close
Бы́сть же, а҆вра́мꙋ лⷮѣ ч҃ѳ· И҆ ꙗ҆́ви́сѧ г҃ь а҆вра́мꙋ, и҆ ре́че е҆мꙋ а҆́зъ е҆смь б҃ъ тво́и, бл҃гоѹ҆годѝ предо мно́ю, и҆ бꙋди непоро́ченъ·
И҆ положꙋ̀ завⷮѣ мо́и межⷣꙋ мно́ю и҆ межⷣꙋ тобо́ю, і҆ оу҆мно́жꙋ т҄ѧ ѕѣло̀·
И҆ падѐ а҆вра́мъ на лицы̀ своеⷨ· И҆ гл҃а е҆мꙋ б҃ъ рекїи,
азъ и҆ завѣтъ мо́и с тобо́ю, и҆ бꙋ́деши ѿц҃ъ мно́гимъ ꙗ҆́зы́комъ·
И҆ не прозове́тсѧ ктомꙋ̀ и҆́мѧ твоѐ а҆враⷨ н҄о бꙋ́детъ и҆́мѧ твое а҆враа́мъ· Ꙗ҆́ко ѿц҃а мно́гим̾ ꙗ҆́зы́комъ положиⷯ т҄ѧ,
и҆ възра́щꙋ т҄ѧ ѕѣло̀ ѕѣло̀ и҆ поста́влю тѧ въ наро́ды, и҆ цр҃и и҆с тебѐ изы́дꙋтъ,
и҆ поста́влю завѣт̾ мо́й межⷣꙋ мно́ю и҆ межⷣꙋ тобо́ю, и҆ межⷣꙋ сѣменемъ твоиⷨ, по тебѣ в роⷣꙵ и҆хъ, въ завѣтъ вѣ́ченъ· И҆ бꙋ́дꙋ тебѣ б҃ъ, и҆ сѣмени твое̑мꙋ по тебѣ,
и҆ даⷨ тебѣ и҆ сѣ́мени твое̑мꙋ, землю̀ въ не́йже ты ѻ҆биталъ е҆си, вс҄ю землю̀ ханаа́ньскꙋ, въ ѻ҆дръжа́нїе вѣ́чно, и҆ бꙋ́дꙋ и҆мъ б҃ъ·
И҆ рече б҃ъ къ а҆враа́мꙋ, т҄ы же завѣтъ мои сънабдѝ, и҆ сѣмѧ твое с тобо́ю въ родъ иⷯ,
с҄е еⷵ завѣт̾ е҆гоже съблюдеши межⷣꙋ мно́ю и҆ тобо́ю, и҆ сѣ́менемъ твоиⷨ по тебѣ в ро́дѣхъ и҆хъ.
ѻбрѣжет̾ же сѧ всѧк̾ мꙋ́жескъ полъ, ѻ҆брѣ́жете плоть коне́чнꙋю вашꙋ, и҆ бꙋ́детъ въ зна́менїе завѣтꙋ, междꙋ̀ мно́ю и҆ вами.
и҆ младенцы ваши, въ и҃ дн҃ь ѻ҆брѣжете весь мꙋ́жескїи полъ въ ро́дѣ вашемъ· домоча́дець и҆ кꙋ́пленыи , и҆ всѧкъ и҆же нѣста ѿ плода твое̑го ѻ҆брѣ́занїемъ ѻ҆брѣ́жетсѧ, домоча́дець до́мꙋ твое́го и҆ кꙋ́пленыи·
И҆ бꙋдеть завѣтъ мои на плоти ва́шеи въ завѣтъ вѣ́ченъ·
Неѻ҆брѣ́заныи же мꙋ́жескыи полъ, и҆же не ѻбрѣжеⷮ с҄и плоти коне́чныѧ е҆мꙋ въ дн҃ь ѻ́смыи погꙋби́тсѧ дш҃а т҄а ѿ ро́да свое̑го, ꙗ҆ко завѣтъ мои разорѝ·
И҆ рече б҃ъ а҆враа́мꙋ са́ра жена твоа, не прозовеⷮсѧ ктомꙋ сара. н҄о са́рра бꙋ́ди и҆мѧ е҆й,
и҆ блⷵвлю ю҆̀, и҆ дамъ тебѣ ѿ неа ча́до, и҆ блⷵвлю е҆̀, и҆ бꙋ́деⷮ въ ꙗ҆́зы́кы. и҆ цр҃и ꙗ҆зы́комъ и҆з него и҆зы́идꙋтъ·
Паде же а҆враа́мъ на лицы свое̑мъ, и҆ посмѣѧ́сѧ и҆ помысли въ оу҆мѣ своеⷨ гл҃ѧ. а҆ще, р҃. лѣтъ мꙋжꙋ родиⷮсѧ сн҃ъ, а҆ще же и҆ са́рра, ч҃ лѣтъ сꙋщи родиⷮ·
И҆ рече а҆враа́мъ къ б҃ꙋ. и҆зма́илъ с҄и да живе́тъ преⷣ тобо́ю·
Речеⷤⷷ б҃ъ къ а҆враа́мꙋ бꙋ́ди, и с҄е са́рра жена твоа̀ роди́тъ тебѣ сн҃ъ, и҆ нарече́ши и҆мѧ е҆мꙋ і҆саа́къ, и҆ положꙋ завⷮѣ мой къ немꙋ̀, въ завѣтъ вѣ́ченъ, быти е҆мꙋ въ б҃ъ, и҆ сѣмени е҆го по неⷨ и҆зма́ила же радѝ,
с҄е послꙋшⷯа тебе. и҆ блⷵвихъ и҆̀, и҆ възвращꙋ и҆̀, и҆ оу҆мно́жꙋ и҆̀ ѕѣло. в҃і. ꙗ҆́зы́ка роди́т̾. и҆ сътворю и҆̀ въ ꙗ҆́зы́къ ве́лїи.
