rahlfs | Димитрија Рашљић

Црквенословенски (Јел.) Црквенословенски (Ост.) Црк-слв. (Парим. XII-XII в.) Српски (Атанацковић) Српски (Даничић 1865) Грчки (Ралфс) Латински (Tremellius) Латински (Vulgata Clem.) Латински (Nova Vulgata) Јеврејски (Мас.) Сирски (Пешита)

Ἐγένετο δὲ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῇ Αμαρφαλ βασιλέως Σεννααρ, Αριωχ βασιλεὺς Ελλασαρ καὶ Χοδολλογομορ βασιλεὺς Αιλαμ καὶ Θαργαλ βασιλεὺς ἐθνῶν

ἐποίησαν πόλεμον μετὰ Βαλλα βασιλέως Σοδομων καὶ μετὰ Βαρσα βασιλέως Γομορρας καὶ Σεννααρ βασιλέως Αδαμα καὶ Συμοβορ βασιλέως Σεβωιμ καὶ βασιλέως Βαλακ [αὕτη ἐστὶν Σηγωρ].

πάντες οὗτοι συνεφώνησαν ἐπὶ τὴν φάραγγα τὴν ἁλυκήν [αὕτη ἡ θάλασσα τῶν ἁλῶν].

δώδεκα ἔτη ἐδούλευον τῷ Χοδολλογομορ, τῷ δὲ τρισκαιδεκάτῳ ἔτει ἀπέστησαν.

ἐν δὲ τῷ τεσσαρεσκαιδεκάτῳ ἔτει ἦλθεν Χοδολλογομορ καὶ οἱ βασιλεῖς οἱ μετ’ αὐτοῦ καὶ κατέκοψαν τοὺς γίγαντας τοὺς ἐν Ασταρωθ Καρναιν καὶ ἔθνη ἰσχυρὰ ἅμα αὐτοῖς καὶ τοὺς Ομμαίους τοὺς ἐν Σαυη τῇ πόλει

καὶ τοὺς Χορραίους τοὺς ἐν τοῖς ὄρεσιν Σηιρ ἕως τῆς τερεμίνθου τῆς Φαραν, ἥ ἐστιν ἐν τῇ ἐρήμῳ.

καὶ ἀναστρέψαντες ἤλθοσαν ἐπὶ τὴν πηγὴν τῆς κρίσεως [αὕτη ἐστὶν Καδης] καὶ κατέκοψαν πάντας τοὺς ἄρχοντας Αμαληκ καὶ τοὺς Αμορραίους τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ασασανθαμαρ.

ἐξῆλθεν δὲ βασιλεὺς Σοδομων καὶ βασιλεὺς Γομορρας καὶ βασιλεὺς Αδαμα καὶ βασιλεὺς Σεβωιμ καὶ βασιλεὺς Βαλακ [αὕτη ἐστὶν Σηγωρ] καὶ παρετάξαντο αὐτοῖς εἰς πόλεμον ἐν τῇ κοιλάδι τῇ ἁλυκῇ,

πρὸς Χοδολλογομορ βασιλέα Αιλαμ καὶ Θαργαλ βασιλέα ἐθνῶν καὶ Αμαρφαλ βασιλέα Σεννααρ καὶ Αριωχ βασιλέα Ελλασαρ, οἱ τέσσαρες βασιλεῖς πρὸς τοὺς πέντε.

ἡ δὲ κοιλὰς ἡ ἁλυκὴ φρέατα φρέατα ἀσφάλτου· ἔφυγεν δὲ βασιλεὺς Σοδομων καὶ βασιλεὺς Γομορρας καὶ ἐνέπεσαν ἐκεῖ, οἱ δὲ καταλειφθέντες εἰς τὴν ὀρεινὴν ἔφυγον.

ἔλαβον δὲ τὴν ἵππον πᾶσαν τὴν Σοδομων καὶ Γομορρας καὶ πάντα τὰ βρώματα αὐτῶν καὶ ἀπῆλθον.

ἔλαβον δὲ καὶ τὸν Λωτ υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ Αβραμ καὶ τὴν ἀποσκευὴν αὐτοῦ καὶ ἀπῴχοντο· ἦν γὰρ κατοικῶν ἐν Σοδομοις.

Παραγενόμενος δὲ τῶν ἀνασωθέντων τις ἀπήγγειλεν Αβραμ τῷ περάτῃ· αὐτὸς δὲ κατῴκει πρὸς τῇ δρυὶ τῇ Μαμβρη ὁ Αμορις τοῦ ἀδελφοῦ Εσχωλ καὶ ἀδελφοῦ Αυναν, οἳ ἦσαν συνωμόται τοῦ Αβραμ.

