Eo tempore descendens Iudas a fratribus suis divertit ad virum Odollamitem nomine Hiram.
Viditque ibi filiam hominis Chananaei vocabulo Sue et, accepta uxore, ingressus est ad eam.
Quae concepit et peperit filium vocavitque nomen eius Her.
Rursumque concepto fetu, natum filium nominavit Onan.
Tertium quoque peperit, quem appellavit Sela. Ipsa autem erat in Chasib, quando peperit illum.
Dedit autem Iudas uxorem primogenito suo Her nomine Thamar.
Fuit quoque Her primogenitus Iudae nequam in conspectu Domini, et ab eo occisus est.
Dixit ergo Iudas ad Onan: " Ingredere ad uxorem fratris tui et sociare illi, ut suscites semen fratri tuo ".
Ille, sciens non sibi nasci hunc filium, introiens ad uxorem fratris sui semen fundebat in terram, ne proles fratris nomine nasceretur.
Et idcirco occidit et eum Dominus, quod rem detestabilem fecerat.
Quam ob rem dixit Iudas Thamar nurui suae: " Esto vidua in domo patris tui, donec crescat Sela filius meus ". Timebat, enim, ne et ipse moreretur sicut fratres eius. Quae abiit et habitavit in domo patris sui.
Evolutis autem multis diebus, mortua est filia Sue uxor Iudae. Qui, post luctum consolatione suscepta, ascendebat ad tonsores ovium suarum ipse et Hiras amicus suus Odollamites in Thamnam.
Nuntiatumque est Thamar quod socer illius ascenderet in Thamnam ad tondendas oves.
Quae, depositis viduitatis vestibus, cooperuit se velo et, mutato habitu, sedit in porta Enaim in via, quae ducit Thamnam; eo quod crevisset Sela, et non eum accepisset maritum.
Quam cum vidisset Iudas, suspicatus est esse meretricem; operuerat enim vultum suum.
Declinansque ad eam in via ait: " Veni, coeam tecum "; nesciebat enim quod nurus sua esset. Qua respondente: " Quid mihi dabis, ut fruaris concubitu meo? ",
dixit: " Mittam tibi haedum de gregibus ". Rursum illa dicente: " Si dederis mihi arrabonem, donec mittas illum ",
ait Iudas: " Quid vis tibi pro arrabone dari? ". Respondit: " Sigillum tuum et funiculum et baculum, quem manu tenes ". Et dedit ei. In coitu cum eo mulier concepit
et surgens abiit; depositoque velo, induta est viduitatis vestibus.
Misit autem Iudas haedum per amicum suum Odollamitem, ut reciperet pignus, quod dederat mulieri. Qui cum non invenisset eam,
interrogavit homines loci illius: " Ubi est meretrix, quae sedebat in Enaim in via? ". Respondentibus cunctis: " Non fuit in loco isto meretrix,
reversus est ad Iudam et dixit ei: " Non inveni eam; sed et homines loci illius dixerunt mihi numquam ibi sedisse scortum ".
Ait Iudas: " Habeat sibi; ne simus in ludibrium. Ego misi haedum, quem promiseram, et tu non invenisti eam ".
Ecce autem post tres menses nuntiaverunt Iudae dicentes: " Fornicata est Thamar nurus tua et gravida est ex fornicatione ". Dixitque Iudas: " Producite eam, ut comburatur ".
Quae cum educeretur ad poenam, misit ad socerum suum dicens: " De viro, cuius haec sunt, concepi; cognosce cuius sit sigillum et funiculus et baculus ".
Qui, agnitis pignoribus, ait: " Iustior me est, quia non tradidi eam Sela filio meo ". Attamen ultra non cognovit illam.
Instante autem partu, apparuerunt gemini in utero; atque in ipsa effusione infantium unus protulit manum, in qua obstetrix ligavit coccinum dicens:
" Iste egressus est prior ".
Illo vero retrahente manum, egressus est frater eius; dixitque mulier: Qualem rupisti tibi rupturam? ". Et ob hanc causam vocatum est nomen eius Phares (id est Ruptura).
Postea egressus est frater eius, in cuius manu erat coccinum; qui appellatus est Zara (id est Ortus solis).
