6.1
6.2
6.3
6.4
6.5
6.6
6.7
6.8
6.9
6.10
6.11
6.12
6.13
6.14
6.15
6.16
6.17
6.18
6.19
6.20
6.21
6.22
Црквенословенски (Јел.) Црквенословенски (Ост.) Црк-слв. (Парим. XII-XII в.) Српски (Атанацковић) Српски (Даничић 1865) Грчки (Ралфс) Латински (Tremellius) Латински (Vulgata Clem.) Латински (Nova Vulgata) Јеврејски (Мас.) Сирски (Пешита)
close
Cumque cœpissent homines multiplicari super terram, et filias procreassent,
videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchræ, acceperunt sibi uxores ex omnibus, quas elegerant.
Dixitque Deus: Non permanebit spiritus meus in homine in æternum, quia caro est: eruntque dies illius centum viginti annorum.
Gigantes autem erant super terram in diebus illis: postquam enim ingressi sunt filii Dei ad filias hominum, illæque genuerunt, isti sunt potentes a sæculo viri famosi.
Videns autem Deus quod multa malitia hominum esset in terra, et cuncta cogitatio cordis intenta esset ad malum omni tempore,
pœnituit eum quod hominum fecisset in terra. Et tactus dolore cordis intrinsecus,
Delebo, inquit, hominem, quem creavi, a facie terræ, ab homine usque ad animantia, a reptili usque ad volucres cæli: pœnitet enim me fecisse eos.
Noë vero invenit gratiam coram Domino.
Hæ sunt generationes Noë: Noë vir justus atque perfectus fuit in generationibus suis ; cum Deo ambulavit.
Et genuit tres filios, Sem, Cham et Japheth.
Corrupta est autem terra coram Deo, et repleta est iniquitate.
Cumque vidisset Deus terram esse corruptam (omnis quippe caro corruperat viam suam super terram),
dixit ad Noë: Finis universæ carnis venit coram me: repleta est terra iniquitate a facie eorum, et ego disperdam eos cum terra.
Fac tibi arcam de lignis lævigatis ; mansiunculas in arca facies, et bitumine linies intrinsecus et extrinsecus.
Et sic facies eam: trecentorum cubitorum erit longitudo arcæ, quinquaginta cubitorum latitudo, et triginta cubitorum altitudo illius.
Fenestram in arca facies, et in cubito consummabis summitatem ejus: ostium autem arcæ pones ex latere ; deorsum, cœnacula et tristega facies in ea.
Ecce ego adducam aquas diluvii super terram, ut interficiam omnem carnem, in qua spiritus vitæ est subter cælum: universa quæ in terra sunt, consumentur.
Ponamque fœdus meum tecum: et ingredieris arcam tu et filii tui, uxor tua, et uxores filiorum tuorum tecum.
Et ex cunctis animantibus universæ carnis bina induces in arcam, ut vivant tecum: masculini sexus et feminini.
De volucribus juxta genus suum, et de jumentis in genere suo, et ex omni reptili terræ secundum genus suum: bina de omnibus ingredientur tecum, ut possint vivere.
Tolles igitur tecum ex omnibus escis, quæ mandi possunt, et comportabis apud te: et erunt tam tibi, quam illis in cibum.
Fecit igitur Noë omnia quæ præceperat illi Deus.
Црквенословенски (Јел.) Црквенословенски (Ост.) Црк-слв. (Парим. XII-XII в.) Српски (Атанацковић) Српски (Даничић 1865) Грчки (Ралфс) Латински (Tremellius) Латински (Vulgata Clem.) Латински (Nova Vulgata) Јеврејски (Мас.) Сирски (Пешита)
close
Црквенословенски (Јел.) Црквенословенски (Ост.) Црк-слв. (Парим. XII-XII в.) Српски (Атанацковић) Српски (Даничић 1865) Грчки (Ралфс) Латински (Tremellius) Латински (Vulgata Clem.) Латински (Nova Vulgata) Јеврејски (Мас.) Сирски (Пешита)
И҆ бы́сть е҆гда̀ нача́ша чл҃вцы мно́зи бывати на землѝ, и҆ дще́рѧ роди́шасѧ и҆мъ·
Ви́дѣвше же сн҃ве дще́рѧ роди́шасѧ и҆мъ· Ви́дѣвше же сн҃ве бж҃їи дще́рѧ чл҃чѧ ꙗ҆́ко добры сꙋть, и҆ поѧ҆́ша себѣ же́ны ѿ всѣхъ ꙗ҆́же и҆збра́ша·
И҆ рече г҃ь б҃ъ, не и҆́мать дх҃ъ мо́и пребыва́ти въ чл҃вцѣхъ си́хъ, занѐ сꙋть плъть· Бꙋдꙋтъ же дн҃їе и҆хъ, лѣтъ , рк҃·
и҆споли́ни же бѧхꙋ на землѝ въ дн҃и ѻ҆́ни· И҆ потⷨо ꙗ҆́коже въхожⷣахꙋ сн҃ве бж҃їи къ дще́реⷨ члчⷵким̾, и рожⷣахꙋ себѣ сїи, и҆ тїи бѧ́хꙋ и҆споли́ни, и҆же ѿ вѣка чл҃вцы и҆мени́ти·
Ви́дѣвъ же г҃ь б҃ъ, ꙗ҆́ко оу҆мно́жишасѧ зло́бы чл҃вкомъ на землѝ, и всѧ́къ кто̀ помышлѧ́етъ въ срⷣцы своеⷨ прилѣжно всѧ́къ кто̀ помышлѧ́етъ въ срⷣцы своеⷨ прилѣжно на зла́ѧ всѧ̀ дн҃и·
И҆ помысли б҃ъ ꙗ҆́ко сътворѝ чл҃вка на зеⷨли, и҆ размы́сли·
И҆ рече да потреблю̀ члв҃ка е҆гоже сътворих̾ ѿ землѧ̀, ѿ члв҃ка да́же и҆ до ско́та, и҆ ѿ га́дъ да̀же и҆ до пти́цъ нбⷵныхъ, ꙗ҆́ко размы́слихъ и҆же сотвори́хъ
Но́е же ѻ҆брѣтете блгⷣть прⷣе гм҃ъ бг҃м̾.
