close
Рече́ же бг҃ъ ко і҆а́кѡвꙋ: воста́въ взы́ди на мѣ́сто веѳи́ль, и҆ живѝ та́мѡ, и҆ сотворѝ та́мѡ же́ртвенникъ бг҃ꙋ ꙗ҆́вльшемꙋсѧ тебѣ̀, є҆гда̀ бѣжа́лъ є҆сѝ ѿ лица̀ и҆са́ѵа бра́та твоегѡ̀.
Рече́ же і҆а́кѡвъ до́мꙋ своемꙋ̀ и҆ всѣ̑мъ и҆̀же съ ни́мъ: пове́рзите бо́ги чꙋжды̑ѧ, и҆̀же съ ва́ми, ѿ среды̀ ва́съ и҆ ѡ҆чи́ститесѧ, и҆ и҆змѣни́те ри̑зы своѧ̑:
и҆ воста́вше взы́демъ въ веѳи́ль и҆ сотвори́мъ та́мѡ же́ртвенникъ бг҃ꙋ послꙋ́шавшемꙋ менѐ въ де́нь скорбѣ́нїѧ, и҆́же бѣ̀ со мно́ю и҆ сп҃се́ мѧ на пꙋтѝ, во́ньже ходи́хъ.
И҆ вда́ша і҆а́кѡвꙋ бо́ги чꙋжды̑ѧ, и҆̀же бѧ́хꙋ въ рꙋка́хъ и҆́хъ, и҆ ᲂу҆серѧ̑зи ꙗ҆̀же во ᲂу҆шесѣ́хъ и҆́хъ: и҆ скры̀ ѧ҆̀ і҆а́кѡвъ под̾ тереві́нѳомъ и҆́же въ сїкі́мѣхъ: и҆ погꙋбѝ ѧ҆̀ до дне́шнѧгѡ днѐ.
И҆ воздви́жесѧ і҆и҃ль ѿ сїкі́мѡвъ, и҆ бы́сть стра́хъ бж҃їй на градѣ́хъ, и҆̀же ѡ҆́крестъ и҆́хъ: и҆ не гна́ша в̾слѣ́дъ сынѡ́въ і҆и҃левыхъ.
Прїи́де же і҆а́кѡвъ въ лꙋ́зꙋ, ꙗ҆́же є҆́сть въ землѝ ханаа́нстѣй, ꙗ҆́же є҆́сть веѳи́ль, са́мъ и҆ всѝ лю́дїе, и҆̀же бѧ́хꙋ съ ни́мъ,
и҆ созда̀ та́мѡ же́ртвенникъ, и҆ прозва̀ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀ веѳи́ль: та́мѡ бо ꙗ҆ви́сѧ є҆мꙋ̀ бг҃ъ, є҆гда̀ бѣжа́ше ѻ҆́нъ ѿ лица̀ и҆са́ѵа бра́та своегѡ̀.
Оу҆́мре же девѡ́ра, дои́лица реве́ккина, и҆ погребо́ша ю҆̀ ни́же веѳи́лѧ под̾ дꙋ́бомъ, и҆ прозва̀ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ дꙋ́бъ пла́ча.
Ꙗ҆ви́сѧ же бг҃ъ і҆а́кѡвꙋ є҆щѐ въ лꙋ́зѣ, є҆гда̀ прїи́де ѿ месопота́мїи сѵ́рскїѧ, и҆ блгⷭ҇вѝ є҆го̀ бг҃ъ
и҆ речѐ є҆мꙋ̀ бг҃ъ: и҆́мѧ твоѐ не прозове́тсѧ ктомꙋ̀ і҆а́кѡвъ, но і҆и҃ль бꙋ́детъ и҆́мѧ тебѣ̀. И҆ наречѐ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ і҆и҃ль.
