжно мысли о злу, по свакій данъ мысли,
[... што створи човѣка на земльи.]
И рече Богъ: уништићу човѣка, кога створихъ, са лица землѣ, отъ човѣка све до скота, и отъ гадова све до птица’ небесныхъ; єрбо размыслихъ, што самь ихъ створіо.
Али Ное нађе благодать предъ Господемъ Богомъ.
Догађаи пакъ Ноеви ови су: Ное быо є човѣкъ праведанъ, совршенъ у роду свомъ, и угоди Богу.
И роди Ное три сына, Сима Хама, и Іафета.
И поквари се земля предъ Богомъ, и напунисе земля неправде.
И види Господъ Богъ, да є земля покварена, и да є свако тѣло покварило путъ свой на земльи.
И рече Господъ Богъ Ною: дође преда Ме време свакога човѣка, єръ се напуни земля неправде отъ ньихъ; и сво ћу Я погубити ихъ у землю.
Начини себи дакле ковчегъ отъ дрва’ чствороуголныхъ, коя не труну; гнѣзда ћєшь начинити у ковчегу, и намазаћешь га изнутра и споля смоломъ.
И тако ћешь начинити ковчегъ‚ триста лактова дужина ковчегу, петдесетъ лактова ширина, и тридесеть лактова высина му.
У сводъ саставляюћи начинићешь ковчегъ, и на лакатъ завршићешь га отзго; а врага ковчегу начинићешь са стране; обыталишта двоспратна и троспратна начинићешь у нѣму.
А Я ћу навести потопъ воду на землю, да погубимъ свако тѣло, у комъ є духъ живота подъ небомъ, и коя су на земльи, скончаћесе.
И поставићу завѣтъ Мой съ тобомъ; а ты ћешь ући у ковчегъ, и сынови твои, и жена твоя, и жене сынова твоихъ съ тобомъ.
И отъ свію скотова, и отъ свію гадова, и отъ свію звѣрова, и отъ свакога тѣла, двое отъ свію ћешь увести у ковчегъ, да ихъ раанишь са собомъ; мужког’ рода ће быти и женског.
Отъ свію птица’ пернатыхъ по роду, и отъ свію скотова по роду, и отъ свію гадова пузећихъ по земльи по роду ньиховоме, двое отъ свію ућиће къ теби, да се раане съ тобомъ, мужкій родъ и женскій.
Ты ћешь пакъ узети себи отъ свію єла’, коя ћете єсти, и сабраћешь къ себи па ће быти и оныма раана.
И учини Ное сва коя му заповѣди Господъ Богъ, тако учини.
Cumque cœpissent homines multiplicari super terram, et filias procreassent,
videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchræ, acceperunt sibi uxores ex omnibus, quas elegerant.
Dixitque Deus: Non permanebit spiritus meus in homine in æternum, quia caro est: eruntque dies illius centum viginti annorum.
Gigantes autem erant super terram in diebus illis: postquam enim ingressi sunt filii Dei ad filias hominum, illæque genuerunt, isti sunt potentes a sæculo viri famosi.
Videns autem Deus quod multa malitia hominum esset in terra, et cuncta cogitatio cordis intenta esset ad malum omni tempore,
pœnituit eum quod hominum fecisset in terra. Et tactus dolore cordis intrinsecus,
Delebo, inquit, hominem, quem creavi, a facie terræ, ab homine usque ad animantia, a reptili usque ad volucres cæli: pœnitet enim me fecisse eos.
Noë vero invenit gratiam coram Domino.
Hæ sunt generationes Noë: Noë vir justus atque perfectus fuit in generationibus suis ; cum Deo ambulavit.
Et genuit tres filios, Sem, Cham et Japheth.
Corrupta est autem terra coram Deo, et repleta est iniquitate.
Cumque vidisset Deus terram esse corruptam (omnis quippe caro corruperat viam suam super terram),
dixit ad Noë: Finis universæ carnis venit coram me: repleta est terra iniquitate a facie eorum, et ego disperdam eos cum terra.
Fac tibi arcam de lignis lævigatis ; mansiunculas in arca facies, et bitumine linies intrinsecus et extrinsecus.
Et sic facies eam: trecentorum cubitorum erit longitudo arcæ, quinquaginta cubitorum latitudo, et triginta cubitorum altitudo illius.
Fenestram in arca facies, et in cubito consummabis summitatem ejus: ostium autem arcæ pones ex latere ; deorsum, cœnacula et tristega facies in ea.
Ecce ego adducam aquas diluvii super terram, ut interficiam omnem carnem, in qua spiritus vitæ est subter cælum: universa quæ in terra sunt, consumentur.
Ponamque fœdus meum tecum: et ingredieris arcam tu et filii tui, uxor tua, et uxores filiorum tuorum tecum.
Et ex cunctis animantibus universæ carnis bina induces in arcam, ut vivant tecum: masculini sexus et feminini.
De volucribus juxta genus suum, et de jumentis in genere suo, et ex omni reptili terræ secundum genus suum: bina de omnibus ingredientur tecum, ut possint vivere.
Tolles igitur tecum ex omnibus escis, quæ mandi possunt, et comportabis apud te: et erunt tam tibi, quam illis in cibum.