и҆ завⷮѣ мо́и поста́влю къ і҆саа́кꙋ е҆гоⷤⷷ роди́тъ тебѣ са́рра, въ врѣмѧ нн҃ѣшнеѐ. въ лѣто второ́е,
сконча же б҃ъ гл҃ъ къ а҆враа́мꙋ, и҆ възы́де бг҃ъ ѿ авраа́ма·
И҆ поѧ̀ а҆враа́мъ. и҆зма́ила сн҃а свое̑го, и҆ вс҄ѧ домочаⷣца своѧ. и҆ вс҄ѧ кꙋпленыѧ своѧ̀, и҆ ве́сь и҆ мꙋ́жескъ полъ домꙋ свое̑го, и҆ ѻ҆брѣ́за плоⷮ коне́чнꙋю иⷯ, въ врѣмѧ дн҃и того, ꙗ҆коже гл҄а е҆мꙋ б҃ъ·
А҆враа́мꙋ же быⷵ лѣтъ , ч҃ и҆ ѳ҃. е҆гда ѻ҆брѣ́за плоть коне́чнꙋю е҆мꙋ,
[...]
въ врѣмѧ дн҃и того ѻ҆брѣ́засѧ а҆враа́мъ, і҆ и҆зма́илъ сн҃ъ е҆го,
и҆ вс҄и мꙋжи до́мꙋ е҆го, и҆ вс҄и домочаⷣц́ы. и҆ кꙋ́пленыи, ѿ всѣхъ наро́довъ. ѻ҆брѣза ѧ҆̀·
Ἐγένετο δὲ Αβραμ ἐτῶν ἐνενήκοντα ἐννέα, καὶ ὤφθη κύριος τῷ Αβραμ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἐγώ εἰμι ὁ θεός σου· εὐαρέστει ἐναντίον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτος,
καὶ θήσομαι τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ πληθυνῶ σε σφόδρα.
καὶ ἔπεσεν Αβραμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ θεὸς λέγων
Καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἡ διαθήκη μου μετὰ σοῦ, καὶ ἔσῃ πατὴρ πλήθους ἐθνῶν.
καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Αβραμ, ἀλλ’ ἔσται τὸ ὄνομά σου Αβρααμ, ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε.
καὶ αὐξανῶ σε σφόδρα σφόδρα καὶ θήσω σε εἰς ἔθνη, καὶ βασιλεῖς ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται.
καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου μετὰ σὲ εἰς γενεὰς αὐτῶν εἰς διαθήκην αἰώνιον εἶναί σου θεὸς καὶ τοῦ σπέρματός σου μετὰ σέ.
καὶ δώσω σοι καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ τὴν γῆν, ἣν παροικεῖς, πᾶσαν τὴν γῆν Χανααν, εἰς κατάσχεσιν αἰώνιον καὶ ἔσομαι αὐτοῖς θεός. –
καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Αβρααμ Σὺ δὲ τὴν διαθήκην μου διατηρήσεις, σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου μετὰ σὲ εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν.
καὶ αὕτη ἡ διαθήκη, ἣν διατηρήσεις, ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου μετὰ σὲ εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν· περιτμηθήσεται ὑμῶν πᾶν ἀρσενικόν,
καὶ περιτμηθήσεσθε τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας ὑμῶν, καὶ ἔσται ἐν σημείῳ διαθήκης ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν.
καὶ παιδίον ὀκτὼ ἡμερῶν περιτμηθήσεται ὑμῖν πᾶν ἀρσενικὸν εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν, ὁ οἰκογενὴς τῆς οἰκίας σου καὶ ὁ ἀργυρώνητος ἀπὸ παντὸς υἱοῦ ἀλλοτρίου, ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σπέρματός σου.
