16.1
16.2
16.3
16.4
16.5
16.6
16.7
16.8
16.9
16.10
16.11
16.12
16.13
16.14
16.15
16.16
Σαρα δὲ ἡ γυνὴ Αβραμ οὐκ ἔτικτεν αὐτῷ. ἦν δὲ αὐτῇ παιδίσκη Αἰγυπτία, ᾗ ὄνομα Αγαρ.
εἶπεν δὲ Σαρα πρὸς Αβραμ Ἰδοὺ συνέκλεισέν με κύριος τοῦ μὴ τίκτειν· εἴσελθε οὖν πρὸς τὴν παιδίσκην μου, ἵνα τεκνοποιήσῃς ἐξ αὐτῆς. ὑπήκουσεν δὲ Αβραμ τῆς φωνῆς Σαρας.
καὶ λαβοῦσα Σαρα ἡ γυνὴ Αβραμ Αγαρ τὴν Αἰγυπτίαν τὴν ἑαυτῆς παιδίσκην – μετὰ δέκα ἔτη τοῦ οἰκῆσαι Αβραμ ἐν γῇ Χανααν – καὶ ἔδωκεν αὐτὴν Αβραμ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς αὐτῷ γυναῖκα.
καὶ εἰσῆλθεν πρὸς Αγαρ, καὶ συνέλαβεν καὶ εἶδεν ὅτι ἐν γαστρὶ ἔχει, καὶ ἠτιμάσθη ἡ κυρία ἐναντίον αὐτῆς.
εἶπεν δὲ Σαρα πρὸς Αβραμ Ἀδικοῦμαι ἐκ σοῦ· ἐγὼ δέδωκα τὴν παιδίσκην μου εἰς τὸν κόλπον σου, ἰδοῦσα δὲ ὅτι ἐν γαστρὶ ἔχει, ἠτιμάσθην ἐναντίον αὐτῆς· κρίναι ὁ θεὸς ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ.
εἶπεν δὲ Αβραμ πρὸς Σαραν Ἰδοὺ ἡ παιδίσκη σου ἐν ταῖς χερσίν σου· χρῶ αὐτῇ, ὡς ἄν σοι ἀρεστὸν ᾖ. καὶ ἐκάκωσεν αὐτὴν Σαρα, καὶ ἀπέδρα ἀπὸ προσώπου αὐτῆς.
Εὗρεν δὲ αὐτὴν ἄγγελος κυρίου ἐπὶ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐπὶ τῆς πηγῆς ἐν τῇ ὁδῷ Σουρ.
καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελος κυρίου Αγαρ παιδίσκη Σαρας, πόθεν ἔρχῃ καὶ ποῦ πορεύῃ; καὶ εἶπεν Ἀπὸ προσώπου Σαρας τῆς κυρίας μου ἐγὼ ἀποδιδράσκω.
εἶπεν δὲ αὐτῇ ὁ ἄγγελος κυρίου Ἀποστράφητι πρὸς τὴν κυρίαν σου καὶ ταπεινώθητι ὑπὸ τὰς χεῖρας αὐτῆς.
καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελος κυρίου Πληθύνων πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου, καὶ οὐκ ἀριθμηθήσεται ἀπὸ τοῦ πλήθους.
καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελος κυρίου Ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ισμαηλ, ὅτι ἐπήκουσεν κύριος τῇ ταπεινώσει σου.
οὗτος ἔσται ἄγροικος ἄνθρωπος· αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐπὶ πάντας, καὶ αἱ χεῖρες πάντων ἐπ’ αὐτόν, καὶ κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ κατοικήσει.
καὶ ἐκάλεσεν Αγαρ τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ λαλοῦντος πρὸς αὐτήν Σὺ ὁ θεὸς ὁ ἐπιδών με· ὅτι εἶπεν Καὶ γὰρ ἐνώπιον εἶδον ὀφθέντα μοι.
ἕνεκεν τούτου ἐκάλεσεν τὸ φρέαρ Φρέαρ οὗ ἐνώπιον εἶδον· ἰδοὺ ἀνὰ μέσον Καδης καὶ ἀνὰ μέσον Βαραδ.
Καὶ ἔτεκεν Αγαρ τῷ Αβραμ υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν Αβραμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Αγαρ, Ισμαηλ.
Αβραμ δὲ ἦν ὀγδοήκοντα ἓξ ἐτῶν, ἡνίκα ἔτεκεν Αγαρ τὸν Ισμαηλ τῷ Αβραμ.
А Сара жена Аврамова не рађаше му: но бяше іой служкиня Египтянка по имену Агарь.
И рече Сара Авраму: єво мене затвори Господъ, да не рађамъ: уђи дакле служкиньи моіой, да одъ нѣ узимамъ дѣце. Аврамъ послуша гласт Саринъ,
и Сара жена Аврамова, узевши служкиню свою Агарь, послѣ десет година’ уселеня Аврамова у землю Ханаанску‚ даде ю за жену мужу своме.
И уће къ Агари, те зачне; а видивши, да има у утроби, укорена буде Госпа нѣна отъ нѣ.
И рече Сара Авраму: неправо ми ѣ отъ тебе; я дадохъ служкиню мою у твое нѣдро, а она видивши да има у утроби, коре ме: нека Богъ суди међу мномъ и тобомъ.
А Аврамъ Сари рече: єто є служкиня твоя у твоима рукама: ради съ ньомъ, како ти є угодно‚ и Сара ю озлоби, и она отбѣгне съ очію іой.
Ангелъ Господань нађе ю у пустиньи кодъ извора воде, кодъ источника на путу Суръ.
И рече іой Ангелъ Господань: Агаро служкиньо Сарина! откуда идешь, и куда тежишь? Она рече: съ очію Сари Госпи бежимъ.
А Ангелъ Господань рекне іой; вратисе къ Госпи своіой, и покорисе руцы нѣной.
Іошт’ іой рече Ангелъ Господань: множећи умножићу сѣме твое‚ да се неће изброяти отъ множства.
И рече іой Аггелъ Господань: єто ты имашь у утроби, на ћешь родити сына и надѣнути му име Ісмаилъ‚ єръ услыша Господъ пониженѣ твоє.
Тай ће быти човѣкъ несталанъ‚ руке ће му противу свію, противу нѣга пакъ руке свію‚ и предъ лицемъ све браће свое населяћесе.
И Агарь призове име Господа, Кой іой говораше: Ты си Богъ‚ Кой си погледао на ме; єръ видихъ‚ рече, преда мномъ, Явившега ми се.
Тога ради назове кладезъ тай: кладезъ; гдѣ видихъ преда мномъ, єто међу Кадисомъ и међу Варадомъ.
И роди Агарь Авраму сына, и нарече Аврамъ име сыну своме, кога му роди Агарь, Ісмаилъ.
А Авраму бяше осамдесетъ шестъ година’, кад’ роди Агарь Авраму Ісмаила.
Претходна глава
Следећа глава