Рече́ же є҆мꙋ̀ бг҃ъ: а҆́зъ бг҃ъ тво́й: растѝ и҆ мно́жисѧ: ꙗ҆зы́цы и҆ собра̑нїѧ ꙗ҆зы́кѡвъ бꙋ́дꙋтъ ѿ тебє̀, и҆ ца́рїе и҆з̾ чре́слъ твои́хъ и҆зы́дꙋтъ:
и҆ зе́млю, ю҆́же да́хъ а҆враа́мꙋ и҆ і҆саа́кꙋ, тебѣ̀ да́хъ ю҆̀, тебѣ̀ бꙋ́детъ, и҆ сѣ́мени твоемꙋ̀ по тебѣ̀ да́мъ зе́млю сїю̀.
Взы́де же бг҃ъ ѿ негѡ̀ ѿ мѣ́ста, и҆дѣ́же гл҃а съ ни́мъ:
и҆ поста́ви і҆а́кѡвъ сто́лпъ на мѣ́стѣ, и҆дѣ́же гл҃а съ ни́мъ бг҃ъ, сто́лпъ ка́менный, и҆ пожрѐ на не́мъ же́ртвꙋ и҆ возлїѧ̀ на него̀ є҆ле́й:
и҆ прозва̀ і҆а́кѡвъ и҆́мѧ мѣ́стꙋ томꙋ̀, и҆дѣ́же гл҃а съ ни́мъ бг҃ъ, веѳи́ль.
(꙳Воста́въ же (꙳і҆а́кѡвъ) ѿ веѳи́лѧ, и҆ поста́ви кꙋ́щꙋ свою̀ да́лѣе столпа̀ гаде́ръ.) Бы́сть же є҆гда̀ прибли́жисѧ къ хавра́ѳѣ прїитѝ до землѝ є҆фра́ѳа, родѝ рахи́ль и҆ возбѣ́дствова въ рожде́нїи:
бы́сть же внегда̀ же́стокѡ є҆́й роди́ти, речѐ є҆́й ба́ба: дерза́й, и҆́бо се́й тебѣ̀ є҆́сть сы́нъ.
Бы́сть же є҆гда̀ ѡ҆ставлѧ́ше ю҆̀ дꙋша̀, ᲂу҆мира́ше бо, прозва̀ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ сы́нъ болѣ́зни моеѧ̀: ѻ҆те́цъ же прозва̀ и҆́мѧ є҆мꙋ̀ венїамі́нъ.
Оу҆́мре же рахи́ль, и҆ погребо́ша ю҆̀ на пꙋтѝ і҆пподро́ма є҆фра́ѳы: сїѧ̀ є҆́сть виѳлее́мъ:
и҆ поста́ви і҆а́кѡвъ сто́лпъ на гро́бѣ є҆ѧ̀: се́й є҆́сть сто́лпъ над̾ гро́бомъ рахи́линымъ да́же до днѐ сегѡ̀.
И҆зы́де же ѿтꙋ́дꙋ і҆и҃ль и҆ поста́ви кꙋ́щꙋ свою̀ за столпо́мъ гаде́ръ.
Бы́сть же є҆гда̀ всели́сѧ і҆и҃ль въ землѝ то́й, и҆́де рꙋви́мъ и҆ спа̀ съ ва́ллою, нало́жницею ѻ҆тца̀ своегѡ̀ і҆а́кѡва. И҆ слы́ша і҆и҃ль, и҆ ѕло̀ ꙗ҆ви́сѧ пред̾ ни́мъ. Бѣ́ша же сы́нове і҆а̑кѡвли двана́десѧть.
Сы́нове лі̑ины: рꙋви́мъ, пе́рвенецъ і҆а́кѡвль, сѷмеѡ́нъ, леѵі́й, і҆ꙋ́да, і҆ссаха́ръ, завꙋлѡ́нъ.
Сы́нове же рахи̑лины: і҆ѡ́сифъ и҆ венїамі́нъ.
Сы́нове же ва́ллы, рабы̀ рахи́лины: да́нъ и҆ нефѳалі́мъ.