ἀκούσας δὲ Αβραμ ὅτι ᾐχμαλώτευται Λωτ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, ἠρίθμησεν τοὺς ἰδίους οἰκογενεῖς αὐτοῦ, τριακοσίους δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ κατεδίωξεν ὀπίσω αὐτῶν ἕως Δαν.

καὶ ἐπέπεσεν ἐπ’ αὐτοὺς τὴν νύκτα, αὐτὸς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς καὶ ἐδίωξεν αὐτοὺς ἕως Χωβα, ἥ ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ Δαμασκοῦ.

καὶ ἀπέστρεψεν πᾶσαν τὴν ἵππον Σοδομων, καὶ Λωτ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀπέστρεψεν καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὸν λαόν.

Ἐξῆλθεν δὲ βασιλεὺς Σοδομων εἰς συνάντησιν αὐτῷ – μετὰ τὸ ἀναστρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τῆς κοπῆς τοῦ Χοδολλογομορ καὶ τῶν βασιλέων τῶν μετ’ αὐτοῦ – εἰς τὴν κοιλάδα τὴν Σαυη [τοῦτο ἦν τὸ πεδίον βασιλέως].

καὶ Μελχισεδεκ βασιλεὺς Σαλημ ἐξήνεγκεν ἄρτους καὶ οἶνον· ἦν δὲ ἱερεὺς τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου.

καὶ ηὐλόγησεν τὸν Αβραμ καὶ εἶπεν Εὐλογημένος Αβραμ τῷ θεῷ τῷ ὑψίστῳ, ὃς ἔκτισεν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν,

καὶ εὐλογητὸς ὁ θεὸς ὁ ὕψιστος, ὃς παρέδωκεν τοὺς ἐχθρούς σου ὑποχειρίους σοι. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ δεκάτην ἀπὸ πάντων.

εἶπεν δὲ βασιλεὺς Σοδομων πρὸς Αβραμ Δός μοι τοὺς ἄνδρας, τὴν δὲ ἵππον λαβὲ σεαυτῷ

εἶπεν δὲ Αβραμ πρὸς βασιλέα Σοδομων Ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου πρὸς τὸν θεὸν τὸν ὕψιστον, ὃς ἔκτισεν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν,

εἰ ἀπὸ σπαρτίου ἕως σφαιρωτῆρος ὑποδήματος λήμψομαι ἀπὸ πάντων τῶν σῶν, ἵνα μὴ εἴπῃς ὅτι Ἐγὼ ἐπλούτισα τὸν Αβραμ·

πλὴν ὧν ἔφαγον οἱ νεανίσκοι καὶ τῆς μερίδος τῶν ἀνδρῶν τῶν συμπορευθέντων μετ’ ἐμοῦ, Εσχωλ, Αυναν, Μαμβρη, οὗτοι λήμψονται μερίδα.

Б ы́сть же въ црⷵтво марфа́ле цр҃ѧ сеннаа́рьска, и҆ ариѻ҆́хъ цр҃ь е҆ласа́рескъ , и҆ ходо́логоморъ цр҃ь е҆ламе́рескь, и҆ ѳар̾галъ цр҃ь ꙗ҆́зы́ческїи·

И҆ сътвориша ра́ть, съ вала́комъ цр҃емъ содо́мъскимъ, и҆ съ вар̾са́вою цр҃емъ гомо́рскїмъ, и҆ съ сеннаа́ромъ цр҃емъ а҆дама́ньскимъ, и҆ симово́ромъ цр҃ем̾ севоим̾скимъ· И҆ цр҃емъ вала́комъ се́и е҆́сть сиго́ръ,

и҆ вс҄и совѣща́шасѧ на де́брь лѷкїю, с҄е е҆сть море солиⷳ‍҇ное

в҃і лⷮѣ, рабо́таша ходологомо́рю· тре́тїа̑го же на́десѧть лѣта, ѿверъго́шасѧ е҆го·

И҆ въ д҃і лѣто, прїиде ходологомо́ръ, и҆ цр҃и и҆же с ниⷨ и҆ съсѣко́ша гига́нты і҆ е́же въ настаро́ѳѣ и҆ въ канаи́ме, и҆ ꙗ҆́зы́цы крѣ́пки въкꙋ́пѣ с ни́ми. и҆ съмѣѧ́ и҆же въ са́вѣ гра́дѣ и҆

