За цареваня Амарфала Цара Сеннарска догодисе, да Аріохъ Царъ Еллеарскій, и Ходоллогоморскъ Царъ Єламскій, и Таргалъ Царъ язычничкій,
заметну ратъ съ Валломъ Царемъ Содомскимъ, и съ Варсомъ Царемъ Гоморрскимъ, и са Сеннаромъ Царемъ Адаме, и са Симоворомъ Царемъ Севоимскимъ, и съ Царемъ Валаке, коя є Сігоръ.
Сви ови договоресе противу долине слане, кол є море слано.
Дванайстъ година’ ратоваше тіи на Ходоллогомора, а тринайсте године отступише.
У четрнайсту пакъ годину дође Ходоллогоморъ и Цареви кои су съ ньимъ, па изсѣку диве налазећесе у Астароту и у Карнаіни, и народе яке скупа съ ньима, и Омеове у граду Сави,
и Хорреове по горама Сиирскима, до са мога Теревінта Фаранова, кой є у пустиньи.
И повратившисе дођу къ извору судноме, кой є Кадисъ, и изсѣку све Князеве Амаликове и Аморрейце живеће у Асасантамару.
А Царъ Содомскій, и Царъ Гоморрскій, и Царъ Адамскій, и Царъ Совоимскій, и Царъ Валаке, коя є Сігоръ, изиђу стати на браникъ противу ньихъ у долини сланой,
противу Холлогомора Цара Єламска и Таргала Цара язычничка, и Амарфала Цара Сенаарска, и Аріоха Елласарска; четыр' цара на петъ.
Долина пакъ слана имађаше кладезе смоляве; и побћгне Царъ Содомскій, и Царъ Гоморрскій, и падоше, и заоставши бѣжаше у планину и одрже ю,
узевши изъ Содома и Гоморра све, што є за конѣ, и сву раану, пакъ отиду.
Узели су и Лота, сына брату Аврамову и иманѣ нѣгово, пакъ отиду; єръ є у Содому живіо.
И дође еданъ отъ оныхъ, кои су утекли, яви Авраму пришелцу, кой є живіо кодъ дуба ` Мамврійскога Амореа брата Єхолѣва и брата Авнанѣва, кои су были саюзницы Аврамови.
А Аврамъ, чувши да є зароблѣнъ Лотъ братанићъ нѣговъ, скупи свое домаће триста и осамдесетъ, пакъ потера за ньима до самога Дана.
И нападне на ньи ноћу и самъ и момцы нѣгови съ ньимъ, и порази ихъ, тераюћи ихъ све до Ховала, кой є слѣва Дамаску.
И поврати сву пићу за конѣ Гоморрску, и Лота сына брату своме, и све иманѣ нѣгово и жене и люде.
И изиђе Царъ Содомскій насусрѣтъ му, кад’ се онъ повраћао отъ сѣче Ходоллогоморске и Царева бывшихъ съ ньимъ, у долину Савину, а то є было полѣ Царево.
А Мелхіседекъ, Царъ Салімскій, изнесе хлѣбове и віно; быо є пакъ Свештеникъ Бога вышнѣга,
па благослови Аврама, и рекне благословенъ Аврамъ Богомъ вышньимъ, Кой є створіо небо и землю;
и благословенъ вышньій Богъ, Кой предаде непріятелѣ твое подъ твое руке; а Аврамъ му даде десетину отъ свега.
Царъ пакъ Содомскій ‘рече Авраму: дай ми момке, а люде узми себи.
Но Аврамъ отговори Цару Содомскоме: дигнућу руку мою къ Господу Богу вышнѣму, Кой створи небо и землю,
да нећу отъ свега твога отъ нита’ до ремена обућнога узети, да не рекнешь: я богатихъ Аврама,
осимъ што су поєли момцы; и што є припало мужевма кои идоше са мномъ, Есхолъ, Авнанъ, Мамвріа; и ови нека узму што имъ припада.
Factum est autem in illo tempore, ut Amraphel rex Sennaar et Arioch rex Ellasar et Chodorlahomor rex Elam et Thadal rex gentium
inirent bellum contra Bara regem Sodomae et contra Bersa regem Gomorrae et contra Sennaab regem Adamae et contra Semeber regem Seboim contraque regem Belae; ipsa est Segor.
Omnes hi convenerunt in vallem Siddim, quae nunc est mare Salis.
Duodecim annis servierant Chodorlahomor et tertio decimo anno recesserunt ab eo.
Igitur anno quarto decimo venit Chodorlahomor et reges, qui erant cum eo, percusseruntque Raphaim in Astharothcarnaim et Zuzim in Ham et Emim in Savecariathaim
et Chorraeos in montibus Seir usque ad Elpharan, quae est in deserto.
Reversique sunt et venerunt ad fontem Mesphat; ipsa est Cades. Et percusserunt omnem regionem Amalecitarum et etiam Amorraeum, qui habitabat in Asasonthamar.
Et egressi sunt rex Sodomae et rex Gomorrae rexque Adamae et rex Seboim necnon et rex Belae, quae est Segor; et direxerunt contra eos aciem in valle Siddim,
scilicet adversus Chodorlahomor regem Elam et Thadal regem gentium et Amraphel regem Sennaar et Arioch regem Ellasar: quattuor reges adversus quinque.
Vallis autem Siddim habebat puteos multos bituminis. Itaque rex Sodomae et Gomorrae terga verterunt cecideruntque illuc; et, qui remanserant, fugerunt ad montem.