Сы́нове же зе́лфы, рабы̀ лі́ины: га́дъ и҆ а҆си́ръ. Сі́и сы́нове і҆а̑кѡвли, и҆̀же роди́шасѧ є҆мꙋ̀ въ месопота́мїи сѵ́рстѣй.
Прїи́де же і҆а́кѡвъ ко і҆саа́кꙋ ѻ҆тцꙋ̀ своемꙋ̀ (є҆щѐ жи́вꙋ сꙋ́щꙋ є҆мꙋ̀) въ мамврі́ю, во гра́дъ по́льный: се́й є҆́сть хеврѡ́нъ въ землѝ ханаа́нстѣй, и҆дѣ́же ѡ҆бита̀ а҆враа́мъ и҆ і҆саа́къ.
Бы́ша же дні́е і҆саа́кѡвы, ꙗ҆̀же поживѐ, сто̀ ѻ҆́смьдесѧтъ лѣ́тъ:
и҆ ѡ҆слабѣ́въ і҆саа́къ ᲂу҆́мре, и҆ приложи́сѧ къ ро́дꙋ своемꙋ̀ ста́ръ и҆спо́лнь дні́й: и҆ погребо́ста є҆го̀ и҆са́ѵъ и҆ і҆а́кѡвъ, сы́нове є҆гѡ̀.
Εἶπεν δὲ ὁ θεὸς πρὸς Ιακωβ Ἀναστὰς ἀνάβηθι εἰς τὸν τόπον Βαιθηλ καὶ οἴκει ἐκεῖ καὶ ποίησον ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ θεῷ τῷ ὀφθέντι σοι ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν σε ἀπὸ προσώπου Ησαυ τοῦ ἀδελφοῦ σου.
εἶπεν δὲ Ιακωβ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ πᾶσιν τοῖς μετ’ αὐτοῦ Ἄρατε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους τοὺς μεθ’ ὑμῶν ἐκ μέσου ὑμῶν καὶ καθαρίσασθε καὶ ἀλλάξατε τὰς στολὰς ὑμῶν,
καὶ ἀναστάντες ἀναβῶμεν εἰς Βαιθηλ καὶ ποιήσωμεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ θεῷ τῷ ἐπακούσαντί μοι ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως, ὃς ἦν μετ’ ἐμοῦ καὶ διέσωσέν με ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ ἐπορεύθην.
καὶ ἔδωκαν τῷ Ιακωβ τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους, οἳ ἦσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν, καὶ τὰ ἐνώτια τὰ ἐν τοῖς ὠσὶν αὐτῶν, καὶ κατέκρυψεν αὐτὰ Ιακωβ ὑπὸ τὴν τερέμινθον τὴν ἐν Σικιμοις καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.
καὶ ἐξῆρεν Ισραηλ ἐκ Σικιμων, καὶ ἐγένετο φόβος θεοῦ ἐπὶ τὰς πόλεις τὰς κύκλῳ αὐτῶν, καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ισραηλ.
ἦλθεν δὲ Ιακωβ εἰς Λουζα, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χανααν, ἥ ἐστιν Βαιθηλ, αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαός, ὃς ἦν μετ’ αὐτοῦ.
καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου Βαιθηλ· ἐκεῖ γὰρ ἐπεφάνη αὐτῷ ὁ θεὸς ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν αὐτὸν ἀπὸ προσώπου Ησαυ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
ἀπέθανεν δὲ Δεββωρα ἡ τροφὸς Ρεβεκκας κατώτερον Βαιθηλ ὑπὸ τὴν βάλανον, καὶ ἐκάλεσεν Ιακωβ τὸ ὄνομα αὐτῆς Βάλανος πένθους.
Ὤφθη δὲ ὁ θεὸς Ιακωβ ἔτι ἐν Λουζα, ὅτε παρεγένετο ἐκ Μεσοποταμίας τῆς Συρίας, καὶ ηὐλόγησεν αὐτὸν ὁ θεός.
καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ θεός Τὸ ὄνομά σου Ιακωβ· οὐ κληθήσεται ἔτι Ιακωβ, ἀλλ’ Ισραηλ ἔσται τὸ ὄνομά σου.
εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ θεός Ἐγὼ ὁ θεός σου· αὐξάνου καὶ πληθύνου· ἔθνη καὶ συναγωγαὶ ἐθνῶν ἔσονται ἐκ σοῦ, καὶ βασιλεῖς ἐκ τῆς ὀσφύος σου ἐξελεύσονται.
καὶ τὴν γῆν, ἣν δέδωκα Αβρααμ καὶ Ισαακ, σοὶ δέδωκα αὐτήν· σοὶ ἔσται, καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ δώσω τὴν γῆν ταύτην.
ἀνέβη δὲ ὁ θεὸς ἀπ’ αὐτοῦ ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἐλάλησεν μετ’ αὐτοῦ.
καὶ ἔστησεν Ιακωβ στήλην ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐλάλησεν μετ’ αὐτοῦ, στήλην λιθίνην, καὶ ἔσπεισεν ἐπ’ αὐτὴν σπονδὴν καὶ ἐπέχεεν ἐπ’ αὐτὴν ἔλαιον.
καὶ ἐκάλεσεν Ιακωβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου, ἐν ᾧ ἐλάλησεν μετ’ αὐτοῦ ἐκεῖ ὁ θεός, Βαιθηλ.
Ἀπάρας δὲ Ιακωβ ἐκ Βαιθηλ ἔπηξεν τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐπέκεινα τοῦ πύργου Γαδερ. ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤγγισεν χαβραθα εἰς γῆν ἐλθεῖν Εφραθα, ἔτεκεν Ραχηλ καὶ ἐδυστόκησεν ἐν τῷ τοκετῷ.
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ σκληρῶς αὐτὴν τίκτειν εἶπεν αὐτῇ ἡ μαῖα Θάρσει, καὶ γὰρ οὗτός σοί ἐστιν υἱός.
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀφιέναι αὐτὴν τὴν ψυχήν – ἀπέθνῃσκεν γάρ – ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Υἱὸς ὀδύνης μου· ὁ δὲ πατὴρ ἐκάλεσεν αὐτὸν Βενιαμιν.
ἀπέθανεν δὲ Ραχηλ καὶ ἐτάφη ἐν τῇ ὁδῷ Εφραθα [αὕτη ἐστὶν Βηθλεεμ].
καὶ ἔστησεν Ιακωβ στήλην ἐπὶ τοῦ μνημείου αὐτῆς· αὕτη ἐστὶν στήλη μνημείου Ραχηλ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας.
[...]
[.21] Ἐγένετο δὲ ἡνίκα κατῴκησεν Ισραηλ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ, ἐπορεύθη Ρουβην καὶ ἐκοιμήθη μετὰ Βαλλας τῆς παλλακῆς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ· καὶ ἤκουσεν Ισραηλ, καὶ πονηρὸν ἐφάνη ἐναντίον αὐτοῦ. [.22] Ἦσαν δὲ οἱ υἱοὶ Ιακωβ δώδεκα.
υἱοὶ Λειας· πρωτότοκος Ιακωβ Ρουβην, Συμεων, Λευι, Ιουδας, Ισσαχαρ, Ζαβουλων.
υἱοὶ δὲ Ραχηλ· Ιωσηφ καὶ Βενιαμιν.
υἱοὶ δὲ Βαλλας παιδίσκης Ραχηλ· Δαν καὶ Νεφθαλι.
υἱοὶ δὲ Ζελφας παιδίσκης Λειας· Γαδ καὶ Ασηρ. οὗτοι υἱοὶ Ιακωβ, οἳ ἐγένοντο αὐτῷ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆς Συρίας
Ἦλθεν δὲ Ιακωβ πρὸς Ισαακ τὸν πατέρα αὐτοῦ εἰς Μαμβρη εἰς πόλιν τοῦ πεδίου [αὕτη ἐστὶν Χεβρων] ἐν γῇ Χανααν, οὗ παρῴκησεν Αβρααμ καὶ Ισαακ.
