Elevans autem Jacob oculos suos, vidit venientem Esau, et cum eo quadringentos viros: divisitque filios Liæ et Rachel, ambarumque famularum:
et posuit utramque ancillam, et liberos earum, in principio: Liam vero, et filios ejus, in secundo loco: Rachel autem et Joseph novissimos.
Et ipse progrediens adoravit pronus in terram septies, donec appropinquaret frater ejus.
Currens itaque Esau obviam fratri suo, amplexatus est eum: stringensque collum ejus, et osculans flevit.
Levatisque oculis, vidit mulieres et parvulos earum, et ait: Quid sibi volunt isti? et si ad te pertinent? Respondit: Parvuli sunt quos donavit mihi Deus servo tuo.
Et appropinquantes ancillæ et filii earum, incurvati sunt.
Accessit quoque Lia cum pueris suis: et cum similiter adorassent, extremi Joseph et Rachel adoraverunt.
Dixitque Esau: Quænam sunt istæ turmæ quas obviam habui? Respondit: Ut invenirem gratiam coram domino meo.
At ille ait: Habeo plurima, frater mi, sint tua tibi.
Dixitque Jacob: Noli ita, obsecro: sed si inveni gratiam in oculis tuis, accipe munusculum de manibus meis. Sic enim vidi faciem tuam, quasi viderim vultum Dei: esto mihi propitius,
et suscipe benedictionem quam attuli tibi, et quam donavit mihi Deus tribuens omnia. Vix fratre compellente, suscipiens,
ait: Gradiamur simul, eroque socius itineris tui.
Dixitque Jacob: Nosti, domine mi, quod parvulos habeam teneros, et oves, et boves fœtas mecum: quas si plus in ambulando fecero laborare, morientur una die cuncti greges.
Præcedat dominus meus ante servum suum: et ego sequar paulatim vestigia ejus, sicut videro parvulos meos posse, donec veniam ad dominum meum in Seir.
Respondit Esau: Oro te, ut de populo qui mecum est, saltem socri remaneant viæ tuæ. Non est, inquit, necesse: hoc uno tantum indigeo, ut inveniam gratiam in conspectu tuo, domine mi.
Reversus est itaque illo die Esau itinere quo venerat in Seir.
Et Jacob venit in Socoth: ubi ædificata domo et fixis tentoriis appellavit nomen loci illius Socoth, id est, Tabernacula.
Transivitque in Salem urbem Sichimorum, quæ est in terra Chanaan, postquam reversus est de Mesopotamia Syriæ: et habitavit juxta oppidum.
Emitque partem agri, in qua fixerat tabernacula, a filiis Hemor patris Sichem centum agnis.
Et erecto ibi altari, invocavit super illud fortissimum Deum Israël.
Elevans autem Iacob oculos suos vidit venientem Esau et cum eo quadringentos viros; divisitque filios Liae et Rachel ambarumque famularum.
Et posuit utramque ancillam et liberos earum in principio, Liam vero et filios eius in secundo loco, Rachel autem et Ioseph novissimos.
Et ipse praegrediens adoravit pronus in terram septies, donec appropinquaret ad fratrem suum.
Currens itaque Esau obviam fratri suo amplexatus est eum; stringensque collum eius osculatus est eum, et fleverunt.
Levatisque oculis, vidit mulieres et liberos earum et ait: " Qui sunt isti tibi? ". Respondit: " Liberi sunt, quos donavit mihi Deus servo tuo.
Et appropinquantes ancillae et filii earum incurvati sunt.
Accessit quoque Lia cum liberis suis et, cum similiter adorassent, extremi Ioseph et Rachel adoraverunt.
" Quaenam sunt, inquit, istae turmae, quas obvias habui? ". Respondit: " Ut invenirem gratiam coram domino meo ".
At ille: " Habeo, ait, plurima, frater mi; sint tua tibi ".
Dixit Iacob: " Noli ita, obsecro; sed, si inveni gratiam in oculis tuis, accipe munusculum de manibus meis; sic enim vidi faciem tuam quasi viderim vultum Dei, et mihi propitius fuisti.
Suscipe, quaeso, benedictionem, quae allata est tibi; quia Deus misertus est mihi, et habeo omnia ".Et, cum compelleret illum, suscepit
et ait: " Gradiamur simul, eroque socius itineris tui ".