περιτομῇ περιτμηθήσεται ὁ οἰκογενὴς τῆς οἰκίας σου καὶ ὁ ἀργυρώνητος, καὶ ἔσται ἡ διαθήκη μου ἐπὶ τῆς σαρκὸς ὑμῶν εἰς διαθήκην αἰώνιον.
καὶ ἀπερίτμητος ἄρσην, ὃς οὐ περιτμηθήσεται τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ, ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ γένους αὐτῆς, ὅτι τὴν διαθήκην μου διεσκέδασεν.
Εἶπεν δὲ ὁ θεὸς τῷ Αβρααμ Σαρα ἡ γυνή σου, οὐ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτῆς Σαρα, ἀλλὰ Σαρρα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆς.
εὐλογήσω δὲ αὐτὴν καὶ δώσω σοι ἐξ αὐτῆς τέκνον· καὶ εὐλογήσω αὐτόν, καὶ ἔσται εἰς ἔθνη, καὶ βασιλεῖς ἐθνῶν ἐξ αὐτοῦ ἔσονται.
καὶ ἔπεσεν Αβρααμ ἐπὶ πρόσωπον καὶ ἐγέλασεν καὶ εἶπεν ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ λέγων Εἰ τῷ ἑκατονταετεῖ γενήσεται, καὶ εἰ Σαρρα ἐνενήκοντα ἐτῶν οὖσα τέξεται;
εἶπεν δὲ Αβρααμ πρὸς τὸν θεόν Ισμαηλ οὗτος ζήτω ἐναντίον σου.
εἶπεν δὲ ὁ θεὸς τῷ Αβρααμ Ναί· ἰδοὺ Σαρρα ἡ γυνή σου τέξεταί σοι υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ισαακ, καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸς αὐτὸν εἰς διαθήκην αἰώνιον καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ’ αὐτόν.
περὶ δὲ Ισμαηλ ἰδοὺ ἐπήκουσά σου· ἰδοὺ εὐλόγησα αὐτὸν καὶ αὐξανῶ αὐτὸν καὶ πληθυνῶ αὐτὸν σφόδρα· δώδεκα ἔθνη γεννήσει, καὶ δώσω αὐτὸν εἰς ἔθνος μέγα.
τὴν δὲ διαθήκην μου στήσω πρὸς Ισαακ, ὃν τέξεταί σοι Σαρρα εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑτέρῳ.
συνετέλεσεν δὲ λαλῶν πρὸς αὐτὸν καὶ ἀνέβη ὁ θεὸς ἀπὸ Αβρααμ.
Καὶ ἔλαβεν Αβρααμ Ισμαηλ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς οἰκογενεῖς αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς ἀργυρωνήτους καὶ πᾶν ἄρσεν τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐν τῷ οἴκῳ Αβρααμ καὶ περιέτεμεν τὰς ἀκροβυστίας αὐτῶν ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἡμέρας ἐκείνης, καθὰ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ θεός.
Αβρααμ δὲ ἦν ἐνενήκοντα ἐννέα ἐτῶν, ἡνίκα περιέτεμεν τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ·
Ισμαηλ δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἐτῶν δέκα τριῶν ἦν, ἡνίκα περιετμήθη τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ.
ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἡμέρας ἐκείνης περιετμήθη Αβρααμ καὶ Ισμαηλ ὁ υἱὸς αὐτοῦ·
καὶ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ οἱ οἰκογενεῖς καὶ οἱ ἀργυρώνητοι ἐξ ἀλλογενῶν ἐθνῶν, περιέτεμεν αὐτούς.
Ἐγένετο δὲ Αβραμ ἐτῶν ἐνενήκοντα ἐννέα, καὶ ὤφθη κύριος τῷ Αβραμ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἐγώ εἰμι ὁ θεός σου· εὐαρέστει ἐναντίον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτος,
καὶ θήσομαι τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ πληθυνῶ σε σφόδρα.
καὶ ἔπεσεν Αβραμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ θεὸς λέγων
Καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἡ διαθήκη μου μετὰ σοῦ, καὶ ἔσῃ πατὴρ πλήθους ἐθνῶν.
καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Αβραμ, ἀλλ’ ἔσται τὸ ὄνομά σου Αβρααμ, ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε.
καὶ αὐξανῶ σε σφόδρα σφόδρα καὶ θήσω σε εἰς ἔθνη, καὶ βασιλεῖς ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται.
καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου μετὰ σὲ εἰς γενεὰς αὐτῶν εἰς διαθήκην αἰώνιον εἶναί σου θεὸς καὶ τοῦ σπέρματός σου μετὰ σέ.