ἐγένοντο δὲ αἱ ἡμέραι Ισαακ, ἃς ἔζησεν, ἔτη ἑκατὸν ὀγδοήκοντα·
καὶ ἐκλιπὼν ἀπέθανεν καὶ προσετέθη πρὸς τὸ γένος αὐτοῦ πρεσβύτερος καὶ πλήρης ἡμερῶν, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν Ησαυ καὶ Ιακωβ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ.
וַיֹּ֤אמֶר אֱלֹהִים֙ אֶֽל־יַעֲקֹ֔ב ק֛וּם עֲלֵ֥ה בֵֽית־אֵ֖ל וְשֶׁב־שָׁ֑ם וַעֲשֵׂה־שָׁ֣ם מִזְבֵּ֔חַ לָאֵל֙ הַנִּרְאֶ֣ה אֵלֶ֔יךָ בְּבָרְחֲךָ֔ מִפְּנֵ֖י עֵשָׂ֥ו אָחִֽיךָ׃
וַיֹּ֤אמֶר יַעֲקֹב֙ אֶל־בֵּיתֹ֔ו וְאֶ֖ל כָּל־אֲשֶׁ֣ר עִמֹּ֑ו הָסִ֜רוּ אֶת־אֱלֹהֵ֤י הַנֵּכָר֙ אֲשֶׁ֣ר בְּתֹכְכֶ֔ם וְהִֽטַּהֲר֔וּ וְהַחֲלִ֖יפוּ שִׂמְלֹתֵיכֶֽם׃
וְנָק֥וּמָה וְנַעֲלֶ֖ה בֵּֽית־אֵ֑ל וְאֶֽעֱשֶׂה־שָּׁ֣ם מִזְבֵּ֗חַ לָאֵ֞ל הָעֹנֶ֤ה אֹתִי֙ בְּיֹ֣ום צָֽרָתִ֔י וַיְהִי֙ עִמָּדִ֔י בַּדֶּ֖רֶךְ אֲשֶׁ֥ר הָלָֽכְתִּי׃
וַיִּתְּנ֣וּ אֶֽל־יַעֲקֹ֗ב אֵ֣ת כָּל־אֱלֹהֵ֤י הַנֵּכָר֙ אֲשֶׁ֣ר בְּיָדָ֔ם וְאֶת־הַנְּזָמִ֖ים אֲשֶׁ֣ר בְּאָזְנֵיהֶ֑ם וַיִּטְמֹ֤ן אֹתָם֙ יַעֲקֹ֔ב תַּ֥חַת הָאֵלָ֖ה אֲשֶׁ֥ר עִם־שְׁכֶֽם׃
וַיִּסָּ֑עוּ וַיְהִ֣י ׀ חִתַּ֣ת אֱלֹהִ֗ים עַל־הֶֽעָרִים֙ אֲשֶׁר֙ סְבִיבֹ֣תֵיהֶ֔ם וְלֹ֣א רָֽדְפ֔וּ אַחֲרֵ֖י בְּנֵ֥י יַעֲקֹֽב׃
וַיָּבֹ֨א יַעֲקֹ֜ב ל֗וּזָה אֲשֶׁר֙ בְּאֶ֣רֶץ כְּנַ֔עַן הִ֖וא בֵּֽית־אֵ֑ל ה֖וּא וְכָל־הָעָ֥ם אֲשֶׁר־עִמֹּֽו׃
