И сврши Богъ у данъ шестый дѣла Своя, коя створи, и почине у данъ седмый отъ свію дѣла’ Своихъ коя створи.
И благослови Богъ данъ седмьй, и освети га, што почину отъ свію дѣла’ Своихъ, коя поче чинити.
Ово є кньига бытія неба и землѣ‚ кад постаде, у кой данъ створи Господъ Богъ небо и землю‚
и свакій злакъ польскій, пре него ће быти на земльи, и сваку траву польску, пре него ће изникнути; єръ не посла Господъ Богъ кишу на землю, и не бяше човека да ю обдѣлава.
Али источникъ извираше изъ землѣ, и напаяваше сво лице землѣ.
И созда Богъ човѣка узевши прахъ са землѣ, и удуне у лице му дысанѣ живота: и буде човѣкъ душа жива.
И насади Господъ Богъ у Едему на востоцыма Рай, па уведе тамо човѣка, кога є создао,
И произведе Богъ іоштъ’ изъ землѣ свако дрво красно по виђеню, и добро за єло; а посред` Рая дрво живота‚ и дрво познаваня разумѣти добро и зло.
Изъ Едема пакъ излази рѣка напаяти Рай; отуда се разлучуе на четыри друге.
Име єдной Фісонъ; ова окружава сву землю, Евілатску, и тамо є злато’;
а злато є оне землѣ добро, и тамо є Антраксъ и каменъ зеленый,
Другой пакъ’ рѣки име є Геонъ; ова окружава сву землю Етіопску.
И трећа рѣка Тігаръ; ова пролази према Ассиріанима; а четврта рѣка Евфрать.
И узе Господъ Богъ човѣка, кога є создао‚ па га уведе у Рай сладости да га обдѣлава и чува.
И заповѣди Господъ Богъ Адаму, говорећи; отъ свакога дрвета, кое є у Раю, єломъ єстићешь;
но отъ дрвета разумѣваня добра и зла нећете єсти отъ нѣга; а у кой ако данъ узєдете отъ нѣга, смрћу ћете умрети.
И рече Господъ Богъ ніе добро быти човѣку едноме; да му створимо помоћника по нѣму.
И созда Богъ іошт’ отъ землѣ све звѣрове польске и све птице небесне, па ихъ доведе къ Адаму‚ да види, како ће ихъ назвати, и како Адамъ назове кою душу живу, свакоме то є име.
И нарече Адамъ имена свыма скотовма и свыма птицама небесныма и свыма зв6ровма земныма. Али Адаму се не нађе помоћникъ подобанъ нѣму.
И напусти Богъ заношай на Адама, те засни; и узе єдно отъ ребара нѣговыхъ а овога мѣсто испуни месомъ.
И созда Господъ Богъ ребро, кое узе отъ Адама, женомъ, и доведе ю къ Адаму.
И рече Адаму; гле сад’і кость отъ костію моихъ, и тѣло отъ тѣла мога; ова ћесе нарећи жена, єрбо є отъ мужа свога узета была ова.
Тога ради оставиће човѣкъ отца свога и матерь, пакъ ће се прилѣпити къ жени своіои и быће двое єднымъ тѣломъ.
И быше обое наги и Адамъ и жена нѣгова, а не стыдишесе.
Igitur perfecti sunt cæli et terra, et omnis ornatus eorum.
Complevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat: et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat.
Et benedixit diei septimo, et sanctificavit illum, quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret.
Istæ sunt generationes cæli et terræ, quando creata sunt, in die quo fecit Dominus Deus cælum et terram,
et omne virgultum agri antequam orietur in terra, omnemque herbam regionis priusquam germinaret: non enim pluerat Dominus Deus super terram, et homo non erat qui operaretur terram:
sed fons ascendebat e terra, irrigans universam superficiem terræ.
Formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terræ, et inspiravit in faciem ejus spiraculum vitæ, et factus est homo in animam viventem.
Plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio, in quo posuit hominem quem formaverat.
Produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu, et ad vescendum suave lignum etiam vitæ in medio paradisi, lignumque scientiæ boni et mali.
Et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad irrigandum paradisum, qui inde dividitur in quatuor capita.
Nomen uni Phison: ipse est qui circuit omnem terram Hevilath, ubi nascitur aurum:
et aurum terræ illius optimum est ; ibi invenitur bdellium, et lapis onychinus.
Et nomen fluvii secundi Gehon ; ipse est qui circumit omnem terram Æthiopiæ.