Tulerunt autem omnem substantiam Sodomae et Gomorrae et universa, quae ad cibum pertinent, et abierunt;
ceperunt et Lot et substantiam eius, filium fratris Abram, qui habitabat in Sodoma.
Et ecce unus, qui evaserat, nuntiavit Abram Hebraeo, qui habitabat iuxta Quercus Mambre Amorraei fratris Eschol et fratris Aner; hi enim pepigerant foedus cum Abram.
Quod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem suum, numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo et persecutus est usque Dan;
et, divisis sociis, irruit super eos nocte percussitque eos et persecutus est eos usque Hoba, quae est ad laevam Damasci;
reduxitque omnem substantiam, necnon et Lot fratrem suum cum substantia illius, mulieres quoque et populum.
Egressus est autem rex Sodomae in occursum eius, postquam reversus est a caede Chodorlahomor et regum, qui cum eo erant, in vallem Save, quae est vallis Regis.
At vero Melchisedech rex Salem proferens panem et vinum erat enim sacerdos Dei altissimi
benedixit ei et ait: Benedictus Abram a Deo excelso, qui creavit caelum et terram
et benedictus Deus excelsus,qui tradidit hostes tuos in manus tuas ".Et dedit ei decimas ex omnibus.
Dixit autem rex Sodomae ad Abram: " Da mihi animas; substantiam tolle tibi ".
Qui respondit ei: " Levo manum meam ad Dominum, Deum excelsum, creatorem caeli et terrae,
a filo subteminis usque ad corrigiam caligae non accipiam ex omnibus, quae tua sunt, ne dicas: "Ego ditavi Abram";
exceptis his, quae comederunt iuvenes, et partibus virorum, qui venerunt mecum, Aner, Eschol et Mambre: isti accipient partes suas ".
Factum est autem in illo tempore, ut Amraphel rex Senaar, et Arioch rex Ponti, et Chodorlahomor rex Elamitarum, et Thadal rex Gentium
inirent bellum contra Bara regem Sodomorum, et contra Bersa regem Gomorrhæ, et contra Sennaab regem Adamæ, et contra Semeber regem Seboim, contraque regem Balæ, ipsa est Segor.
Omnes hi convenerunt in vallem Silvestrem, quæ nunc est mare salis.
Duodecim enim annis servierunt Chodorlahomor, et tertiodecimo anno recesserunt ab eo.
Igitur quartodecimo anno venit Chodorlahomor, et reges qui erant cum eo: percusseruntque Raphaim in Astarothcarnaim, et Zuzim cum eis, et Emim in Save Cariathaim,
et Chorræos in montibus Seir, usque ad Campestria Pharan, quæ est in solitudine.
Reversique sunt, et venerunt ad fontem Misphat, ipsa est Cades: et percusserunt omnem regionem Amalecitarum, et Amorrhæum, qui habitabat in Asasonthamar.
Et egressi sunt rex Sodomorum, et rex Gomorrhæ, rexque Adamæ, et rex Seboim, necnon et rex Balæ, quæ est Segor: et direxerunt aciem contra eos in valle Silvestri:
scilicet adversus Chodorlahomor regem Elamitarum, et Thadal regem Gentium, et Amraphel regem Sennaar, et Arioch regem Ponti: quatuor reges adversus quinque.
Vallis autem Silvestris habebat puteos multos bituminis. Itaque rex Sodomorum, et Gomorrhæ, terga verterunt, cecideruntque ibi: et qui remanserant, fugerunt ad montem.
Tulerunt autem omnem substantiam Sodomorum et Gomorrhæ, et universa quæ ad cibum pertinent, et abierunt:
necnon et Lot, et substantiam ejus, filium fratris Abram, qui habitabat in Sodomis.
Et ecce unus, qui evaserat, nuntiavit Abram Hebræo, qui habitabat in convalle Mambre Amorrhæi, fratris Escol, et fratris Aner: hi enim pepigerant fœdus cum Abram.
Quod cum audisset Abram, captum videlicet Lot fratrem suum, numeravit expeditos vernaculos suos trecentos decem et octo: et persecutus est usque Dan.
Et divisis sociis, irruit super eos nocte: percussitque eos, et persecutus est eos usque Hoba, quæ est ad lævam Damasci.
Reduxitque omnem substantiam, et Lot fratrem suum cum substantia illius, mulieres quoque et populum.
Egressus est autem rex Sodomorum in occursum ejus postquam reversus est a cæde Chodorlahomor, et regum qui cum eo erant in valle Save, quæ est vallis regis.
At vero Melchisedech rex Salem, proferens panem et vinum, erat enim sacerdos Dei altissimi,
benedixit ei, et ait: Benedictus Abram Deo excelso, qui creavit cælum et terram:
et benedictus Deus excelsus, quo protegente, hostes in manibus tuis sunt. Et dedit ei decimas ex omnibus.
Dixit autem rex Sodomorum ad Abram: Da mihi animas, cetera tolle tibi.
Qui respondit ei: Levo manum meam ad Dominum Deum excelsum possessorem cæli et terræ,
quod a filo subtegminis usque ad corigiam caligæ, non accipiam ex omnibus quæ tua sunt, ne dicas: Ego ditavi Abram:
exceptis his, quæ comederunt juvenes, et partibus virorum, qui venerunt mecum, Aner, Escol et Mambre: isti accipient partes suas.