хор̾ре́ѧ и҆же въ гораⷯ сѷи́ръскиⷯ. до тереми́нѳа фараѻ́нѧ, и҆же е҆сть въ пꙋсты́ни·

И҆ ѻ҆брати́вшесѧ прїидо́ша къ и҆сто́чникꙋ сꙋ́дномꙋ. е҆же е҆сть кади́съ, и҆ съсѣко́ша кн҃ѕѧ а҆мали́чески, і҆ а҆мор̾ре́ѧ живꙋщаѧ въ а҆саⷩ‍҇ ѳама́рѣ,

и҆зы́де же цр҃ь содоⷨскїи и҆ цр҃ь гомо́рскїи, и҆ цр҃ь а҆дама́ньскїи, и҆ цр҃ь севои́мскъ, и҆ цр҃ь валаⷦ‍҇ с҄и е҆сть сиго́рскїи, и҆ въполчи́шасѧ на сѣ́чю въ ю҆до́лїи лѷкїи

на ходологомо́ра, цр҃ѧ е҆ла́мска. и҆ ѳарга́ла цр҃ѧ ꙗ҆́зы́ческа, і҆ а҆марфа́ла цр҃ѧ сеннаа́рска. і҆ а҆рїѻ҆́ха цр҃ѧ е҆ласа́рска, четы́ри цр҃и на е҃ ю̀.

доли́на же алѷкїѧ, и҆мѧ́ше кла́дези вѣ́верны· И҆ побѣже цр҃ь содо́мъскїи, и҆ цр҃ь гомо́рскїи и҆ въпадо́ша в нѧ̀, ѻ҆ста́вльшїи же бѣжа́ша въ горꙋ і҆ ѻ҆держа́ша ю҆̀·

И҆ поѧ́ша вс҄ѧ конѧ̀ содо́м̾скїи и҆ гомо́рскїи, и҆ вс҄е ѻ҆рꙋжїе и҆хъ и҆ ѿи̑до́ша·

Поѧ́ша же и҆ ло́та сн҃а брата а҆вра́мова, і҆ и҆мѣнїе е҆го и҆ ѿи̑до́ша· Бѣ б҄о въ содо́мѣх̾ живыи,

пришеⷣ же е҆ді́нъ ѿ и҆сцелѣвшиⷯ повѣда а҆вра́мꙋ прише́лцꙋ· А҆враⷨ же жи́тъ оу҆ дꙋба мам̾врїѧ· А҆море́и же бра́та е҆схо́лѧ, и҆ бра́та е҆ѹ҆на́нѧ, и҆же бѣша ро́тницы а҆вра́мовы·

оу҆слы́шаⷡ‍҇ же а҆вра́мъ, ꙗ҆́ко плѣни́ша ло́та снв҃ца е҆го, и҆ събра̀ вс҄ѧ домочаⷣца , т҃ и҆ и҃і. и҆ гна́ша въ слѣдъ и҆х̾ до до́на,

и҆ нападѐ на́ нѧ но́щїю, саⷨ и҆ ѻ҆́троцы е҆го с нимъ. и҆ поразѝ и҆хъ и҆ гонѝ и҆́хъ до сова́ла, ꙗ҆же е҆сть ѻ҆шꙋюю̀ дама́ска·

И҆ възвратѝ вс҄ѧ и҆ конѝ содо́мъска и҆ ло́та сн҃а бра́та своегѡ̀ возъвра́тѝ, и҆ всѧ̀ и҆мѣнїа е҆го и҆ жены̀ и҆ лю́ди·

И҆зы́де же цр҃ь содо́м̾скїи въ стрѣте́нїе е҆мꙋ, е҆гда̀ въз̾врати́сѧ ѿ сѣ́чѧ ходологомо́ра и҆ цр҃еи сꙋщиⷯ с ниⷨ въ оу҆до́ле са́винѣ, сїе бѧ́ше поле цр҃во·

И҆ мелхиседе́къ цр҃ь сали́меск̾, и҆знесѐ хлⷠ‍҇ѣ и҆ вино̀, бѧ́ше же сщ҃енниⷦ‍҇ б҃а вы́шнего.

и҆ блⷵви а҆вра́ма и҆ рече, блⷵвен̾ а҆вра́мъ б҃ꙋ вы́шнемꙋ, и҆же създа̀ нб҃о и҆ зе́млю,

и҆ блⷵвенъ б҃ъ вы́шнїи, и҆же преда̀ врагѝ твоѧ в рꙋцѣ твоѝ, и҆ да́сть е҆мꙋ десѧти́нꙋ а҆враⷨ ѿ всего̀·

Рече же цр҃ь содо́мескъ къ а҆вра́мꙋ. дажⷣь м҄и мꙋжа, а҆ конѧ̀ възмѝ себѣ.