Nomen vero fluminis tertii, Tigris: ipse vadit contra Assyrios. Fluvius autem quartus, ipse est Euphrates.
Tulit ergo Dominus Deus hominem, et posuit eum in paradiso voluptatis, ut operaretur, et custodiret illum:
præcepitque ei, dicens: Ex omni ligno paradisi comede ;
de ligno autem scientiæ boni et mali ne comedas: in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris.
Dixit quoque Dominus Deus: Non est bonum esse hominem solum: faciamus ei adjutorium simile sibi.
Formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terræ, et universis volatilibus cæli, adduxit ea ad Adam, ut videret quid vocaret ea: omne enim quod vocavit Adam animæ viventis, ipsum est nomen ejus.
Appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia, et universa volatilia cæli, et omnes bestias terræ: Adæ vero non inveniebatur adjutor similis ejus.
Immisit ergo Dominus Deus soporem in Adam: cumque obdormisset, tulit unam de costis ejus, et replevit carnem pro ea.
Et ædificavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem: et adduxit eam ad Adam.
Dixitque Adam: Hoc nunc os ex ossibus meis, et caro de carne mea: hæc vocabitur Virago, quoniam de viro sumpta est.
Quam ob rem relinquet homo patrem suum, et matrem, et adhærebit uxori suæ: et erunt duo in carne una.
Erat autem uterque nudus, Adam scilicet et uxor ejus: et non erubescebant.
Igitur perfecti sunt caeli et terra et omnis exercitus eorum.
Complevitque Deus die septimo opus suum, quod fecerat, et requievit die septimo ab universo opere, quod patrarat.
Et benedixit Deus diei septimo et sanctificavit illum, quia in ipso requieverat ab omni opere suo, quod creavit Deus, ut faceret.
Istae sunt generationes caeli et terrae, quando creata sunt.In die quo fecit Dominus Deus terram et caelum
omne virgultum agri, antequam oriretur in terra, omnisque herba regionis, priusquam germinaret; non enim pluerat Dominus Deus super terram, et homo non erat, qui operaretur humum,
sed fons ascendebat e terra irrigans universam superficiem terrae
tunc formavit Dominus Deus hominem pulverem de humo et inspiravit in nares eius spiraculum vitae, et factus est homo in animam viventem.
Et plantavit Dominus Deus paradisum in Eden ad orientem, in quo posuit hominem, quem formaverat.
Produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu et ad vescendum suave, lignum etiam vitae in medio paradisi lignumque scientiae boni et mali.
Et fluvius egrediebatur ex Eden ad irrigandum paradisum, qui inde dividitur in quattuor capita.
Nomen uni Phison: ipse est, qui circuit omnem terram Hevila, ubi est aurum;
et aurum terrae illius optimum est; ibi invenitur bdellium et lapis onychinus.
Et nomen fluvio secundo Geon: ipse est, qui circuit omnem terram Aethiopiae.
Nomen vero fluminis tertii Tigris: ipse vadit ad orientem Assyriae. Fluvius autem quartus ipse est Euphrates.
Tulit ergo Dominus Deus hominem et posuit eum in paradiso Eden, ut operaretur et custodiret illum;
praecepitque Dominus Deus homini dicens: " Ex omni ligno paradisi comede;
de ligno autem scientiae boni et mali ne comedas; in quocumque enim die comederis ex eo, morte morieris ".
Dixit quoque Dominus Deus: " Non est bonum esse hominem solum; faciam ei adiutorium simile sui ".
Formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus agri et universis volatilibus caeli, adduxit ea ad Adam, ut videret quid vocaret ea; omne enim, quod vocavit Adam animae viventis, ipsum est nomen eius.
Appellavitque Adam nominibus suis cuncta pecora et universa volatilia caeli et omnes bestias agri; Adae vero non inveniebatur adiutor similis eius.
Immisit ergo Dominus Deus soporem in Adam. Cumque obdormisset, tulit unam de costis eius et replevit carnem pro ea;
et aedificavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem et adduxit eam ad Adam.
Dixitque Adam: Haec nunc os ex ossibus meiset caro de carne mea!Haec vocabitur Virago,quoniam de viro sumpta est haec ".
Quam ob rem relinquet vir patrem suum et matrem et adhaerebit uxori suae; et erunt in carnem unam.
Erant autem uterque nudi, Adam scilicet et uxor eius, et non erubescebant.