Dixit Iacob: " Nosti, domine mi, quod parvulos habeam teneros et oves et boves fetas mecum; quas si plus in ambulando fecero laborare vel una die, morientur cuncti greges.
Praecedat dominus meus ante servum suum; et ego sequar paulatim secundum gressum pecorum ante me et secundum gressum parvulorum, donec veniam ad dominum meum in Seir ".
Respondit Esau: " Oro te, ut de populo, qui mecum est, saltem socii remaneant viae tuae". " Non est, inquit, necesse; hoc uno indigeo, ut inveniam gratiam in conspectu domini mei ".
Reversus est itaque illo die Esau itinere suo in Seir.
Et Iacob venit in Succoth, ubi, aedificata sibi domo et fixis tentoriis pro gregibus suis, appellavit nomen loci illius Succoth (id est Tabernacula).
Transivitque Iacob incolumis ad urbem Sichem, quae est in terra Chanaan, cum veniret de Paddanaram; et habitavit iuxta oppidum.
Emitque partem agri, in qua fixerat tabernaculum suum, a filiis Hemmor patris Sichem centum argenteis.
Et erexit ibi altare et vocavit illud: " Deus est Deus Israel ".
Іаковъ погледи очима своима, и види, па гле! Исавъ братъ нѣговъ иде, и четыри стотине людій съ ньимъ. И раздѣли Іаковъ дѣцу Ліи и Рахильи и двѣма служкиняма;
пакъ обѣ служкинѣ и сынове ньихове напредъ, а Лію и дѣцу нѣну острагъ, и Рахилю и Іосифа найпослѣ.
Самъ пакъ изиђе найпре предъ ньима, и поклонисе до землѣ седамъ путій, докъ се приближи къ брату своме.
А Исавъ му притрчи на сусрѣтъ, загрли га, падне му око’ врата, полюби га, па се заплачу обоица.
Исавъ погледи, види жене и дѣцу, и рече: тко су ти ови? а онъ рече: дѣца, коима є помиловао Богъ слугу твога.
И приступише служкинѣ и дѣца ньихова, и поклонишесе;
приступи и Ліа съ дѣцомъ своіомъ, и поклонишесе; а послѣ тога приступе Рахиля и Іосифъ, па се поклонише.
И рече: шта су ти ова, те све чете, кое срѣтохъ, а онъ рече: да придобые слуга твой наклоность предъ тобомъ, Господине!
А Исавъ рече: има у мене много, брате! задржи ты теби твоя.
И рече Іаковъ: ако самь придобіо наклоность предъ тобомъ, прими поклоне изъ моихъ руку’; тога ради видихъ лице твое, као кад’ бы тко видіо лице Божіе; и буди ми благонаклонѣнъ.
Прими благословъ мой, кой самь ти донео; єрбо ме помилова Богъ, те имамъ свега; и принуди га узети.
И рече: устаймо да идемо управо.
А онъ му рече: Господинъ мой зна, да су ми дѣца млађана, овцы пакъ и говеда теретна су у мене; ако дакле потерамъ ихъ єданъ данъ хитно, угинуће ми сва марва.
Нека иде Господинъ мой предамномъ, я ћу пакъ снажитисе на путу полаганымъ ходомъ моимъ, кой ми предстои, и како узмогу дѣца, докъ дођемъ къ Господину моме у Сіиръ.
И рече Исавъ: оставићу съ тобомъ отъ людій кои су са мномъ; а онъ рече: зашто то? доста є, да самь нашао благоволѣнѣ предъ тобомъ, Господине!
И повратисе Исавъ тай данъ путемъ своимъ у Сіиръ.
А Іаковъ отиде у колебе, начини ту себи собе, и марви своіой склопи наслоне, па зато надѣне име мѣсту томе: Колебе.
И дође Іаковъ у Салімъ градъ Сікімскій, кой є у земльи Ханаанской, дошавши изъ Месопотаміе Сирске; па стане предъ градомъ,
па купи часть селишта, и начини ту себи кућу, отъ Еммора отца Сихемова, за сто яганяца;
подигне тамо жертвеникъ, и призове Бога Ісраилѣва.