У то се време догоди, да Іуда отиде отъ браће свое, и дође къ човѣку нѣкоме Одолломатіну именемъ Ирасъ.
И види тамо Іуда кћерь човѣка Хананейска, коіой име Сава; па ю узме, и уђе къ ньой.
Она зачне, и роди сына, па му надѣне име Иръ.
Зачне опетъ и роди сына, па му надѣне име Авнанъ.
И іоште роди сына трећега, па му надѣне име Сіломъ; а была є та у Хасви, кад’ є те родила.
И узме Іуда жену Иру првенцу своме, коіой име Тамаръ,
Иръ пакъ првенацъ Іудинъ буде зао предъ Господемъ‚ па га убіе Богъ.
И рече Іуда Авнану: уђи къ жени брата твога, буди съ ньомъ, и подигни сѣме брату твоме.
А Авнанъ, познавши, да неће нѣму быти сѣме, кадгодъ є улазіо къ жени брата свога, проливао сѣме на землю, да неда сѣмена брату своме.
Предъ Богомъ пакъ явисе зло, што учини то, па умртви и тога.
И рече Іуда Тамари снаи своіой по смрти два своя сына’: сѣди удова у дому отца твога, докъ великій буде Сіломъ сынъ мой; єръ рече у памети своіой: да не умре кад’ и овай, као и браћа нѣгова; и Тамарь отишавши сѣђаше у дому отца свога.
Дани се умножише, па умре Сава жена Іудина; кад’ се Іуда утѣши, изиђе самъ къ стригућима овце нѣгове, и Исаръ Пастыръ нѣговъ Одолломатінянинъ у Тамну.
Тамари снаи нѣговой яве говорећи: ено свекаръ ти отлази у Тамну стрићи овце свое.
А она сбацы са себе халвине удованя, обучесе у хальину лѣтню, накитисе, па сѣдне предъ враты Енане, коя су на путу у Тамну, знаюћи да є великимъ нарастіо Сіломъ, а онъ ю не даде за жену.
Кад’ ю види Іуда, помысли да є блудница, покрые лице свое, па є не позна.
И примакнесе путемъ къ ньой, и рече іой: пусти ме ући къ теби; а она рече: шта ћешь ми дати, ако уђешь къ мени?
А онъ рече: послаћу ти яре коза’ и оваца мойхъ; она пакъ рече: ако ми дашь залогу, докъ пошлѣшь.
И рече онъ: какву залогу да ти дадемъ? а она рече; прстенъ твой и гривну и палицу, коя ти є у руцы. Онъ іой даде, и уђе къ ньой, те зачне у утроби отъ нѣга.
И уставши отиде, сбацы са себе хальину лѣтню, и обучесе у хальине удованя свога.
А Іуда пошлѣ яре по Пастыру своме Одолламітянину‚ па да узме залогу отъ жене; но не нађе ю.
Упыта люде тога мѣста, и рече имъ: гдѣ є блудница, коя бяше у Енани на раскрсћу? Они рекоше: не бяше овдѣ, блудница.
Онъ се врати къ Іуди, и рече: не нађохъ, и люди мѣста тога веле: нема овдѣ блуднице.
И рече Іуда: има; но да намъ се кадгодъ не смѣю, што я послахъ яре ово, а ты не нађе.
Послѣ три мѣсеца кажу Іуди говорећи: заблуди Тамарь сная твоя, и ено има у утроби отъ блуда. И рече Іуда: изведите ю, па нека ю сажегу.
Кад’ ю поведу, пошлѣ она къ свекру своме говорећи: отъ човѣка, чія су ова, я у утроби носимъ; и рече: познай, чій є прстенъ и гривна и палица ова.
А Іуда позна, па рече: оправдасе Тамарь болѣ него я, што ю не дадохъ сыну моме Сілому; и не познаваше ю выше.
Кад’ є рађала, появесе близанци у утроби нѣной.
У порођаю нѣномъ промоли єданъ руку, и бабица привеше му на руку црвену билѣгу говорећи: овай ће изићи првый.
Кад’ повуче руку, изиђе таки братъ нѣговъ; и она рече: зашт’ се тебе ради пресѣче препона? па му надѣне име Фаресъ.
И за овымъ изиђе братъ нѣговъ, коме бяше на руцы црвена билѣга, и надѣне му се име Зора.