καὶ δώσω σοι καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ τὴν γῆν, ἣν παροικεῖς, πᾶσαν τὴν γῆν Χανααν, εἰς κατάσχεσιν αἰώνιον καὶ ἔσομαι αὐτοῖς θεός. –
καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Αβρααμ Σὺ δὲ τὴν διαθήκην μου διατηρήσεις, σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου μετὰ σὲ εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν.
καὶ αὕτη ἡ διαθήκη, ἣν διατηρήσεις, ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου μετὰ σὲ εἰς τὰς γενεὰς αὐτῶν· περιτμηθήσεται ὑμῶν πᾶν ἀρσενικόν,
καὶ περιτμηθήσεσθε τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας ὑμῶν, καὶ ἔσται ἐν σημείῳ διαθήκης ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν.
καὶ παιδίον ὀκτὼ ἡμερῶν περιτμηθήσεται ὑμῖν πᾶν ἀρσενικὸν εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν, ὁ οἰκογενὴς τῆς οἰκίας σου καὶ ὁ ἀργυρώνητος ἀπὸ παντὸς υἱοῦ ἀλλοτρίου, ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σπέρματός σου.
περιτομῇ περιτμηθήσεται ὁ οἰκογενὴς τῆς οἰκίας σου καὶ ὁ ἀργυρώνητος, καὶ ἔσται ἡ διαθήκη μου ἐπὶ τῆς σαρκὸς ὑμῶν εἰς διαθήκην αἰώνιον.
καὶ ἀπερίτμητος ἄρσην, ὃς οὐ περιτμηθήσεται τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ, ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ γένους αὐτῆς, ὅτι τὴν διαθήκην μου διεσκέδασεν.
Εἶπεν δὲ ὁ θεὸς τῷ Αβρααμ Σαρα ἡ γυνή σου, οὐ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτῆς Σαρα, ἀλλὰ Σαρρα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆς.
εὐλογήσω δὲ αὐτὴν καὶ δώσω σοι ἐξ αὐτῆς τέκνον· καὶ εὐλογήσω αὐτόν, καὶ ἔσται εἰς ἔθνη, καὶ βασιλεῖς ἐθνῶν ἐξ αὐτοῦ ἔσονται.
καὶ ἔπεσεν Αβρααμ ἐπὶ πρόσωπον καὶ ἐγέλασεν καὶ εἶπεν ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ λέγων Εἰ τῷ ἑκατονταετεῖ γενήσεται, καὶ εἰ Σαρρα ἐνενήκοντα ἐτῶν οὖσα τέξεται;
εἶπεν δὲ Αβρααμ πρὸς τὸν θεόν Ισμαηλ οὗτος ζήτω ἐναντίον σου.
εἶπεν δὲ ὁ θεὸς τῷ Αβρααμ Ναί· ἰδοὺ Σαρρα ἡ γυνή σου τέξεταί σοι υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ισαακ, καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸς αὐτὸν εἰς διαθήκην αἰώνιον καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ’ αὐτόν.
περὶ δὲ Ισμαηλ ἰδοὺ ἐπήκουσά σου· ἰδοὺ εὐλόγησα αὐτὸν καὶ αὐξανῶ αὐτὸν καὶ πληθυνῶ αὐτὸν σφόδρα· δώδεκα ἔθνη γεννήσει, καὶ δώσω αὐτὸν εἰς ἔθνος μέγα.
τὴν δὲ διαθήκην μου στήσω πρὸς Ισαακ, ὃν τέξεταί σοι Σαρρα εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑτέρῳ.
συνετέλεσεν δὲ λαλῶν πρὸς αὐτὸν καὶ ἀνέβη ὁ θεὸς ἀπὸ Αβρααμ.
Καὶ ἔλαβεν Αβρααμ Ισμαηλ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς οἰκογενεῖς αὐτοῦ καὶ πάντας τοὺς ἀργυρωνήτους καὶ πᾶν ἄρσεν τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐν τῷ οἴκῳ Αβρααμ καὶ περιέτεμεν τὰς ἀκροβυστίας αὐτῶν ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἡμέρας ἐκείνης, καθὰ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ θεός.
Αβρααμ δὲ ἦν ἐνενήκοντα ἐννέα ἐτῶν, ἡνίκα περιέτεμεν τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ·
Ισμαηλ δὲ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἐτῶν δέκα τριῶν ἦν, ἡνίκα περιετμήθη τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτοῦ.
ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἡμέρας ἐκείνης περιετμήθη Αβρααμ καὶ Ισμαηλ ὁ υἱὸς αὐτοῦ·
καὶ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ οἱ οἰκογενεῖς καὶ οἱ ἀργυρώνητοι ἐξ ἀλλογενῶν ἐθνῶν, περιέτεμεν αὐτούς.