וַיִּ֤בֶן שָׁם֙ מִזְבֵּ֔חַ וַיִּקְרָא֙ לַמָּקֹ֔ום אֵ֖ל בֵּֽית־אֵ֑ל כִּ֣י שָׁ֗ם נִגְל֤וּ אֵלָיו֙ הָֽאֱלֹהִ֔ים בְּבָרְחֹ֖ו מִפְּנֵ֥י אָחִֽיו׃
וַתָּ֤מָת דְּבֹרָה֙ מֵינֶ֣קֶת רִבְקָ֔ה וַתִּקָּבֵ֛ר מִתַּ֥חַת לְבֵֽית־אֵ֖ל תַּ֣חַת הָֽאַלֹּ֑ון וַיִּקְרָ֥א שְׁמֹ֖ו אַלֹּ֥ון בָּכֽוּת׃ פ
וַיֵּרָ֨א אֱלֹהִ֤ים אֶֽל־יַעֲקֹב֙ עֹ֔וד בְּבֹאֹ֖ו מִפַּדַּ֣ן אֲרָ֑ם וַיְבָ֖רֶךְ אֹתֹֽו׃
וַיֹּֽאמֶר־לֹ֥ו אֱלֹהִ֖ים שִׁמְךָ֣ יַעֲקֹ֑ב לֹֽא־יִקָּרֵא֩ שִׁמְךָ֨ עֹ֜וד יַעֲקֹ֗ב כִּ֤י אִם־יִשְׂרָאֵל֙ יִהְיֶ֣ה שְׁמֶ֔ךָ וַיִּקְרָ֥א אֶת־שְׁמֹ֖ו יִשְׂרָאֵֽל׃
וַיֹּאמֶר֩ לֹ֨ו אֱלֹהִ֜ים אֲנִ֨י אֵ֤ל שַׁדַּי֙ פְּרֵ֣ה וּרְבֵ֔ה גֹּ֛וי וּקְהַ֥ל גֹּויִ֖ם יִהְיֶ֣ה מִמֶּ֑ךָּ וּמְלָכִ֖ים מֵחֲלָצֶ֥יךָ יֵצֵֽאוּ׃
וְאֶת־הָאָ֗רֶץ אֲשֶׁ֥ר נָתַ֛תִּי לְאַבְרָהָ֥ם וּלְיִצְחָ֖ק לְךָ֣ אֶתְּנֶ֑נָּה וּֽלְזַרְעֲךָ֥ אַחֲרֶ֖יךָ אֶתֵּ֥ן אֶת־הָאָֽרֶץ׃
וַיַּ֥עַל מֵעָלָ֖יו אֱלֹהִ֑ים בַּמָּקֹ֖ום אֲשֶׁר־דִּבֶּ֥ר אִתֹּֽו׃
וַיַּצֵּ֨ב יַעֲקֹ֜ב מַצֵּבָ֗ה בַּמָּקֹ֛ום אֲשֶׁר־דִּבֶּ֥ר אִתֹּ֖ו מַצֶּ֣בֶת אָ֑בֶן וַיַּסֵּ֤ךְ עָלֶ֙יהָ֙ נֶ֔סֶךְ וַיִּצֹ֥ק עָלֶ֖יהָ שָֽׁמֶן׃
וַיִּקְרָ֨א יַעֲקֹ֜ב אֶת־שֵׁ֣ם הַמָּקֹ֗ום אֲשֶׁר֩ דִּבֶּ֨ר אִתֹּ֥ו שָׁ֛ם אֱלֹהִ֖ים בֵּֽית־אֵֽל׃
וַיִּסְעוּ֙ מִבֵּ֣ית אֵ֔ל וַֽיְהִי־עֹ֥וד כִּבְרַת־הָאָ֖רֶץ לָבֹ֣וא אֶפְרָ֑תָה וַתֵּ֥לֶד רָחֵ֖ל וַתְּקַ֥שׁ בְּלִדְתָּֽהּ׃
וַיְהִ֥י בְהַקְשֹׁתָ֖הּ בְּלִדְתָּ֑הּ וַתֹּ֨אמֶר לָ֤הּ הַמְיַלֶּ֙דֶת֙ אַל־תִּ֣ירְאִ֔י כִּֽי־גַם־זֶ֥ה לָ֖ךְ בֵּֽן׃