рече же а҆враⷨ къ цр҃ю содоⷨскꙋ, въздви́гнꙋ рꙋкꙋ мою къ г҃ꙋ б҃ꙋ вы́шнемꙋ, и҆же сътворѝ нб҃о и҆ землю,

а҆ще ѿ ве́рви до възвꙋ́зы сапо́жныѧ, възмꙋ̀ ѿ всеⷢ‍҇ твое̑го, да не рече́ши ѻ҆богатиⷯ а҆вра́ма,

ра́звѣ и҆же сꙋть и҆зъѧ́ли ѻ҆́троцы, и҆ ча́сть мꙋжїи, и҆же сꙋть ходи́ли со мно́ю, е҆схо́лъ і҆ еѹ҆на́нъ маⷨвре, сїи да во́змꙋтъ ча́сти своѧ̀·

Factum est autem in illo tempore, ut Amraphel rex Senaar, et Arioch rex Ponti, et Chodorlahomor rex Elamitarum, et Thadal rex Gentium

inirent bellum contra Bara regem Sodomorum, et contra Bersa regem Gomorrhæ, et contra Sennaab regem Adamæ, et contra Semeber regem Seboim, contraque regem Balæ, ipsa est Segor.

Omnes hi convenerunt in vallem Silvestrem, quæ nunc est mare salis.

Duodecim enim annis servierunt Chodorlahomor, et tertiodecimo anno recesserunt ab eo.

Igitur quartodecimo anno venit Chodorlahomor, et reges qui erant cum eo: percusseruntque Raphaim in Astarothcarnaim, et Zuzim cum eis, et Emim in Save Cariathaim,

et Chorræos in montibus Seir, usque ad Campestria Pharan, quæ est in solitudine.

Reversique sunt, et venerunt ad fontem Misphat, ipsa est Cades: et percusserunt omnem regionem Amalecitarum, et Amorrhæum, qui habitabat in Asasonthamar.

Et egressi sunt rex Sodomorum, et rex Gomorrhæ, rexque Adamæ, et rex Seboim, necnon et rex Balæ, quæ est Segor: et direxerunt aciem contra eos in valle Silvestri:

scilicet adversus Chodorlahomor regem Elamitarum, et Thadal regem Gentium, et Amraphel regem Sennaar, et Arioch regem Ponti: quatuor reges adversus quinque.

Vallis autem Silvestris habebat puteos multos bituminis. Itaque rex Sodomorum, et Gomorrhæ, terga verterunt, cecideruntque ibi: et qui remanserant, fugerunt ad montem.

Tulerunt autem omnem substantiam Sodomorum et Gomorrhæ, et universa quæ ad cibum pertinent, et abierunt:

necnon et Lot, et substantiam ejus, filium fratris Abram, qui habitabat in Sodomis.

Et ecce unus, qui evaserat, nuntiavit Abram Hebræo, qui habitabat in convalle Mambre Amorrhæi, fratris Escol, et fratris Aner: hi enim pepigerant fœdus cum Abram.

Quod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem suum, numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo: et persecutus est usque Dan.

Et divisis sociis, irruit super eos nocte: percussitque eos, et persecutus est eos usque Hoba, quæ est ad lævam Damasci.

Reduxitque omnem substantiam, et Lot fratrem suum cum substantia illius, mulieres quoque et populum.

Egressus est autem rex Sodomorum in occursum ejus postquam reversus est a cæde Chodorlahomor, et regum qui cum eo erant in valle Save, quæ est vallis regis.

At vero Melchisedech rex Salem, proferens panem et vinum, erat enim sacerdos Dei altissimi,

benedixit ei, et ait: Benedictus Abram Deo excelso, qui creavit cælum et terram:

et benedictus Deus excelsus, quo protegente, hostes in manibus tuis sunt. Et dedit ei decimas ex omnibus.

Dixit autem rex Sodomorum ad Abram: Da mihi animas, cetera tolle tibi.

Qui respondit ei: Levo manum meam ad Dominum Deum excelsum possessorem cæli et terræ,

quod a filo subtegminis usque ad corigiam caligæ, non accipiam ex omnibus quæ tua sunt, ne dicas: Ego ditavi Abram:

exceptis his, quæ comederunt juvenes, et partibus virorum, qui venerunt mecum, Aner, Escol et Mambre: isti accipient partes suas.