Eo tempore descendens Iudas a fratribus suis divertit ad virum Odollamitem nomine Hiram.
Viditque ibi filiam hominis Chananaei vocabulo Sue et, accepta uxore, ingressus est ad eam.
Quae concepit et peperit filium vocavitque nomen eius Her.
Rursumque concepto fetu, natum filium nominavit Onan.
Tertium quoque peperit, quem appellavit Sela. Ipsa autem erat in Chasib, quando peperit illum.
Dedit autem Iudas uxorem primogenito suo Her nomine Thamar.
Fuit quoque Her primogenitus Iudae nequam in conspectu Domini, et ab eo occisus est.
Dixit ergo Iudas ad Onan: " Ingredere ad uxorem fratris tui et sociare illi, ut suscites semen fratri tuo ".
Ille, sciens non sibi nasci hunc filium, introiens ad uxorem fratris sui semen fundebat in terram, ne proles fratris nomine nasceretur.
Et idcirco occidit et eum Dominus, quod rem detestabilem fecerat.
Quam ob rem dixit Iudas Thamar nurui suae: " Esto vidua in domo patris tui, donec crescat Sela filius meus ". Timebat, enim, ne et ipse moreretur sicut fratres eius. Quae abiit et habitavit in domo patris sui.
Evolutis autem multis diebus, mortua est filia Sue uxor Iudae. Qui, post luctum consolatione suscepta, ascendebat ad tonsores ovium suarum ipse et Hiras amicus suus Odollamites in Thamnam.
Nuntiatumque est Thamar quod socer illius ascenderet in Thamnam ad tondendas oves.
Quae, depositis viduitatis vestibus, cooperuit se velo et, mutato habitu, sedit in porta Enaim in via, quae ducit Thamnam; eo quod crevisset Sela, et non eum accepisset maritum.
Quam cum vidisset Iudas, suspicatus est esse meretricem; operuerat enim vultum suum.
Declinansque ad eam in via ait: " Veni, coeam tecum "; nesciebat enim quod nurus sua esset. Qua respondente: " Quid mihi dabis, ut fruaris concubitu meo? ",
dixit: " Mittam tibi haedum de gregibus ". Rursum illa dicente: " Si dederis mihi arrabonem, donec mittas illum ",
ait Iudas: " Quid vis tibi pro arrabone dari? ". Respondit: " Sigillum tuum et funiculum et baculum, quem manu tenes ". Et dedit ei. In coitu cum eo mulier concepit
et surgens abiit; depositoque velo, induta est viduitatis vestibus.
Misit autem Iudas haedum per amicum suum Odollamitem, ut reciperet pignus, quod dederat mulieri. Qui cum non invenisset eam,
interrogavit homines loci illius: " Ubi est meretrix, quae sedebat in Enaim in via? ". Respondentibus cunctis: " Non fuit in loco isto meretrix,
reversus est ad Iudam et dixit ei: " Non inveni eam; sed et homines loci illius dixerunt mihi numquam ibi sedisse scortum ".
Ait Iudas: " Habeat sibi; ne simus in ludibrium. Ego misi haedum, quem promiseram, et tu non invenisti eam ".
Ecce autem post tres menses nuntiaverunt Iudae dicentes: " Fornicata est Thamar nurus tua et gravida est ex fornicatione ". Dixitque Iudas: " Producite eam, ut comburatur ".
Quae cum educeretur ad poenam, misit ad socerum suum dicens: " De viro, cuius haec sunt, concepi; cognosce cuius sit sigillum et funiculus et baculus ".
Qui, agnitis pignoribus, ait: " Iustior me est, quia non tradidi eam Sela filio meo ". Attamen ultra non cognovit illam.
Instante autem partu, apparuerunt gemini in utero; atque in ipsa effusione infantium unus protulit manum, in qua obstetrix ligavit coccinum dicens:
" Iste egressus est prior ".
Illo vero retrahente manum, egressus est frater eius; dixitque mulier: Qualem rupisti tibi rupturam? ". Et ob hanc causam vocatum est nomen eius Phares (id est Ruptura).
Postea egressus est frater eius, in cuius manu erat coccinum; qui appellatus est Zara (id est Ortus solis).