И послѣ тыхъ реченыхъ покуша Богъ Авраама, па му рече: Аврааме, Аврааме! а онъ се отзове: ево ме.
И рече: узми сына твога прелюбезнога, кога си облюбіо, Ісаака, па иди съ ньимъ на землю высоку, и принеси Ми га тамо на свесаженѣ, на єдной отъ гора’, кое ти будемъ казао.
А Авраамъ устане заютра, осѣдла свое магаре, и узме са собомъ двоицу слугу, и Ісаака сына свога‚ исцѣпа дрва за свесаженѣ, пакъ уставши пође и дође трећіи данъ на мѣсто, кое му каза Богъ.
И погледавши Авраамъ очима своима види мѣсто издалека, па рече Авраамъ слугама своима:
сѣдите овдѣ съ магаретомъ‚ а я и дѣте идемо дондѣ поклонитисе, и вратићемосе, къ вама.
И узме Авраамъ дрва свесажеженя, па метне на Ісаака сына свога; узме и кресиво и ножъ у руке, и нећу обоица скупа.
Ісаакъ рекне Аврааму отцу своме: отче! а онъ рече: шта є чадо? и рече: ево кресиво и дрва, гдѣ є ягнѣ за свесажеженѣ?
А Авраамъ рече: Богъ ће састаратисе за ягнъ Себи на свесажеженѣ.
Идући обоица скупа доћу на мѣсто, кое му каза Богъ, и ту дигне Авраамъ жертвеникъ‚ и метне на нѣга дрва, пакъ свеже Ісаака сына свога, метне га на жертвеникъ на дрва,
пакъ пружи руку свою, да узме ножъ да заколѣ сына свога.
А Ангелъ Господань съ неба викне га, и рекне: Аврааме, Аврааме: и онъ рече: ево ме.
И рече: да не метнешь руку твою на дѣте, нити му учини што; єръ сад’ видихъ, да се Бога ти боишь, те ниси поштедіо сына твога прелюбезнога Мене ради.
Авраамъ погледи очима своима и види, па гле! ованъ єданъ запео роговы у саду Савекъ, те отиде Авраамъ, узме овна, и пренесе га на свесажеженѣ умѣсто Ісаака сына свога.
И нарече Авраамъ име мѣсту томе: види Господъ; да и данасъ говоре: на гори се яви Господъ.
Ангелъ Господань и по другій путь викне Араама съ неба,
говорећи: Мномъ Самымъ клео самь се, говори Господъ, Кога ради си одржао рѣчь ту, и ниси поштедіо сына твога прелюбезнога Мене ради:
заиста благословећи благословићу те, и множећи умножићу сѣме твое као звѣзде небесне и као песакъ скрай мора, те ће сѣме твое наслѣдити градове непріятельске,
и благословићесе по сѣмену твоме сви народи земни, єръ си послушао гласъ Мой.
И врати се Авраамъ къ слугама своима, пакъ уставши пођу скупа къ клядезу клетвеноме.
Послѣ тыхъ реченыхъ явише Аврааму говорећи: гле! Мелха роди и та сынове брату твоме Нахору,
Окса првенаца, и Вавкса брата му, и Камуила отца Сирска,
и Хазада, и Азава, и Фалдеса, и Єлдафа, и Ватуила.
А Ватуилъ роди Реввеку. Тіи су осамъ сынови, кое Мелха роди Нахору брату Авраамовоме.
И наложница нѣгова, коіой име Ревма, и та роди Тавека‚ и Талма‚ и Тохоса, и Моха.
Quae postquam gesta sunt, tentavit Deus Abraham et di xit ad eum: " Abraham ". Ille respondit: " Adsum ".
Ait: " Tolle filium tuum unigenitum, quem diligis, Isaac et vade in terram Moria; atque offer eum ibi in holocaustum super unum montium, quem monstravero tibi ".
Igitur Abraham de nocte consurgens stravit asinum suum ducens secum duos iuvenes suos et Isaac filium suum. Cumque concidisset ligna in holocaustum, surrexit et abiit ad locum, quem praeceperat ei Deus.
Die autem tertio, elevatis oculis, vidit locum procul
dixitque ad pueros suos: " Exspectate hic cum asino. Ego et puer illuc usque properantes, postquam adoraverimus, revertemur ad vos ".
Tulit quoque ligna holocausti et imposuit super Isaac filium suum; ipse vero portabat in manibus ignem et cultrum. Cumque duo pergerent simul,
dixit Isaac Abrahae patri suo: " Pater mi ". Ille respondit: " Quid vis, fili? ". " Ecce, inquit, ignis et ligna; ubi est victima holocausti? ".
Dixit Abraham: " Deus providebit sibi victimam holocausti, fili mi ".Pergebant ambo pariter;
et venerunt ad locum, quem ostenderat ei Deus, in quo aedificavit Abraham altare et desuper ligna composuit. Cumque colligasset Isaac filium suum, posuit eum in altari super struem lignorum
extenditque Abraham manum et arripuit cultrum, ut immolaret filium suum.
Et ecce angelus Domini de caelo clamavit: " Abraham, Abraham ". Qui respondit: " Adsum ".
Dixitque: " Non extendas manum tuam super puerum neque facias illi quidquam. Nunc cognovi quod times Deum et non pepercisti filio tuo unigenito propter me ".
Levavit Abraham oculos suos viditque arietem unum inter vepres haerentem cornibus; quem assumens obtulit holocaustum pro filio.
Appellavitque nomen loci illius: " Dominus videt ". Unde usque hodie dicitur: " In monte Dominus videtur ".
Vocavit autem angelus Domini Abraham secundo de caelo et dixit:
" Per memetipsum iuravi, dicit Dominus: quia fecisti hanc rem et non pepercisti filio tuo unigenito,
benedicam tibi et multiplicabo semen tuum sicut stellas caeli et velut arenam, quae est in litore maris. Possidebit semen tuum portas inimicorum suorum,
et benedicentur in semine tuo omnes gentes terrae, quia oboedisti voci meae ".
Reversus est Abraham ad pueros suos, et surrexerunt abieruntque Bersabee simul, et habitavit Abraham in Bersabee.
His ita gestis, nuntiatum est Abrahae quod Melcha quoque genuisset filios Nachor fratri suo:
Us primogenitum et Buz fratrem eius et Camuel patrem Aram
et Cased et Azau, Pheldas quoque et Iedlaph
ac Bathuel, de quo nata est Rebecca. Octo istos genuit Melcha Nachor fratri Abrahae.
Concubina vero illius, nomine Reuma, peperit Tabee et Gaham et Tahas et Maacha.