Сїѧ̑ же бытїѧ̀ но́ева. но́е б҄ѣ чл҃къ пра́веденъ, и҆ съвръшенъ въ всеⷨ ро́дѣ свое̑м̾, и҆ оу҆годѝ но́е бг҃ꙋ·
Роди́ же но́е три сн҃ы, си́ма, ха́ма, и҆а̑фе́та
ѻ҆скверни́ же сѧ землѧ предъ бм҃ъ, и҆ напо́лнисѧ непра́вды·
И҆ видѣ г҃ь б҃ъ зе́млю и҆́же бѣ ѻ҆скверне́на, ꙗ҆ко ѻ҆сквернѝ всѧ́ка плъть пꙋть сво́и на зе́мли·
И҆ ре́че г҃ь б҃ъ но́ю, вре́мѧ всѧ́кого чл҃вка прїиде прⷣе мѧ, ꙗ҆́ко напо́лънисѧ землѧ̀ непра́вды ѿ ниⷯ, и҆ се а҆́зъ рас̾сы́плю
Ты́ же оу҆бо сътворѝ себѣ ковче́гъ ѿ дре́въ негнїю҆́щиⷯ на четы́ри оу҆глы̀, предѣлы сътвори́ши въ ковче́зѣ, и҆ посмо́лиши вънꙋтръѹ҆́дꙋ и҆ внѣѹ҆́дꙋ смоло́ю,
и҆ та́ко съвершѝ ковче́гъ, т҃, лако́тъ въ долготꙋ̀ ковче́гꙋ, н҃ , въ широтꙋ̀, л҃ , въ высотꙋ̀ е҆мꙋ. и҆ оу҆зѧ̀,
сътвори́ши ковчеⷢ въ е҆ді́нъ ла́коть сконча́еши съве́рхꙋ. две́рⷤ‍ⷷ ковче́гꙋ сътвори́ши въ странꙋ̀, пола́ти и҆ предѣлы съ стропы̀ сꙋгꙋ́бы и҆ трегꙋ́бы сътвори́ши въ неⷨ·
И҆ се а҆́зъ пото́пъ наведꙋ̀ на́ землю погꙋби́ти всѧ́кꙋ плъть въ не́иже е҆сть дꙋ́хъ живо́тенъ поⷣ нб҃се́мъ, и҆ е҆ли́ко е҆́сть на землѝ и҆зъмреⷮ·
И҆ поста́влю завѣ ⷮ мо́и к тебѣ· Въни́дешиⷤ‍ⷷ въ ковче́гъ ты̀, и҆ сн҃ве твоѝ, жена̀ твоѧ̀, и҆ жены̀ сн҃въ твои́хъ с тобо́ю.
и҆ ѿ всѧ́кого ско́та, и҆ ѿ всѣхъ гаⷣ, и҆ ѿ всѧкого звѣ́ри, и҆ ѿ всѧ́кїѧ плъти дво́е дво́е, ѿ всѣ́хъ въведе́ши въ ковче́гъ, и҆ да пита́еши съ собо́ю, мꙋ́жескїи по́лъ и҆ же́ньскїи, да бꙋ́деⷮ
ѿ всѣхъ пти́цъ по́ родꙋ. и҆ ѿ всего̀ скота по́ родꙋ· И҆ ѿ всѣ́хъ га́дъ по́л̾заю̑щиⷯ по землѝ по́ родꙋ , дво́е дво́е ѿ всѣхъ сиⷯ, въни́дꙋтъ к тебѣ пита́тисѧ с тобо́ю мꙋж́ескїи по́лъ и҆ ж́еньскїи·
Ты́ же възмѝ себѣ ѿ всѣх̾ бра́шенъ ꙗ҆же и҆́мате ꙗ҆сти, и҆ събереши къ себѣ и бꙋ́деⷮ тебѣ и҆ ѻ҆́нѣмъ бра́шно.
И҆ сътворѝ но́е всѐ е҆ли́ко заповѣда̀ е҆мꙋ г҃ь б҃ъ, та́ко сътворѝ·
Претходна глава
←
Следећа глава
→