וַיְהִ֞י בְּצֵ֤את נַפְשָׁהּ֙ כִּ֣י מֵ֔תָה וַתִּקְרָ֥א שְׁמֹ֖ו בֶּן־אֹונִ֑י וְאָבִ֖יו קָֽרָא־לֹ֥ו בִנְיָמִֽין׃
וַתָּ֖מָת רָחֵ֑ל וַתִּקָּבֵר֙ בְּדֶ֣רֶךְ אֶפְרָ֔תָה הִ֖וא בֵּ֥ית לָֽחֶם׃
וַיַּצֵּ֧ב יַעֲקֹ֛ב מַצֵּבָ֖ה עַל־קְבֻרָתָ֑הּ הִ֛וא מַצֶּ֥בֶת קְבֻרַֽת־רָחֵ֖ל עַד־הַיֹּֽום׃
וַיִּסַּ֖ע יִשְׂרָאֵ֑ל וַיֵּ֣ט אָֽהֳלֹ֔ה מֵהָ֖לְאָה לְמִגְדַּל־עֵֽדֶר׃
וַיְהִ֗י בִּשְׁכֹּ֤ן יִשְׂרָאֵל֙ בָּאָ֣רֶץ הַהִ֔וא וַיֵּ֣לֶךְ רְאוּבֵ֔ן וַיִּשְׁכַּ֕ב֙ אֶת־בִּלְהָ֖ה֙ פִּילֶ֣גֶשׁ אָבִ֑֔יו וַיִּשְׁמַ֖ע יִשְׂרָאֵֽ֑ל פ וַיִּֽהְי֥וּ בְנֵֽי־יַעֲקֹ֖ב שְׁנֵ֥ים עָשָֽׂר׃
בְּנֵ֣י לֵאָ֔ה בְּכֹ֥ור יַעֲקֹ֖ב רְאוּבֵ֑ן וְשִׁמְעֹון֙ וְלֵוִ֣י וִֽיהוּדָ֔ה וְיִשָּׂשכָ֖ר וּזְבוּלֻֽן׃
בְּנֵ֣י רָחֵ֔ל יֹוסֵ֖ף וּבִנְיָמִֽן׃
וּבְנֵ֤י בִלְהָה֙ שִׁפְחַ֣ת רָחֵ֔ל דָּ֖ן וְנַפְתָּלִֽי׃
וּבְנֵ֥י זִלְפָּ֛ה שִׁפְחַ֥ת לֵאָ֖ה גָּ֣ד וְאָשֵׁ֑ר אֵ֚לֶּה בְּנֵ֣י יַעֲקֹ֔ב אֲשֶׁ֥ר יֻלַּד־לֹ֖ו בְּפַדַּ֥ן אֲרָֽם׃
וַיָּבֹ֤א יַעֲקֹב֙ אֶל־יִצְחָ֣ק אָבִ֔יו מַמְרֵ֖א קִרְיַ֣ת הָֽאַרְבַּ֑ע הִ֣וא חֶבְרֹ֔ון אֲשֶׁר־גָּֽר־שָׁ֥ם אַבְרָהָ֖ם וְיִצְחָֽק׃
וַיִּֽהְי֖וּ יְמֵ֣י יִצְחָ֑ק מְאַ֥ת שָׁנָ֖ה וּשְׁמֹנִ֥ים שָׁנָֽה׃
וַיִּגְוַ֨ע יִצְחָ֤ק וַיָּ֙מָת֙ וַיֵּאָ֣סֶף אֶל־עַמָּ֔יו זָקֵ֖ן וּשְׂבַ֣ע יָמִ֑ים וַיִּקְבְּר֣וּ אֹתֹ֔ו עֵשָׂ֥ו וְיַעֲקֹ֖ב בָּנָֽיו׃ פ